នៅចុងបញ្ចប់នៃយុគសម័យនោះ ព្រះនឹងប្រមូលមនុស្សទាំងរស់ និងស្លាប់នៅចំពោះមុខបល្ល័ង្កសួគ៌នៃព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់ការវិនិច្ឆ័យ។ មនុស្សសុចរិតនឹងទទួលសិរីរុងរឿងដ៏អស់កល្បជានិច្ច មនុស្សអាក្រក់នឹងត្រូវកាត់ទោសនៅក្នុងបឹងភ្លើង។ ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ព្រះអម្ចាស់បានប្រោសប្រទាននូវការសប្បុរស និងយុត្តិធម៌សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ រួមទាំងអ្នកដែលមិនបានបង្ហាញខ្លួនថាបានជឿលើដំណឹងល្អពេលពួកគេស្លាប់។ (ម៉ាថាយ ២5,31-៣២; កិច្ចការ ២4,15; ចន 5,28-២៩; វិវរណៈ ២០:១១-១៥; 1. ធីម៉ូថេ 2,3-twenty; 2. ពេត្រុស 3,9; កិច្ចការរបស់ពួកសាវក 10,43; យ៉ូហាន ១2,32; 1. កូរិនថូស ១5,22-១០) ។
«ការវិនិច្ឆ័យបានមកដល់! សាលក្រមមកដល់ហើយ! ប្រែចិត្តឥឡូវនេះ បើមិនដូច្នេះទេ អ្នកនឹងធ្លាក់នរក»។ អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់បានឮ "អ្នកផ្សាយដំណឹងល្អតាមដងផ្លូវ" ដែលជាអ្នកធ្វើដំណើរមួយចំនួនស្រែកពាក្យទាំងនេះ ដោយព្យាយាមបំភ័យមនុស្សឱ្យប្តេជ្ញាចិត្តចំពោះព្រះគ្រីស្ទ។ ឬ អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់ឃើញមនុស្សបែបនេះ សម្តែងបែបកំប្លែងនៅក្នុងខ្សែភាពយន្តជាមួយនឹងរូបរាង maudlin ។
ប្រហែលជាវាមិនឆ្ងាយពីរូបភាពនៃ "ការវិនិច្ឆ័យដ៏អស់កល្បជានិច្ច" ដែលជឿដោយគ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនគ្រប់សម័យកាល ជាពិសេសនៅយុគសម័យកណ្តាល។ អ្នកអាចរកឃើញរូបចម្លាក់ និងផ្ទាំងគំនូរដែលពណ៌នាអំពីមនុស្សសុចរិតអណ្តែតទៅស្ថានសួគ៌ ដើម្បីជួបព្រះគ្រីស្ទ និងអ្នកទុច្ចរិតត្រូវបានអូសទៅនរកដោយអារក្សឃោរឃៅ។
រូបភាពទាំងនេះនៃ ការជំនុំជំរះចុងក្រោយ ដែលជាការវិនិច្ឆ័យនៃជោគវាសនាដ៏អស់កល្បជានិច្ច បានមកពីសេចក្តីថ្លែងការណ៍នៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីអំពីដូចគ្នា។ ការជំនុំជំរះចុងក្រោយគឺជាផ្នែកមួយនៃគោលលទ្ធិនៃ «ការចុងក្រោយបង្អស់»—ការយាងត្រឡប់មកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនាពេលអនាគត ការរស់ឡើងវិញនៃមនុស្សសុចរិត និងមនុស្សទុច្ចរិត ចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោកដ៏អាក្រក់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ នឹងត្រូវជំនួសដោយនគរដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះ។
ព្រះគម្ពីរប្រកាសថាការជំនុំជំរះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ឧឡារិកមួយសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ដែលបានរស់នៅ ដូចពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា: «ប៉ុន្តែខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅថ្ងៃជំនុំជំរះមនុស្សត្រូវតែប្រាប់អំពីគ្រប់ពាក្យឥតប្រយោជន៍ដែលពួកគេបាននិយាយ។ ដោយសារពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក អ្នកនឹងបានរាប់ជាសុចរិត ហើយដោយសារពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក អ្នកនឹងត្រូវបានថ្កោលទោស» (ម៉ាថាយ 12,36-១០) ។
