រឿងបុណ្យណូអែលបង្ហាញយើងពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ។ វាបង្ហាញយើងថា ព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ទ្រង់ផ្ទាល់បានមកគង់នៅក្នុងចំណោមប្រជាជន ។ ការដែលមនុស្សយើងបដិសេធព្រះយេស៊ូវ គឺមិនអាចយល់បាន។ គ្មានកន្លែងណានៅក្នុងដំណឹងល្អទេដែលនិយាយអំពីហ្វូងមនុស្សដ៏ធំដែលកំពុងមើលក្នុងភាពភ័យរន្ធត់ដែលគ្មានទីពឹង ខណៈដែលមនុស្សព្យាបាទបានលេងនយោបាយអំណាចរបស់ពួកគេ ហើយបានកម្ចាត់ការគំរាមកំហែងដ៏ធំបំផុតរបស់ពួកគេ គឺព្រះយេស៊ូវ។ ថ្នាក់គ្រប់គ្រងចង់ឲ្យលោកយេស៊ូសោយទិវង្គត កាត់ចេញពីរូបភាព—ហើយហ្វូងមនុស្សក៏ធ្វើដូច្នេះ។ ប៉ុន្តែសម្រែកថា៖ «ឆ្កាងគាត់ ឆ្កាងគាត់ទៅ!»។ និយាយឱ្យច្រើនជាងនេះ៖ យើងចង់ឱ្យមនុស្សម្នាក់នេះបាត់ខ្លួនពីកន្លែងកើតហេតុ។ ពីពាក្យទាំងនេះនិយាយអំពីភាពជូរចត់យ៉ាងខ្លាំងពីការខ្វះការយល់ដឹង។
វាអស្ចារ្យណាស់ដែលព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌បានក្លាយជាយើងម្នាក់។ ហើយវាជាការគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលបន្ថែមទៀតដែលមនុស្សយើងបដិសេធ ធ្វើបាប និងឆ្កាងទ្រង់។ វាជារឿងដែលមិននឹកស្មានដល់ដែលព្រះយេស៊ូវស្ម័គ្រចិត្តស៊ូទ្រាំនិងស៊ូទ្រាំនឹងការទាំងអស់នេះ នៅពេលដែលពាក្យមួយម៉ាត់ពីទ្រង់នឹងកោះហៅពួកទេវតាមកការពារទ្រង់? «ឬតើអ្នកគិតថាខ្ញុំមិនអាចសួរឪពុកខ្ញុំបាន ហើយគាត់នឹងចាត់ខ្ញុំភ្លាមៗនូវកងពលជាងដប់ពីរ [ដែលជាចំនួនច្រើនរាប់មិនអស់] នៃទេវតា? (ម៉ាថាយ ២6,53) ។
ការស្អប់របស់យើងចំពោះព្រះយេស៊ូវច្បាស់ជាបានវាយលុកព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដូចជាដុំពកពណ៌ខៀវ ឬ ត្រូវតែមានវិញ្ញាណប្រោសលោះនៃសិរីរុងរឿងដែលមិនអាចនិយាយបាននៅកន្លែងធ្វើការនៅទីនេះ។ តើព្រះត្រៃបិដកមិនបានទាយទុកជាមុនអំពីការបដិសេធរបស់សាសន៍យូដា និងរ៉ូមទេឬ? តើវាបានចាប់គាត់ពីការការពារថាយើងបានដុតដំណោះស្រាយរបស់គាត់ដោយការសម្លាប់កូនប្រុសរបស់គាត់? ឬតើការបដិសេធដ៏អាម៉ាស់របស់មនុស្សជាតិចំពោះព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិត្រូវបានរួមបញ្ចូលជាកត្តាសំខាន់ក្នុងដំណើរការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើងតាំងពីដើមដំបូងមក? តើវាអាចថាផ្លូវនៃការផ្សះផ្សារបស់ព្រះត្រីឯកពាក់ព័ន្ធនឹងការទទួលយកការស្អប់របស់យើងទេ?
