ធ្វើជាគ្រួសារ

598 ក្លាយជាគ្រួសារវាមិនដែលមានបំណងរបស់ព្រះដែលថាក្រុមជំនុំគួរតែក្លាយជាស្ថាប័នមួយនោះទេ។ អ្នកបង្កើតរបស់យើងតែងតែចង់ឱ្យពួកគេប្រព្រឹត្តដូចក្រុមគ្រួសារ ហើយប្រព្រឹត្តចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកដោយក្ដីស្រឡាញ់។ នៅពេលដែលគាត់បានសម្រេចចិត្តបង្កើតធាតុជាមូលដ្ឋានសម្រាប់អរិយធម៌របស់មនុស្សគាត់បានបង្កើតគ្រួសារជាអង្គភាពមួយ។ នាងគួរតែធ្វើជាគំរូសម្រាប់ក្រុមជំនុំ។ តាម​សាសនាចក្រ យើង​សំដៅ​ទៅ​សហគមន៍​នៃ​មនុស្ស​ដែល​បម្រើ​ព្រះ និង​មនុស្ស​រួម​គ្នា​ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់។ សាសនាចក្រ​ដែល​បាន​ក្លាយ​ជា​ស្ថាប័ន​ជា​ផ្លូវការ​បាត់បង់​អំណាច​ដែល​ព្រះ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​ពួកគេ​មាន។

នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវព្យួរនៅលើឈើឆ្កាង គំនិតរបស់គាត់គឺនៅជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ហើយក្នុងន័យធៀបជាមួយនឹងក្រុមជំនុំនាពេលអនាគតរបស់គាត់។ «ឥឡូវ​នេះ កាល​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ឃើញ​មាតា​ទ្រង់ និង​ជា​សិស្ស​ដែល​ទ្រង់​ស្រឡាញ់​ជា​មួយ​នឹង​នាង ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ទៅ​ម្ដាយ​ថា ស្ត្រី​អើយ មើល​ចុះ នេះ​ជា​កូន​ឯង! រួច​គាត់​និយាយ​ទៅ​កាន់​សិស្ស​ថា៖ មើល​ចុះ នេះ​ជា​ម្ដាយ​ឯង! ហើយ​ចាប់​ពី​ម៉ោង​នោះ​មក សិស្ស​ក៏​នាំ​នាង​ទៅ​ឯ​ខ្លួន» (យ៉ូហាន ១9,26-២៧). គាត់បានបែរទៅរកម្តាយរបស់គាត់ និងទៅកាន់សិស្សរបស់យ៉ូហាន ហើយជាមួយនឹងពាក្យរបស់គាត់បានបង្ហាញពីការចាប់ផ្តើមនៃអ្វីដែលនឹងក្លាយជាក្រុមជំនុំ ដែលជាគ្រួសាររបស់ព្រះ។

ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ យើង​ក្លាយ​ជា «បង​ប្អូន​ប្រុស​ស្រី»។ នេះមិនមែនជាការបញ្ចេញមតិបែបមនោសញ្ចេតនាទេ ប៉ុន្តែបង្ហាញរូបភាពដ៏ត្រឹមត្រូវមួយថាយើងជានរណាក្នុងក្រុមជំនុំ៖ ហៅមនុស្សនៅក្នុងគ្រួសាររបស់ព្រះ។ នេះគឺជាក្រុមមនុស្សដែលមានបញ្ហាចម្រុះ។ នៅក្នុងគ្រួសារនេះមានអតីតមនុស្សដែលមានអារក្ស អ្នកប្រមូលពន្ធ វេជ្ជបណ្ឌិត អ្នកនេសាទ អ្នកប្រឆាំងនយោបាយ អ្នកសង្ស័យ អតីតស្រីពេស្យា មិនមែនសាសន៍យូដា ជនជាតិយូដា បុរស ស្ត្រី មនុស្សចាស់ មនុស្សវ័យក្មេង អ្នកសិក្សា កម្មករ ជនផ្តាច់ការ ឬអ្នក introverts ។

មានតែព្រះទេដែលអាចនាំមនុស្សទាំងអស់នេះមកជាមួយគ្នា ហើយផ្លាស់ប្តូរពួកគេទៅជាការរួបរួមមួយដោយផ្អែកលើសេចក្តីស្រឡាញ់។ ការពិតគឺថាសាសនាចក្ររស់នៅជាមួយគ្នាដូចជាគ្រួសារពិត។ តាមរយៈព្រះគុណ និងការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះ តួអក្សរផ្សេងគ្នាយ៉ាងខ្លាំងត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរទៅជារូបភាពរបស់ព្រះ ហើយដូច្នេះនៅតែភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។