ពាក្យក្រិកសម្រាប់ "ការវិនិច្ឆ័យ" ដែលត្រូវបានប្រើនៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរសញ្ញាថ្មីគឺ krisis ដែលពាក្យ "វិបត្តិ" ត្រូវបានមកពី។ វិបត្តិសំដៅលើពេលវេលា និងស្ថានភាពដែលការសម្រេចចិត្តត្រូវបានធ្វើឡើងសម្រាប់ឬប្រឆាំងនរណាម្នាក់។ ក្នុងន័យនេះ វិបត្តិគឺជាចំណុចមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់នរណាម្នាក់ ឬពិភពលោក។ ពិសេសជាងនេះទៅទៀត Krisis សំដៅលើសកម្មភាពរបស់ព្រះ ឬព្រះមេស្ស៊ី ជាចៅក្រមនៃពិភពលោកនៅអ្វីដែលហៅថា ការជំនុំជំរះចុងក្រោយ ឬថ្ងៃជំនុំជំរះ ឬយើងអាចនិយាយបានថាការចាប់ផ្តើមនៃ "ការជំនុំជំរះដ៏អស់កល្បជានិច្ច"។
លោកយេស៊ូបានសង្ខេបការជំនុំជម្រះអនាគតនៃជោគវាសនារបស់មនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សទុច្ចរិតថា៖ «កុំងឿងឆ្ងល់នឹងការនេះឡើយ។ ដ្បិតពេលវេលាមកដល់ហើយ ដែលអស់អ្នកដែលនៅក្នុងផ្នូរនឹងឮសំឡេងរបស់លោក ហើយអស់អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើល្អនឹងចេញមករកជីវិតរស់ឡើងវិញ ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ដល់ការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៃការជំនុំជម្រះ»(យ៉ូហាន 5,28).
ព្រះយេស៊ូក៏បានរៀបរាប់អំពីលក្ខណៈនៃការជំនុំជម្រះចុងក្រោយជានិមិត្តរូបថាជាការញែកចៀមចេញពីពពែថា៖ «កាលណាកូនមនុស្សយាងមកដោយសិរីល្អ ហើយមានទេវតាទាំងអស់នៅជាមួយនឹងទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្កដ៏រុងរឿងរបស់ទ្រង់ ប្រជាជាតិទាំងអស់នឹងមកជុំគ្នានៅចំពោះមុខព្រះអង្គ។ ហើយទ្រង់នឹងញែកវាចេញពីគ្នា ដូចជាអ្នកគង្វាលញែកចៀមចេញពីពពែ ហើយនឹងដាក់ចៀមនៅខាងស្តាំដៃ ហើយពពែនៅខាងឆ្វេង» (ម៉ាថាយ ២5,31-១០) ។
ចៀមនៅខាងស្តាំគាត់នឹងឮពីពរជ័យរបស់នាងដោយពាក្យទាំងនេះ៖ « ចូរមក អ្នកបានប្រទានពរពីព្រះវរបិតាខ្ញុំ ទទួលនគរដែលរៀបចំសម្រាប់អ្នកតាំងពីកំណើតពិភពលោកជាមរតក» (ខ. ៣៤) ។ ពពែនៅខាងឆ្វេងក៏ត្រូវបានប្រាប់ពីជោគវាសនារបស់វាដែរថា៖ «ពេលនោះគាត់ក៏នឹងនិយាយទៅកាន់អ្នកដែលនៅខាងឆ្វេងថា ចូរថយចេញពីខ្ញុំទៅ អ្នកដែលត្រូវបណ្ដាសាទៅក្នុងភ្លើងដ៏អស់កល្បដែលបានរៀបចំសម្រាប់អារក្ស និងពួកទេវតារបស់វាទៅ!» (ខ. ៤១ ) ។
សេណារីយ៉ូនៃក្រុមទាំងពីរនេះផ្តល់ទំនុកចិត្តដល់មនុស្សសុចរិត ហើយរុញមនុស្សទុច្ចរិតចូលទៅក្នុងគ្រានៃវិបត្តិពិសេសមួយ៖ «ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ជ្រាបពីរបៀបសង្គ្រោះមនុស្សសុចរិតពីសេចក្តីល្បួង ប៉ុន្តែទ្រង់នឹងចាប់មនុស្សទុច្ចរិតមកដាក់ទោសនៅថ្ងៃជំនុំជំរះ» (2. ពេត្រុស 2,9).
