ឡាសារបានចេញមក!
តើអ្នកដឹងរឿងរបស់ព្រះយេស៊ូដែលបានប្រោសឡាសារ ឲ្យ រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញទេ? វាជាអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យមួយដែលបង្ហាញយើងថាព្រះយេស៊ូវក៏មានថាមពលដើម្បីប្រោសយើង ឲ្យ រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញផងដែរ។ ប៉ុន្តែមានរឿងជាច្រើនទៀតចំពោះរឿងនេះហើយចូហានប្រាប់ព័ត៌មានលំអិតមួយចំនួនដែលមានអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅសម្រាប់យើងសព្វថ្ងៃនេះ។
សូមកត់សម្គាល់ពីរបៀបដែលយ៉ូហានប្រាប់រឿងនេះ។ ឡាសារមិនមែនជាអ្នកស្រុកយូដាដែលមិនស្គាល់នោះទេ គាត់ជាប្អូនប្រុសរបស់ម៉ាថា និងម៉ារា ជាម៉ារៀដែលស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវខ្លាំងណាស់ រហូតដល់នាងចាក់ប្រេងលាបលើជើងរបស់គាត់។ បងប្អូនស្រីបានហៅព្រះយេស៊ូវថា៖ «លោកម្ចាស់ មើលចុះ អ្នកដែលអ្នកស្រឡាញ់ឈឺហើយ» (មកពីយ៉ូហាន 11,1-៣). នេះហាក់ដូចជាការស្រែករកជំនួយមកខ្ញុំ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូមិនបានយាងមកទេ។
តើពេលខ្លះអ្នកមានអារម្មណ៍ដូចជាព្រះកំពុងពន្យាពេលចំពោះចម្លើយរបស់ទ្រង់ទេ? វាពិតជាមានអារម្មណ៍បែបនេះចំពោះម៉ារីនិងម៉ាថាប៉ុន្តែការពន្យារពេលនេះមិនមានន័យថាព្រះយេស៊ូវមិនចូលចិត្តពួកគេទេប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញទ្រង់មានគម្រោងផ្សេងនៅក្នុងចិត្តព្រោះទ្រង់អាចមើលឃើញអ្វីដែលពួកគេមិនអាចធ្វើបាន។ ដូចដែលវាបានកើតឡើងនៅពេលដែលអ្នកនាំសារបានទៅដល់ព្រះយេស៊ូវឡាសារបានស្លាប់ហើយ។ តើគាត់ខុសទេ? ទេពីព្រោះព្រះយេស៊ូវមើលទៅហួសពីសេចក្តីស្លាប់ហើយក្នុងករណីនេះដឹងថាការស្លាប់មិនមែនជាចុងបញ្ចប់នៃរឿងនោះទេគាត់ដឹងថាគោលបំណងគឺដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះនិងបុត្រារបស់គាត់ (ខ ៤) ។ ទោះយ៉ាងនេះក៏ដោយទ្រង់បានធ្វើឱ្យសិស្សរបស់ទ្រង់គិតថាឡាសារនឹងមិនស្លាប់ឡើយ។ មានមេរៀនមួយនៅទីនេះសម្រាប់យើងផងដែរពីព្រោះយើងមិនតែងតែយល់ពីអត្ថន័យរបស់ព្រះយេស៊ូវទេ។
ពីរថ្ងៃក្រោយមកព្រះយេស៊ូវបានធ្វើឱ្យពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ភ្ញាក់ផ្អើលដោយណែនាំថាពួកគេត្រឡប់ទៅស្រុកយូដាវិញ។ ពួកគេមិនយល់ពីមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវចង់វិលត្រឡប់ទៅតំបន់គ្រោះថ្នាក់វិញទេដូច្នេះព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយតបដោយអត្ថាធិប្បាយបែបអាថ៌កំបាំងអំពីការដើរក្នុងពន្លឺនិងការមកដល់នៃភាពងងឹត។ បន្ទាប់មកគាត់បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ឡាសារជាមិត្តរបស់យើងបានដេកលក់ហើយប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងដាស់គាត់អោយភ្ញាក់ឡើង» (ខ ១១) ។
ពួកសិស្សហាក់ដូចជាត្រូវបានប្រើចំពោះភាពអាថ៌កំបាំងនៃសុន្ទរកថារបស់ព្រះយេស៊ូខ្លះហើយបានរកឃើញផ្លូវវាងដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថែមទៀត។ ពួកគេបានចង្អុលបង្ហាញថាអត្ថន័យព្យញ្ជនៈគ្មានន័យទេ។ ប្រសិនបើគាត់គេងគាត់នឹងភ្ញាក់ដោយខ្លួនឯងតើហេតុអ្វីយើងត្រូវប្រថុយជីវិតដោយទៅទីនោះ?