មិនអាចជាគន្លឹះនៃការផ្សះផ្សាផ្សះផ្សាដោយស្ម័គ្រចិត្ដទទួលយកភាពងងឹតងងុលខាងវិញ្ញាណរបស់យើងដែលត្រូវបានល្បួងដោយសាតាំង និងការវិនិច្ឆ័យជាលទ្ធផលទេ? តើអំពើបាបអ្វីអាចមើលងាយជាងការស្អប់ព្រះ-- និងការសម្លាប់ដោយឈាម? តើអ្នកណានឹងមានសមត្ថភាពបែបនេះ? តើដង្វាយធួនមួយណាអាចជាការល្អិតល្អន់ ផ្ទាល់ខ្លួន និងពិតជាងព្រះអម្ចាស់របស់យើង ដែលបានស្ម័គ្រចិត្តទទួលយក និងស៊ូទ្រាំនឹងកំហឹងរបស់យើង ហើយបានជួបយើងក្នុងភាពថោកទាបដ៏គួរឲ្យអាម៉ាស់បំផុតរបស់យើង ?
ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺពិតជាធ្ងន់ធ្ងរចំពោះសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេចំពោះយើង ហើយពួកគេចង់បានអ្វីលើសពីការដែលយើងទទួលយកសេចក្តីស្រឡាញ់នេះដោយអស់ពីចិត្ត។ ប៉ុន្តែ តើធ្វើដូចម្តេចទើបអាចទៅដល់មនុស្សដែលយល់ច្រឡំរហូតដល់លាក់ខ្លួនពីព្រះបីអង្គដោយការភ័យខ្លាច? យើងអាចស៊ាំនឹងការមើលឃើញព្រះយេស៊ូវជាជនរងគ្រោះនៃសេចក្តីក្រោធរបស់ព្រះ ដែលយើងមិនបានមើលឃើញចំណុចច្បាស់ជាងនេះដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីដែលប្រាប់យើងថាទ្រង់ស៊ូទ្រាំនឹងសេចក្តីក្រោធរបស់យើង។ ក្នុងការធ្វើដូច្នេះ ខណៈពេលដែលទទួលយកការមើលងាយ និងការចំអករបស់យើង ទ្រង់បានជួបយើងនៅក្នុងកន្លែងងងឹតបំផុតនៃជីវិតរបស់យើង ហើយបាននាំទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងការចាក់ប្រេងតាំងផ្ទាល់របស់ទ្រង់នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ចូលទៅក្នុងពិភពនៃធម្មជាតិរបស់មនុស្សថោកទាបរបស់យើង។
បុណ្យណូអែលមិនត្រឹមតែប្រាប់យើងពីរឿងដ៏គួរឱ្យស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទកុមារប៉ុណ្ណោះទេ។ រឿងបុណ្យណូអែលក៏និយាយអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យនៃព្រះបីអង្គ ដែលជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមានគោលបំណងជួបយើងក្នុងធម្មជាតិដែលគ្មានទីពឹង និងខូច។ គាត់បានយកបន្ទុក និងការរងទុក្ខមកដាក់លើខ្លួនយើង ដើម្បីឈានទៅដល់យើង ថែមទាំងក្លាយជាពពែនៃអរិភាពរបស់យើង ដើម្បីឈានទៅដល់ការឈឺចាប់របស់យើង។ ព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ដែលទ្រង់បានចាក់ប្រេងតាំងនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បានស៊ូទ្រាំនឹងការតិះដៀលរបស់យើង រងទុក្ខវេទនា និងការបដិសេធរបស់យើង ដើម្បីប្រគល់ជីវិតពិតរបស់ទ្រង់ជាមួយយើងនៅក្នុងព្រះវរបិតា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជារៀងរហូត។ ហើយគាត់បានធ្វើវាពីស្នូករហូតដល់ហួសឈើឆ្កាង។
ដោយ C Baxter Kruger
គេហទំព័រនេះមានជម្រើសចម្រុះនៃអក្សរសិល្ប៍គ្រីស្ទានជាភាសាអាឡឺម៉ង់។ ការបកប្រែគេហទំព័រដោយ Google Translate ។