ប៉ុលក៏មានប្រសាសន៍អំពីថ្ងៃជំនុំជំរះពីរដងនេះដែរ ដោយហៅថ្ងៃនោះជា«ថ្ងៃនៃសេចក្ដីក្រោធ ជាថ្ងៃដែលការជំនុំជម្រះដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់នឹងត្រូវបើកសម្ដែង»(រ៉ូម។ 2,5) គាត់និយាយថា៖ «ព្រះដែលទ្រង់នឹងប្រទានដល់មនុស្សគ្រប់រូបតាមអំពើរបស់គាត់ ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ដល់អស់អ្នកដែលអត់ធ្មត់នឹងធ្វើការល្អ ស្វែងរកសិរីរុងរឿង កិត្តិយស និងជីវិតអមតៈ។ ប៉ុន្តែការបង្អាប់ និងសេចក្តីក្រោធមកលើអស់អ្នកដែលទាស់ទែងគ្នា ហើយមិនស្តាប់តាមសេចក្តីពិត ប៉ុន្តែត្រូវស្តាប់តាមអំពើទុច្ចរិតវិញ» (ខ.៦-៨)។
ផ្នែកគម្ពីរប៊ីបទាំងនេះកំណត់គោលលទ្ធិនៃការជំនុំជំរះដ៏អស់កល្បឬចុងក្រោយនៅក្នុងន័យសាមញ្ញ។ វាជាស្ថានភាពរឺក៏ស្ថានភាព។ មានអ្នកដែលបានលោះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទនិងមនុស្សអាក្រក់ដែលមិនបានទទួលការប្រោសលោះដែលបាត់បង់។ ផ្នែកផ្សេងទៀតនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសំដៅទៅលើរឿងនេះ
«ការជំនុំជំរះចុងក្រោយ» ជាពេលវេលា និងស្ថានការណ៍ដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចគេចផុតឡើយ។ ប្រហែលជាវិធីដ៏ល្អបំផុតក្នុងការទទួលបានរសជាតិនៃពេលអនាគតនេះគឺការលើកឡើងនូវវគ្គខ្លះដែលលើកឡើងអំពីវា។
ហេព្រើរនិយាយអំពីការវិនិច្ឆ័យថាជាស្ថានភាពវិបត្តិដែលមនុស្សគ្រប់រូបនឹងត្រូវប្រឈមមុខ។ អស់អ្នកដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដែលត្រូវបានសង្រ្គោះតាមរយៈកិច្ចការប្រោសលោះរបស់ទ្រង់ នឹងរកឃើញរង្វាន់របស់ពួកគេ៖ « ហើយដូចដែលវាត្រូវបានតែងតាំងសម្រាប់មនុស្សឱ្យស្លាប់ម្តង ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីការជំនុំជំរះនោះ ព្រះគ្រីស្ទក៏ត្រូវបានថ្វាយម្តង ដើម្បីដកអំពើបាបរបស់មនុស្សជាច្រើនចេញ។ ទ្រង់នឹងលេចមកជាលើកទីពីរ មិនមែនសម្រាប់អំពើបាបទេ ប៉ុន្តែជាការសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកដែលរង់ចាំទ្រង់» (ហេព្រើរ 9,27-១០) ។