លោកយេស៊ូបានប្រកាសថា៖ «ឡាសារបានស្លាប់ហើយ» ហើយបន្ថែមទៀតថា«ខ្ញុំរីករាយដែលខ្ញុំមិនបាននៅទីនោះ»។ ហេតុអ្វី? "ដូច្នេះអ្នកអាចជឿ" ។ ព្រះយេស៊ូនឹងធ្វើអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យជាងប្រសិនបើទ្រង់បានការពារការស្លាប់របស់មនុស្សឈឺទៅទៀត។ អព្ភូតហេតុមិនគ្រាន់តែជាការធ្វើឱ្យឡាសារមានជីវិតឡើងវិញនោះទេ វាគឺថាព្រះយេស៊ូវបានដឹងពីអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងប្រហែល 30 ម៉ាយពីពួកគេ ហើយនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះគាត់នាពេលខាងមុខនេះ។
គាត់មានពន្លឺដែលពួកគេមិនអាចមើលឃើញហើយពន្លឺនេះបានបង្ហាញដល់គាត់នូវការស្លាប់និងការរស់ឡើងវិញរបស់គាត់នៅស្រុកយូដា។ គាត់បានគ្រប់គ្រងព្រឹត្តិការណ៍ទាំងស្រុង។ គាត់អាចរារាំងការចាប់ខ្លួនប្រសិនបើគាត់ចង់។ គាត់អាចបញ្ឈប់ការជំនុំជម្រះដោយពាក្យតែមួយម៉ាត់តែគាត់មិនបានធ្វើទេ។ គាត់បានសំរេចចិត្តធ្វើអ្វីដែលគាត់បានមកលើផែនដី។
បុរសដែលបានផ្តល់ជីវិតដល់អ្នកស្លាប់បានត្រៀមខ្លួនផ្តល់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនដល់ប្រជាជនពីព្រោះគាត់មានអំណាចលើសេចក្តីស្លាប់សូម្បីតែការស្លាប់របស់គាត់ក៏ដោយ។ គាត់បានមកផែនដីនេះជាមនុស្សរមែងស្លាប់ដើម្បីគាត់អាចស្លាប់ហើយអ្វីដែលមើលទៅដូចជាសោកនាដកម្មលើការសង្កេតមើលតាមពិតបានកើតឡើងចំពោះសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើង។ ខ្ញុំមិនចង់ធ្វើពុតថារាល់សោកនាដកម្មដែលបានកើតឡើងពិតជាត្រូវបានគ្រោងទុកឬល្អដោយព្រះនោះទេប៉ុន្តែខ្ញុំជឿថាព្រះមានសមត្ថភាពធ្វើល្អពីរឿងអាក្រក់ហើយគាត់មើលឃើញការពិតដែលយើងមិនអាចមើលឃើញ។
គាត់មើលហួសពីសេចក្តីស្លាប់ហើយគ្រប់គ្រងព្រឹត្តិការណ៍នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះមិនតិចជាងពេលនោះទេប៉ុន្តែជាញឹកញាប់យើងមើលមិនឃើញដូចពួកសិស្សដែរ។ យើងគ្រាន់តែមិនអាចមើលឃើញរូបភាពធំហើយពេលខ្លះយើងជំពប់ដួលក្នុងទីងងឹត។ យើងគួរតែជឿទុកចិត្តលើព្រះដើម្បីធ្វើអ្វីដែលគាត់គិតថាល្អបំផុត។
លោកយេស៊ូនិងអ្នកកាន់តាមលោកបានទៅភូមិបេថានី ហើយបានដឹងថាឡាសារបាននៅក្នុងផ្នូរអស់រយៈពេលបួនថ្ងៃ។ ពិធីបុណ្យសពត្រូវបានប្រារព្ធធ្វើពិធីបុណ្យសពបានចប់ជាយូរមកហើយ ទីបំផុតគ្រូពេទ្យមកដល់! ម៉ាថាបាននិយាយ ប្រហែលជាដោយក្តីអស់សង្ឃឹម និងឈឺចាប់បន្តិចថា « ព្រះអម្ចាស់អើយ បើទ្រង់នៅទីនេះ ប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំនឹងមិនស្លាប់ទេ » ( ខទី ២១ ) ។ យើងបានហៅអ្នកកាលពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុន ហើយប្រសិនបើអ្នកមកដល់ពេលនោះ ឡាសារនឹងនៅមានជីវិត។
