ច្បាប់និងព្រះគុណ

184 ច្បាប់ និងព្រះគុណ

កាលពីប៉ុន្មានសប្តាហ៍មុន នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងស្តាប់បទចម្រៀងរបស់ Billy Joel ដែលមានចំណងជើងថា “State of Mind New York” ពេលកំពុងពិនិត្យមើលព័ត៌មានអនឡាញរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានឃើញអត្ថបទបន្ទាប់។ វាពន្យល់ថា រដ្ឋញូវយ៉កថ្មីៗនេះបានអនុម័តច្បាប់ហាមឃាត់ការសាក់ និងចោះសត្វចិញ្ចឹម។ ខ្ញុំ​សប្បាយ​ចិត្ត​ពេល​ដឹង​ថា​ច្បាប់​បែប​នេះ​គឺ​ជា​ការ​ចាំបាច់។ ជាក់ស្តែង ការអនុវត្តនេះកំពុងក្លាយជានិន្នាការ។ ខ្ញុំសង្ស័យថាប្រជាជនញូវយ៉កជាច្រើនបានកត់សម្គាល់ពីការអនុម័តច្បាប់នេះ ព្រោះថាវាគ្រាន់តែជាច្បាប់មួយក្នុងចំណោមច្បាប់ជាច្រើនដែលត្រូវបានអនុម័តនៅក្នុងរដ្ឋនេះនាពេលថ្មីៗនេះ។ តាមធម្មជាតិ រដ្ឋាភិបាលគ្រប់ជាន់ថ្នាក់មានស្មារតីស្របច្បាប់។ ដោយមិនសង្ស័យ ពួកគេកំពុងទទួលយកបម្រាម និងបញ្ញត្តិថ្មីៗជាច្រើន។ ភាគច្រើនពួកគេកំពុងព្យាយាមធ្វើឱ្យពិភពលោកក្លាយជាកន្លែងប្រសើរជាងមុន។ ពេល​ខ្លះ​ច្បាប់​គឺ​ជា​ការ​ចាំបាច់​ដោយ​សារ​មនុស្ស​ខ្វះ​សុភវិនិច្ឆ័យ។ តាមដែលវាអាច CNN បានរាយការណ៍ថាច្បាប់ថ្មីចំនួន 201440.000 បានចូលជាធរមាននៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងឆ្នាំ ។

ហេតុអ្វីបានជាច្បាប់ច្រើនម្ល៉េះ?

ភាគច្រើនដោយសារយើងជាមនុស្ស ដោយការប៉ិនប្រសប់ចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ព្យាយាមស្វែងរកចន្លោះប្រហោងក្នុងបទប្បញ្ញត្តិដែលមានស្រាប់។ ជាលទ្ធផលច្បាប់កាន់តែច្រើនគឺចាំបាច់។ មានមនុស្សតិចណាស់ដែលចាំបាច់ប្រសិនបើច្បាប់មានសមត្ថភាពធ្វើឱ្យបុរសល្អឥតខ្ចោះ។ ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជាករណីនោះទេ។ គោល​បំណង​នៃ​ច្បាប់​គឺ​ដើម្បី​រក្សា​មនុស្ស​មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​ក្នុង​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​និង​លើក​កម្ពស់​សណ្តាប់​ធ្នាប់​សង្គម​និង​ភាព​សុខដុម​។ នៅក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ទៅកាន់ព្រះវិហារនៅទីក្រុងរ៉ូម ប៉ូលបានសរសេរជាភាសារ៉ូម 8,3 អំពី​កម្រិត​នៃ​ក្រឹត្យវិន័យ​ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ដល់​អ៊ីស្រាអែល​តាម​រយៈ​លោក​ម៉ូសេ (រ៉ូម 8,3 GN) ។ “ច្បាប់មិនអាចផ្តល់ជីវិតដល់មនុស្សយើងបានទេ ព្រោះវាមិនអាចប្រឆាំងនឹងធម្មជាតិអាត្មានិយមរបស់យើងបានទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ព្រះបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ក្នុងទម្រង់រូបកាយនៃយើងជាមនុស្សអាត្មានិយម និងមនុស្សមានបាប ហើយបណ្តាលឱ្យទ្រង់ស្លាប់ជាយញ្ញបូជាសម្រាប់អំពើបាប។ ដូច្នេះ គាត់​បាន​ដាក់​អំពើ​បាប​ដើម្បី​កាត់​ទោស​ត្រង់​កន្លែង​ដែល​វា​បាន​បង្កើត​អំណាច​របស់​វា៖ តាម​ធម្មជាតិ​របស់​មនុស្ស»។