មនុស្សដែលបានសង្គ្រោះ ដែលបានធ្វើឲ្យសុចរិតដោយកិច្ចការប្រោសលោះរបស់ទ្រង់ មិនចាំបាច់ខ្លាចការជំនុំជំរះចុងក្រោយឡើយ។ យ៉ូហានធានាអ្នកអានរបស់គាត់ថា៖ «ក្នុងនេះគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ជាមួយនឹងយើងគ្រប់លក្ខណ៍ គឺថាយើងមានទំនុកចិត្តនៅថ្ងៃជំនុំជំរះ។ ដ្បិតយើងនៅក្នុងលោកនេះក៏ដូចជាគាត់ដែរ។ គ្មានការភ័យខ្លាចក្នុងស្នេហាទេ” (1. ចូហាន 4,17) អ្នកដែលជារបស់ព្រះគ្រីស្ទនឹងទទួលរង្វាន់ដ៏អស់កល្បរបស់ពួកគេ។ មនុស្សអាក្រក់នឹងទទួលជោគវាសនាដ៏អាក្រក់របស់ពួកគេ។ «ដូច្នេះដែរ ផ្ទៃមេឃដែលនៅឥឡូវនេះ និងផែនដីក៏ដោយពាក្យដដែលនោះទុកសម្រាប់ភ្លើង ដែលបានរក្សាទុកសម្រាប់ថ្ងៃជំនុំជំរះ និងការដាក់ទោសមនុស្សទុច្ចរិត» (2. ពេត្រុស 3,7).
សេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់យើងគឺថា "នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទព្រះអម្ចាស់ធ្វើឱ្យមានអំណោយទានដ៏សប្បុរសនិងយុត្តិធម៌សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់សូម្បីតែអ្នកដែលស្លាប់ហាក់ដូចជាមិនជឿលើដំណឹងល្អ" យើងមិននិយាយពីរបៀបដែលព្រះបង្កើតការផ្តល់បែបនេះទេលើកលែងតែអ្វីដែលវាក៏មាន។ គឺ ការផ្តល់បែបនេះគឺអាចធ្វើទៅបានដោយកិច្ចការប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដូចនឹងអ្នកដែលបានសង្រ្គោះរួចហើយដែរ។
ព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់បានចង្អុលបង្ហាញនៅកន្លែងជាច្រើនក្នុងកំឡុងពេលធ្វើការនៅលើផែនដីរបស់គាត់ថាការយកចិត្តទុកដាក់ត្រូវបានធ្វើឡើងសម្រាប់អ្នកដែលមិនមែនជាអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អថាពួកគេមានឱកាសត្រូវបានសង្គ្រោះ។ គាត់បានធ្វើដូច្នេះដោយប្រកាសថាប្រជាជននៅទីក្រុងបុរាណមួយចំនួននឹងទទួលបានការពេញចិត្ដពីតុលាការបើប្រៀបធៀបនឹងទីក្រុងយូដាសដែលគាត់បានផ្សព្វផ្សាយ។
«វេទនាដល់អ្នកហើយ, Chorazin! វេទនាដល់អ្នក បេតសៃដា! …ប៉ុន្តែ វានឹងមានការអត់ឱនសម្រាប់ក្រុងទីរ៉ុស និងក្រុងស៊ីដូនក្នុងការជំនុំជំរះជាងអ្នកទៅទៀត» (លូកា 10,13-១៤). « ប្រជាជនក្រុងនីនីវេនឹងក្រោកឈរនៅការជំនុំជំរះចុងក្រោយជាមួយមនុស្សជំនាន់នេះ ហើយនឹងថ្កោលទោសពួកគេ... (ម៉ាថាយ ១2,41-១០) ។