ខ្ញុំក៏នឹងមានការខកចិត្តផងដែរ - ឬសមស្របជាងនេះទៅទៀត រន្ធត់ចិត្ត ខឹងសម្បារ ហួសចិត្ត អស់សង្ឃឹម - មែនទេ? ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូទុកឲ្យបងប្រុសរបស់នាងស្លាប់? ហ្នឹងហើយហេតុអ្វី? ថ្ងៃនេះយើងតែងតែសួរសំណួរដដែលៗ - ហេតុអ្វីបានជាព្រះបានអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំស្លាប់? ហេតុអ្វីបានជាគាត់អនុញ្ញាតឱ្យនេះ ឬមហន្តរាយនោះ? ពេលដែលគ្មានចម្លើយ យើងបែរចេញពីព្រះដោយកំហឹង។ ប៉ុន្តែ ម៉ារីយ៉ា និង ម៉ាថា ថ្វីត្បិតតែខកចិត្ត ឈឺចាប់ និងខឹងបន្តិច ក៏នៅតែមិនងាកចេញដែរ។ ម៉ាថាមានក្តីសង្ឃឹមភ្លឺថ្លា—នាងបានឃើញពន្លឺបន្តិច ៖ « ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំដឹងថា អ្វីដែលអ្នកសូមពីព្រះ នោះព្រះនឹងប្រទានឲ្យអ្នក » ( ខទី ២២ ) ។ ប្រហែលជានាងគិតថា វានឹងមានភាពក្លាហានបន្តិចក្នុងការសុំការរស់ឡើងវិញ ប៉ុន្តែនាងកំពុងប្រាប់។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ឡាសារនឹងរស់ឡើងវិញ» ហើយម៉ាថាឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាគាត់នឹងរស់ឡើងវិញ» (ប៉ុន្តែខ្ញុំសង្ឃឹមថាបន្តិចទៀត)។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «នោះល្អ ប៉ុន្តែតើអ្នកដឹងទេថាខ្ញុំជាការរស់ឡើងវិញ ហើយជាជីវិត? បើអ្នកជឿលើខ្ញុំ អ្នកនឹងមិនស្លាប់ឡើយ។ តើអ្នកគិតថាទេ?"
បន្ទាប់មក ម៉ាថាបាននិយាយនៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដ៏អស្ចារ្យបំផុតមួយនៃសេចក្ដីជំនឿក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងអស់ថា «បាទ ខ្ញុំជឿថា អ្នកជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ» (ខទី ២៧)។
ជីវិត និងការរស់ឡើងវិញអាចត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ - ប៉ុន្តែតើយើងអាចជឿអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលនៅថ្ងៃនេះទេ? តើយើងពិតជាជឿថា “អ្នកណាដែលរស់នៅ ហើយជឿលើខ្ញុំ នឹងមិនស្លាប់ទេ?” ខ្ញុំសូមជូនពរឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាយល់កាន់តែច្បាស់ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា នៅក្នុងការប្រោសឱ្យរស់ឡើងវិញ នឹងមានជីវិតថ្មីដែលមិនចេះចប់។
នៅសម័យនេះ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវស្លាប់ ដូចឡាសារ និងព្រះយេស៊ូដែរ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវនឹងប្រោសយើងឱ្យរស់ឡើងវិញ។ យើងស្លាប់ទៅ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជាទីបញ្ចប់នៃរឿងសម្រាប់យើងទេ លើសពីនេះមិនមែនជាទីបញ្ចប់នៃរឿងរបស់ឡាសារទេ។ ម៉ាថាទៅទទួលម៉ារៀ ហើយម៉ារៀមកឯព្រះយេស៊ូវទាំងយំ។ លោកយេស៊ូក៏យំដែរ។ ហេតុអ្វីបានជាគាត់យំពេលគាត់ដឹងថាឡាសារនឹងរស់ឡើងវិញ? ហេតុអ្វីបានជាយ៉ូហានសរសេររឿងនេះ នៅពេលដែលយ៉ូហានដឹងថាអំណរគឺនៅជិតជ្រុងខាងមុខ? ខ្ញុំមិនដឹង - ខ្ញុំមិនដឹងថាហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំយំ សូម្បីតែក្នុងឱកាសដ៏រីករាយក៏ដោយ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាសេចក្តីថ្លែងការណ៍គឺថាមិនអីទេក្នុងការយំនៅឯពិធីបុណ្យសពទោះបីជាយើងដឹងថាមនុស្សម្នាក់នេះនឹងត្រូវបានលើកឡើងទៅជីវិតអមតៈក៏ដោយ លោកយេស៊ូបានសន្យាថាយើងនឹងមិនស្លាប់ឡើយហើយសេចក្ដីស្លាប់នៅតែមាន។
សេចក្តីស្លាប់នៅតែជាសត្រូវ។ គាត់នៅតែជាអ្វីមួយនៅក្នុងពិភពលោកនេះដែលមិនមែនជាអ្វីដែលនឹងមានជារៀងរហូត។ ពេលខ្លះយើងជួបប្រទះនូវគ្រាលំបាកយ៉ាងខ្លាំងសូម្បីតែព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់យើងក៏ដោយ។ នៅពេលដែលយើងយំព្រះយេស៊ូវយំជាមួយយើង។ គាត់អាចមើលឃើញភាពទុក្ខព្រួយរបស់យើងក្នុងយុគសម័យនេះដូចជាគាត់អាចមើលឃើញពីអំណរនាពេលអនាគត។
ព្រះយេស៊ូនិងម៉ារាបានតបទៅគាត់ថា៖ «នឹងមានក្លិនស្អុយ ដ្បិតគាត់បានស្លាប់បួនថ្ងៃហើយ»។
តើមានអ្វីមួយក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដែលមានក្លិនស្អុយ ដែលអ្នកមិនចង់ឲ្យព្រះយេស៊ូវលាតត្រដាង «ដោយការរំកិលថ្មចេញនោះទេ?
មានរឿងបែបនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សគ្រប់រូប អ្វីមួយដែលយើងចូលចិត្តលាក់ទុក។ ពេលខ្លះលោកយេស៊ូមានផែនការផ្សេងទៀត ដោយសារលោកដឹងរឿងដែលយើងមិនដឹង ហើយយើងគ្រាន់តែអាចទុកចិត្តលោក។ ដូច្នេះ គេបានរមៀលថ្មចោល ហើយព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋាន ហើយស្រែកថា៖ «ឡាសារអើយ ចូរចេញមក! បានដើរ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា « ដោះគាត់ចេញ ហើយឲ្យគាត់ទៅ » ( ខទី ៤៣-៤៤ ) ។
ការហៅរបស់ព្រះយេស៊ូវក៏ទៅរកអ្នកស្លាប់ខាងវិញ្ញាណសព្វថ្ងៃនេះហើយអ្នកខ្លះបាន hear សំលេងរបស់គាត់ហើយចេញពីផ្នូររបស់ពួកគេ។ ពួកគេចេញពីក្លិនស្អុយពីផ្នត់គំនិតអាត្មានិយមដែលនាំឱ្យមានការស្លាប់។ តើអ្នកត្រូវការអ្វីខ្លះ អ្នកត្រូវការអ្នកណាម្នាក់ជួយអ្នកដោះក្រវ៉ាត់របស់អ្នកដើម្បីកម្ចាត់វិធីចាស់នៃការគិតដែលងាយស្រួលសម្រាប់យើង។ នោះគឺជាភារកិច្ចមួយរបស់ក្រុមជំនុំ។ យើងជួយមនុស្សឱ្យរមៀលដុំថ្មទោះបីមានក្លិនស្អុយហើយយើងជួយមនុស្សដែលឆ្លើយតបនឹងការហៅរបស់ព្រះយេស៊ូ។
តើអ្នកស្តាប់តាមការហៅរបស់ព្រះយេស៊ូឲ្យមកឯទ្រង់ឬទេ? វាដល់ពេលដែលត្រូវចេញពី "ផ្នូរ" របស់អ្នក។ ប្រហែលជាអ្នកស្គាល់នរណាម្នាក់ដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងត្រាស់ហៅ? ដល់ពេលជួយគាត់រមៀលថ្មចេញហើយ។ នោះជាអ្វីដែលគួរគិតអំពី។
ដោយយ៉ូសែប Tkach