ដោយ​មិន​យល់​អំពី​កម្រិត​នៃ​ក្រិត្យ​វិន័យ មេ​ដឹក​នាំ​សាសនា​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បាន​បន្ថែម​បទប្បញ្ញត្តិ​និង​ការ​បន្ថែម​ទៅ​លើ​ច្បាប់​របស់​ម៉ូសេ។ វាក៏មានចំណុចមួយដែលវាស្ទើរតែមិនអាចរក្សាបាននូវច្បាប់ទាំងនេះ ទុកឲ្យតែអនុវត្តតាមច្បាប់ទាំងនោះ។ មិនថាច្បាប់ប៉ុន្មានត្រូវបានបង្កើតឡើង ភាពល្អឥតខ្ចោះមិនដែលត្រូវបានសម្រេច (ហើយនឹងមិនបានសម្រេច) ដោយរក្សាច្បាប់។ ហើយនោះជាចំណុចដែលប៉ុលកំពុងធ្វើ។ ព្រះ​មិន​បាន​ប្រទាន​ក្រិត្យ​វិន័យ​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​រាស្ដ្រ​របស់​ទ្រង់​គ្រប់​លក្ខណ៍​ទេ (សុចរិត និង​បរិសុទ្ធ)។ មានតែព្រះទេដែលធ្វើឲ្យមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ សុចរិត និងបរិសុទ្ធ - តាមរយៈព្រះគុណ។ ដោយ​ច្បាប់​និង​ព្រះគុណ​ផ្ទុយ​គ្នា អ្នក​ខ្លះ​ចោទ​ខ្ញុំ​ថា​ស្អប់​ក្រិត្យ​វិន័យ​របស់​ព្រះ ហើយ​លើក​ស្ទួយ​លទ្ធិ​អនាធិបតេយ្យនិយម។ (Antinomianism គឺជាជំនឿដែលមនុស្សម្នាក់ត្រូវបានដោះលែងដោយព្រះគុណពីកាតព្វកិច្ចដើម្បីរក្សាច្បាប់សីលធម៌) ។ ប៉ុន្តែគ្មានអ្វីអាចលើសពីការពិតបានទេ។ ដូច​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​គោរព​ច្បាប់​កាន់​តែ​ប្រសើរ។ អ្នកណាខ្លះចង់អោយភាពគ្មានច្បាប់កើតឡើង? ប៉ុន្តែដូចដែលប៉ុលរំលឹកយើង វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការយល់ដឹងពីអ្វីដែលច្បាប់អាចធ្វើ និងមិនអាចធ្វើបាន។ ដោយសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ ព្រះបានប្រទានដល់អ៊ីស្រាអែលនូវក្រិត្យវិន័យ ដែលរួមបញ្ចូលបញ្ញត្តិដប់ប្រការ ដើម្បីដឹកនាំពួកគេទៅកាន់ផ្លូវប្រសើរជាងមុន។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ប៉ុល​បាន​និយាយ​ជា​ភាសា​រ៉ូម 7,12 (ការបកប្រែជីវិតថ្មី)៖ «តែក្រឹត្យវិន័យគឺបរិសុទ្ធ ហើយបញ្ញត្តិក៏បរិសុទ្ធ ត្រឹមត្រូវ និងល្អ»។ វា​មិន​អាច​នាំ​មក​នូវ​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ ហើយ​ក៏​មិន​អាច​រំដោះ​អ្នក​ណា​ពី​កំហុស និង​ការ​ថ្កោលទោស​បាន​ដែរ។ ច្បាប់មិនអាចរាប់ជាសុចរិត ឬផ្សះផ្សាយើងបានទេ ទុកឱ្យយើងញែកជាបរិសុទ្ធ និងលើកតម្កើងយើង។