នេះគឺជាមនុស្សមកពីទីក្រុងបុរាណ - ទីរ៉ុសស៊ីដូននីនីវេដែលច្បាស់ជាមិនមានឱកាស hear ដំណឹងល្អឬដឹងពីការងារសង្គ្រោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេ។ ប៉ុន្តែពួកគេយល់ថាការវិនិច្ឆ័យអាចទទួលយកបានហើយដោយឈរនៅមុខព្រះប្រោសលោះពួកគេផ្ញើសារដែលគួរអោយស្អប់ខ្ពើមដល់អ្នកដែលបានបដិសេធគាត់នៅក្នុងជីវិតនេះ។
ព្រះយេស៊ូក៏ធ្វើសេចក្តីថ្លែងដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលផងដែរថាទីក្រុងបុរាណសូដុមនិងកូម៉ូរ៉ា - សុភាសិតសម្រាប់អំពើអសីលធម៌ធ្ងន់ធ្ងរ - នឹងរកឃើញការជំនុំជម្រះដែលអាចទទួលយកបានជាងទីក្រុងមួយចំនួននៅស្រុកយូដាដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀន។ ដើម្បីនិយាយក្នុងបរិបទថាតើសេចក្តីថ្លែងរបស់ព្រះយេស៊ូវគួរឱ្យខ្លាចប៉ុណ្ណានោះសូមក្រឡេកមើលរបៀបដែលយូដាសបង្ហាញពីអំពើបាបនៃទីក្រុងទាំងពីរនេះនិងផលវិបាកដែលពួកគេមាននៅក្នុងជីវិតចំពោះការប្រព្រឹត្ដរបស់ពួកគេ៖
«សូម្បីតែពួកទេវតាដែលមិនរក្សាឋានៈនៅស្ថានសួគ៌ ប៉ុន្តែបានចាកចេញពីលំនៅរបស់ពួកគេ ទ្រង់បានកាន់ខ្ជាប់នៅក្នុងភាពងងឹតដោយចំណងដ៏អស់កល្បជានិច្ចសម្រាប់ការជំនុំជំរះនៃថ្ងៃដ៏អស្ចារ្យ។ ដូច្នេះដែរ សូដុម និងកូម៉ូរ៉ា និងក្រុងជុំវិញដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ហើយបានធ្វើតាមសាច់ឈាមផ្សេងទៀត ត្រូវបានទុកជាគំរូ ហើយទទួលរងនូវទារុណកម្មនៃភ្លើងដ៏អស់កល្បជានិច្ច» (យូដាស ៦-៧)។
ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍អំពីក្រុងនានាក្នុងការជំនុំជម្រះខាងមុខ។ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា នៅថ្ងៃជំនុំជំរះស្រុកសូដុំម និងក្រុងកូម៉ូរ៉ានឹងមានការអត់ឱនជាងក្រុងនេះ [ជាក្រុងដែលមិនបានទទួលពួកសិស្ស]» (ម៉ាថាយ 10,15) ។
ដូច្នេះនេះអាចបង្ហាញថាព្រឹត្តិការណ៍នៃការជំនុំជំរះចុងក្រោយឬការជំនុំជំរះអស់កល្បមិនត្រូវគ្នានឹងអ្វីដែលគ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនបានទទួលយក។ អ្នកទ្រឹស្ដីដែលបានធ្វើកំណែទម្រង់យឺតយ៉ាវគឺលោក Shirley C. Guthrie ណែនាំថាយើងធ្វើយ៉ាងល្អដើម្បីរៀបចំការគិតរបស់យើងអំពីព្រឹត្តិការណ៍វិបត្តិនេះ៖