ប្រសិនបើយើងយល់ស្របថាគោលគំនិតនៃគ្រួសារគួរតែជាគំរូមួយនៃជីវិតក្រុមជំនុំ តើគ្រួសារដែលមានសុខភាពល្អគឺជាអ្វី? លក្ខណៈ​មួយ​ដែល​គ្រួសារ​ដែល​មាន​មុខងារ​បង្ហាញ​គឺ​ថា​សមាជិក​ម្នាក់ៗ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​អ្នក​ដទៃ។ គ្រួសារដែលមានសុខភាពល្អព្យាយាមនាំមកនូវអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក។ គ្រួសារដែលមានសុខភាពល្អខិតខំជួយសមាជិកម្នាក់ៗតាមតែអាចធ្វើទៅបាន។ ព្រះ​ចង់​អភិវឌ្ឍ​សក្ដានុពល​របស់​ទ្រង់​តាម​រយៈ​ជាមួយ និង​ក្នុង​ទ្រង់។ នេះមិនមែនជារឿងងាយស្រួលសម្រាប់យើងទេ ជាពិសេសដោយសារភាពចម្រុះនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈ និងមនុស្សដែលមានកំហុសដែលបង្កើតជាក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះ។ គ្រិស្តបរិស័ទច្រើនពេកដើរជុំវិញស្វែងរកគ្រួសារព្រះវិហារដ៏ល្អ ប៉ុន្តែព្រះត្រាស់ហៅយើងឱ្យស្រឡាញ់អ្នកណាដែលអ្នកនៅជាមួយ។ មាននរណាម្នាក់ធ្លាប់និយាយថា៖ មនុស្សគ្រប់គ្នាអាចស្រឡាញ់ក្រុមជំនុំដ៏ល្អ។ ឧបសគ្គ​គឺ​ត្រូវ​ស្រឡាញ់​ព្រះវិហារ​ពិត។ ព្រះវិហាររបស់ព្រះនៅក្នុងអ្នកជិតខាង។

ស្នេហាគឺលើសពីអារម្មណ៍។ វាក៏មានឥទ្ធិពលលើអាកប្បកិរិយារបស់យើងផងដែរ។ សហគមន៍ និងមិត្តភាពគឺជាធាតុសំខាន់នៅក្នុងគ្រួសារដែលមានសុខដុមរមនា។ គ្មាន​កន្លែង​ណា​ដែល​បទ​គម្ពីរ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​យើង​ឈប់​ទៅ​ព្រះវិហារ​ជា​ក្រុម​គ្រួសារ​ឡើយ ព្រោះ​មាន​នរណា​ម្នាក់​បាន​ធ្វើ​អ្វី​មួយ​ដល់​យើង។ នៅក្នុងក្រុមជំនុំដំបូងមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នា និងការខ្វែងគំនិតគ្នាយ៉ាងច្រើន ប៉ុន្តែមនុស្សបានប្រកាន់ខ្ជាប់នូវដំណឹងល្អ និងការប្រកាសរបស់វា ហើយបានយកឈ្នះលើការលំបាក ដោយសារព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។

នៅពេលដែល Evodia និង Syntyche មិនចុះសម្រុងគ្នា ប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តភាគីពាក់ព័ន្ធឱ្យយកឈ្នះលើភាពខុសគ្នារបស់ពួកគេ (ភីលីព 4,2) ប៉ុល និង​បាណាបាស​ធ្លាប់​ឈ្លោះ​គ្នា​យ៉ាង​ក្ដៅ​គគុក​លើ​យ៉ូហាន ម៉ាកុស ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​ពួកគេ​បែក​គ្នា (កិច្ចការ ១5,36-៤០). ប៉ុល​បាន​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ពេត្រុស​ដោយ​សារ​ការ​លាក់​ពុត​របស់​គាត់​ក្នុង​ចំណោម​សាសន៍​ដទៃ និង​សាសន៍​យូដា (កាឡាទី 2,11).