មាន​តែ​ព្រះគុណ​របស់​ព្រះ​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​អាច​ធ្វើ​ការ​នេះ​តាម​រយៈ​កិច្ចការ​ធួន​របស់​ព្រះយេស៊ូវ និង​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​នៅ​ក្នុង​យើង ។ ដូចជាប៉ុលនៅកាឡាទី 2,21 បានសរសេរ [GN]៖ «ខ្ញុំមិនបដិសេធព្រះគុណរបស់ព្រះទេ។ ប្រសិន​បើ​យើង​អាច​ឈរ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​ដោយ​ធ្វើ​តាម​ក្រឹត្យវិន័យ នោះ​ព្រះគ្រីស្ទ​នឹង​សុគត​ដោយ​ឥត​ប្រយោជន៍»។

លោក Karl Barth ក៏បានអធិប្បាយលើប្រធានបទនេះទៅកាន់អ្នកទោសនៅក្នុងពន្ធនាគាររបស់ប្រទេសស្វីសផងដែរ៖
«ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងស្តាប់នូវអ្វីដែលព្រះគម្ពីរចែង និងអ្វីដែលយើងជាគ្រីស្ទានត្រូវបានហៅឲ្យស្តាប់ជាមួយគ្នា៖ ដោយព្រះគុណអ្នកបានសង្រ្គោះ! គ្មាននរណាម្នាក់អាចនិយាយរឿងនេះទៅកាន់ខ្លួនឯងបានទេ។ គាត់ក៏មិនអាចប្រាប់អ្នកផ្សេងបានដែរ។ មានតែព្រះទេដែលអាចនិយាយរឿងនេះដល់យើងម្នាក់ៗ។ វាត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដើម្បីធ្វើឱ្យសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះជាការពិត។ វាត្រូវការពួកសាវ័កដើម្បីទាក់ទងវា។ ហើយវាត្រូវការកិច្ចប្រជុំរបស់យើងនៅទីនេះក្នុងនាមជាគ្រីស្ទានដើម្បីផ្សព្វផ្សាយវាក្នុងចំណោមពួកយើង។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលវាជាព័ត៌មានដ៏ស្មោះត្រង់ និងជាដំណឹងពិសេសបំផុត ដែលជាដំណឹងដ៏គួរឱ្យរំភើបបំផុត ក៏ដូចជាមានប្រយោជន៍បំផុត ជាការពិត មានតែជំនួយប៉ុណ្ណោះ»។

ពេល​ឮ​ដំណឹង​ល្អ ដំណឹង​ល្អ មនុស្ស​មួយ​ចំនួន​ភ័យ​ខ្លាច​ថា ព្រះ​គុណ​របស់​ព្រះ​មិន​ដំណើរការ។ អ្នកច្បាប់​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ជា​ពិសេស​ថា​មនុស្ស​នឹង​ប្រែ​ក្លាយ​ភាព​ជា​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ។ ពួកគេមិនអាចយល់ការពិតដែលបង្ហាញដោយព្រះយេស៊ូវថាជីវិតរបស់យើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ។ តាមរយៈ​ការបម្រើ​ជាមួយ​គាត់ តំណែង​របស់គាត់​ជា​អ្នកបង្កើត និង​ជា​ព្រះប្រោសលោះ​គឺ​មិន​ត្រូវបាន​ចោទសួរ​លើ​គំនិត​ផ្តួចផ្តើម​របស់​យើង​ផ្ទាល់​នោះទេ។