គំនិតដំបូងដែលគ្រិស្តបរិស័ទមាននៅពេលគិតអំពីចុងបញ្ចប់នៃប្រវត្តិសាស្ត្រ មិនគួរមានការថប់បារម្ភ ឬការសន្មត់ថាអ្នកណានឹង "ចូល" ឬ "ឡើង" ឬអ្នកណានឹង "ចេញ" ឬ "ចុះក្រោម" ។ វាគួរតែជាគំនិតដ៏មានអំណរគុណ និងរីករាយ ដែលយើងអាចទន្ទឹងរង់ចាំដោយទំនុកចិត្តចំពោះពេលវេលាដែលឆន្ទៈរបស់អ្នកបង្កើត អ្នកផ្សះផ្សា អ្នកប្រោសលោះ និងអ្នកស្ដារឡើងវិញនឹងឈ្នះម្តង និងសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា—នៅពេលដែលយុត្តិធម៌លើភាពអយុត្តិធម៌ សេចក្ដីស្រឡាញ់លើការស្អប់ និងការលោភលន់ សន្តិភាព លើភាពខ្មាំងសត្រូវ ភាពអមនុស្សធម៌ លើភាពអមនុស្សធម៌ នគរព្រះនឹងឈ្នះលើអំណាចនៃភាពងងឹត។ ការជំនុំជំរះចុងក្រោយនឹងមិនមកប្រឆាំងនឹងពិភពលោកទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់ពិភពលោក។ នេះជាដំណឹងល្អមិនត្រឹមតែសម្រាប់គ្រិស្តសាសនិកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់!
ពិតប្រាកដណាស់ នោះហើយជាអ្វីដែលចុងក្រោយគឺអំពី រួមទាំងការជំនុំជំរះចុងក្រោយ ឬការជំនុំជំរះដ៏អស់កល្ប៖ ជ័យជំនះនៃព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ លើអ្វីៗទាំងអស់ដែលឈរនៅក្នុងផ្លូវនៃព្រះគុណដ៏អស់កល្បរបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះ សាវ័កប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ទីបំផុតក្រោយមក គឺពេលដែលគាត់នឹងប្រគល់រាជាណាចក្រដល់ព្រះជាព្រះវរបិតា ក្រោយពីគាត់បានបំផ្លាញអស់ទាំងអំណាចនិងអំណាចទាំងប៉ុន្មាន។ ដ្បិតគាត់ត្រូវគ្រប់គ្រងរហូតដល់ព្រះដាក់ខ្មាំងសត្រូវទាំងអស់នៅក្រោមជើងរបស់គាត់។ សត្រូវចុងក្រោយដែលត្រូវបំផ្លាញគឺសេចក្ដីស្លាប់»។1. កូរិនថូស ១5,24-១០) ។
អ្នកដែលនឹងក្លាយជាចៅក្រមនៅការជំនុំជំរះចុងក្រោយនៃពួកអ្នកដែលបានធ្វើសុចរិតដោយព្រះគ្រីស្ទ និងក្នុងចំណោមអ្នកដែលនៅមានបាប គឺគ្មាននរណាក្រៅពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់គាត់ជាថ្លៃលោះសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដ្បិតព្រះវរបិតាមិនវិនិច្ឆ័យអ្នកណាឡើយ គឺបានប្រគល់ការជំនុំជម្រះទាំងអស់ទៅព្រះរាជបុត្រាវិញ»។ 5,22).