វាប្រាកដជានឹងមានពេលមិនស្រួលជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែការមានរូបកាយតែមួយ គ្រួសារតែមួយនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទមានន័យថា យើងនឹងឆ្លងកាត់ពួកគេជាមួយគ្នា។ វាគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមិនទាន់ពេញវ័យ ឬនិយាយម្យ៉ាងទៀត ភាពគ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដែលបណ្ដាលឱ្យយើងដើរចេញពីរាស្ដ្ររបស់ព្រះ។ ទីបន្ទាល់​អំពី​គ្រួសារ​របស់​ព្រះ​មាន​ឥទ្ធិពល​ខ្លាំង​ណាស់ ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា តាមរយៈ​សេចក្ដីស្រឡាញ់​របស់​យើង​ចំពោះ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក មនុស្ស​ទាំងអស់​នឹង​ដឹង​ថា​យើង​ជា​របស់​ទ្រង់ ។
មានរឿងមួយនិយាយអំពីធនាគារិកម្នាក់ដែលធ្លាប់បោះកាក់ចូលក្នុងពែងរបស់អ្នកសុំទានពិការដែលកំពុងអង្គុយនៅតាមផ្លូវទល់មុខធនាគារ។ ប៉ុន្តែ​មិន​ដូច​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​ទេ ធនាគារិក​តែង​តែ​ទទូច​ចង់​យក​ខ្មៅដៃ​មួយ​សន្លឹក​ដែល​បុរស​មាន​នៅ​ក្បែរ​គាត់។ ធនាគារិកបាននិយាយថា អ្នកគឺជាពាណិជ្ជករម្នាក់ ហើយខ្ញុំតែងតែរំពឹងថានឹងទទួលបានតម្លៃល្អពីពាណិជ្ជករដែលខ្ញុំធ្វើអាជីវកម្ម។ ថ្ងៃមួយ បុរសពិការមិននៅលើចិញ្ចើមផ្លូវទេ។ ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅ ហើយធនាគារិកភ្លេចអំពីគាត់ រហូតដល់គាត់ចូលទៅក្នុងអគារសាធារណៈ ហើយនៅទីនោះក្នុងបញ្ជរមួយអង្គុយអតីតអ្នកសុំទាន។ ជាក់ស្តែងពេលនេះគាត់ជាម្ចាស់អាជីវកម្មតូចមួយ។ បុរសនោះបាននិយាយថា "ខ្ញុំតែងតែសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងមកនៅថ្ងៃណាមួយ" ។ អ្នកគឺជាអ្នកទទួលខុសត្រូវធំសម្រាប់ខ្ញុំនៅទីនេះ។ ពួកគេ​បាន​បន្ត​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​ខ្ញុំ​ជា “អ្នក​ជំនួញ”។ ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្ដើម​ឃើញ​ខ្លួន​ឯង​បែប​នេះ ជំនួស​ឲ្យ​អ្នក​សុំទាន​ទទួល​ទាន។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមលក់ខ្មៅដៃ - ពួកវាជាច្រើន។ ពួកគេបានផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវការគោរពខ្លួនឯង និងធ្វើឱ្យខ្ញុំមើលឃើញខ្លួនឯងខុសពីគេ។

អ្វី​ដែល​សំខាន់?

ពិភពលោកប្រហែលជាមិនដែលឃើញសាសនាចក្រសម្រាប់អ្វីដែលវាគឺជាការពិតនោះទេ ប៉ុន្តែយើងគួរតែ! ព្រះគ្រីស្ទផ្លាស់ប្តូរអ្វីៗទាំងអស់។ នៅក្នុងគាត់មានគ្រួសារពិតប្រាកដមួយដែលចំណាយពេលជីវិតអស់កល្បជាមួយគ្នា។ ក្នុង​លោក​យើង​ក្លាយ​ជា​បងប្អូន​នឹង​គ្នា គ្រួសារ​មួយ ទោះ​បី​យើង​មាន​ការ​ខុស​គ្នា​ទាំង​អស់​ក៏​ដោយ។ ចំណងគ្រួសារថ្មីទាំងនេះនឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូតនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ សូម​ឲ្យ​យើង​បន្ត​ផ្សព្វផ្សាយ​សារ​នេះ​ជា​ពាក្យ​សម្ដី និង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​កាន់​ពិភពលោក​ជុំវិញ​ខ្លួន​យើង។


ដោយ Santiago Lange