តួនាទីរបស់យើងគឺរស់នៅ និងចែកចាយដំណឹងល្អ ប្រកាសសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និងធ្វើជាគំរូនៃការដឹងគុណចំពោះការបើកសម្តែងដោយខ្លួនឯង និងការអន្តរាគមន៍របស់ព្រះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។ លោក Karl Barth បានសរសេរនៅក្នុង “Church Dogmatics” ថា ការស្តាប់បង្គាប់ព្រះនេះចាប់ផ្តើមក្នុងទម្រង់នៃការដឹងគុណ៖ “ព្រះគុណបង្កើតការដឹងគុណ ដូចសំឡេងបន្លឺសំឡេងបន្លឺឡើង។

លោក Barth បានអត្ថាធិប្បាយបន្ថែមថា៖
«នៅពេលដែលព្រះស្រឡាញ់ ទ្រង់បង្ហាញភាពខាងក្នុងបំផុតរបស់ទ្រង់នៅក្នុងការពិតដែលថាទ្រង់ស្រឡាញ់ ដូច្នេះហើយស្វែងរក និងបង្កើតសហគមន៍។ ការធ្វើ និងការធ្វើនេះ គឺជារបស់ដ៏ទេវភាព ហើយខុសពីប្រភេទនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ផ្សេងទៀតទាំងអស់ ក្នុងន័យថា សេចក្តីស្រឡាញ់គឺជាព្រះគុណរបស់ព្រះ។ ព្រះគុណគឺជាលក្ខណៈប្លែកនៃព្រះ រហូតទាល់តែវាស្វែងរក និងបង្កើតសហគមន៍តាមរយៈសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការពេញចិត្តដោយសេរីរបស់ព្រះអង្គ ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌជាមុននៃគុណសម្បត្តិ ឬទាមទារពីផ្នែកនៃមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ឬរារាំងដោយភាពមិនសក្តិសមឬការប្រឆាំងណាមួយឡើយ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ ភាពមិនសក្តិសមទាំងអស់ និងយកឈ្នះលើការតស៊ូទាំងអស់។ តាម​រយៈ​ភាព​ខុស​គ្នា​នេះ យើង​ទទួល​ស្គាល់​ភាព​ទេវភាព​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ»។

ខ្ញុំ​គិត​ថា​បទពិសោធន៍​របស់​អ្នក​មិន​ខុស​ពី​ខ្ញុំ​ទេ ពេល​និយាយ​អំពី​ច្បាប់ និង​ព្រះគុណ។ ដូច​អ្នក​ដែរ ខ្ញុំ​ចង់​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ដែល​កើត​ចេញ​ពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ជា​ជាង​ជាមួយ​នឹង​អ្នក​ដែល​មើល​ទៅ​តាម​ច្បាប់។ ដោយ​សារ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ព្រះគុណ​របស់​ព្រះ​ចំពោះ​យើង យើង​ក៏​ចង់​ស្រឡាញ់ និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ទ្រង់​ពេញ​ចិត្ត​ដែរ។ ពិតណាស់ ខ្ញុំអាចព្យាយាមស្តាប់បង្គាប់គាត់ដោយអស់ពីកាតព្វកិច្ច ប៉ុន្តែខ្ញុំសុខចិត្តបម្រើគាត់ជាការបង្ហាញនូវទំនាក់ទំនងស្នេហាពិត។

ពេល​ខ្ញុំ​គិត​អំពី​ការ​រស់​នៅ​ដោយ​ព្រះគុណ វា​រំឭក​ខ្ញុំ​ពី​បទ​ចម្រៀង Billy Joel មួយ​ទៀត​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា “Keeping the Faith”។ ទោះ​បី​ជា​មិន​ច្បាស់​លាស់​តាម​ទ្រឹស្ដី​ក៏​ដោយ ក៏​បទ​ចម្រៀង​នេះ​មាន​សារ​សំខាន់​មួយ​ថា៖ «ប្រសិន​បើ​ការ​ចង​ចាំ​នៅ​តែ​មាន នោះ​ខ្ញុំ​រក្សា​ជំនឿ។ បាទ, បាទ, បាទ, បាទ។ រក្សាជំនឿ។ បាទ ខ្ញុំ​រក្សា​ជំនឿ។ បាទ​ខ្ញុំ​ព្រម។"   

ដោយយ៉ូសែប Tkach