អ្នកថ្កោលទោសមនុស្សសុចរិតមិនមែនជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនិងមនុស្សអាក្រក់ទេគឺជាអ្នកដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់ខ្លួនដើម្បីអ្នកឯទៀតអាចរស់នៅបានជារៀងរហូត។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើការវិនិច្ឆ័យលើអំពើបាបនិងអំពើបាបរួចហើយ។ នេះមិនមានន័យថាអ្នកដែលបដិសេធព្រះគ្រីស្ទអាចជៀសវាងពីការរងទុក្ខវាសនាដែលការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេនឹងនាំមកនូវពួកគេនោះទេ។ អ្វីដែលជារូបភាពរបស់ចៅក្រមដែលមានចិត្ដមេត្ដាករុណាគឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទប្រាប់យើងគឺថាទ្រង់ចង់ ឲ្យ មនុស្សទាំងអស់មានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយទ្រង់នឹងប្រទានដល់អ្នកដែលមានជំនឿលើព្រះអង្គ។
អ្នកដែលត្រូវបានហៅនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ—ដែលត្រូវបាន “ជ្រើសរើស” ដោយការបោះឆ្នោតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ—អាចប្រឈមមុខនឹងការវិនិច្ឆ័យដោយទំនុកចិត្ត និងអំណរ ដោយដឹងថាការសង្គ្រោះរបស់ពួកគេមានសុវត្ថិភាពនៅក្នុងទ្រង់។ អ្នកដែលមិនបានផ្សាយដំណឹងល្អ—អស់អ្នកដែលមិនមានឱកាសបានឮដំណឹងល្អ ហើយដាក់ជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ—ក៏នឹងឃើញថាព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ពួកគេដែរ។ ការជំនុំជំរះគួរតែជាពេលវេលានៃសេចក្តីរីករាយសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ព្រោះវានឹងបង្ហាញសិរីល្អនៃនគរដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ ដែលគ្មានអ្វីក្រៅពីភាពល្អនឹងមានជារៀងរហូត។
ដោយ Paul Kroll
8 Shirley C. Guthrie, គោលលទ្ធិគ្រឹស្តសាសនា, បោះពុម្ពផ្សាយឡើងវិញ (Westminster / John Knox Press: Lousville, Kentucky, 1994), ទំព័រ ៣៨៧ ។
ការផ្សះផ្សាជាសកល (សកលនិយម) មានន័យថាព្រលឹងទាំងអស់មិនថាព្រលឹងមនុស្សទេវតាឬអារក្សត្រូវបានសង្គ្រោះចុងក្រោយដោយសារព្រះគុណរបស់ព្រះ។ អ្នកដើរតាមគោលលទ្ធិនៃដង្វាយធួនទាំងអស់អះអាងថាការប្រែចិត្តចំពោះព្រះនិងជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវគឺមិនចាំបាច់ទេ។ គោលលទ្ធិនៃដង្វាយធួនជាច្រើនបដិសេធគោលលទ្ធិនៃព្រះត្រីឯកហើយភាគច្រើននៃពួកគេគឺជាយូនីតារីនៀ។
ផ្ទុយទៅនឹងដង្វាយធួនជាសកល ព្រះគម្ពីរបាននិយាយអំពី « ចៀម » ទាំងពីរដែលចូលទៅក្នុងនគរព្រះ និង « ពពែ » ដែលចូលក្នុងការដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏អស់កល្បជានិច្ច ( ម៉ាថាយ 25,46) ព្រះគុណរបស់ព្រះមិនបង្ខំយើងឱ្យនៅស្ងៀមទេ។ នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជាព្រះជាម្ចាស់ជ្រើសរើសសម្រាប់យើង មនុស្សជាតិទាំងអស់ត្រូវបានជ្រើសរើស ប៉ុន្តែនោះមិនមានន័យថាមនុស្សទាំងអស់នឹងទទួលយកអំណោយរបស់ព្រះនៅទីបំផុតនោះទេ។ ព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យមនុស្សទាំងអស់មកប្រែចិត្ត ប៉ុន្តែទ្រង់បានបង្កើត និងប្រោសលោះមនុស្សជាតិសម្រាប់ការប្រកបជាមួយទ្រង់ ហើយការប្រកបដោយពិតមិនអាចជាទំនាក់ទំនងបង្ខំឡើយ។ គម្ពីរបញ្ជាក់ថាមនុស្សខ្លះនឹងបន្តបដិសេធចំពោះសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះ។
គេហទំព័រនេះមានជម្រើសចម្រុះនៃអក្សរសិល្ប៍គ្រីស្ទានជាភាសាអាឡឺម៉ង់។ ការបកប្រែគេហទំព័រដោយ Google Translate ។