ព្រះវរបិតា
មុនពេលដែលព្រះយេស៊ូបានឡើងទៅស្ថានសួគ៌ទ្រង់បានប្រាប់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ឲ្យ បង្កើតសិស្សជាច្រើនទៀតហើយធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឱ្យគេក្នុងព្រះនាមព្រះវរបិតាព្រះរាជបុត្រានិងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។
ក្នុងព្រះគម្ពីរ ពាក្យ«ឈ្មោះ»បង្ហាញពីលក្ខណៈ មុខងារ និងគោលបំណង។ ឈ្មោះព្រះគម្ពីរជាញឹកញាប់ពិពណ៌នាអំពីលក្ខណៈសំខាន់របស់មនុស្ស។ ពិតណាស់ ព្រះយេស៊ូវបានណែនាំសិស្សទ្រង់ឲ្យមានភាពស្និទ្ធស្នាល និងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកយ៉ាងពេញលេញទៅក្នុងលក្ខណៈដ៏សំខាន់នៃព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
យើងនឹងសន្និដ្ឋានយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា ព្រះយេស៊ូវមានគំនិតច្រើនជាងគ្រាន់តែជារូបមន្តបុណ្យជ្រមុជទឹកប៉ុណ្ណោះ នៅពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា « ធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកពួកគេក្នុងព្រះនាមនៃព្រះវរបិតា និងនៃព្រះរាជបុត្រា និងនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ។
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្ហាញពីបុគ្គលនៃព្រះមេស្ស៊ីដែលបានរស់ឡើងវិញហើយបញ្ជាក់យើងថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះអម្ចាស់និងព្រះប្រោសលោះរបស់យើង។ នៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបំពេញនិងណែនាំយើងព្រះយេស៊ូវក្លាយជាកណ្តាលនៃជីវិតរបស់យើងហើយយើងស្គាល់និងដើរតាមទ្រង់តាមរយៈជំនឿ។
ព្រះយេស៊ូវនាំយើងទៅរកចំណេះដឹងដ៏ជិតស្និទ្ធពីព្រះវរបិតា។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្តីពិត និងជាជីវិត។ គ្មាននរណាមកឯព្រះវរបិតាឡើយ លើកលែងតែតាមរយៈខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ» (យ៉ូហាន ១4,6).
យើងស្គាល់តែព្រះវរបិតាដូចព្រះយេស៊ូវបើកសម្ដែងទ្រង់ដល់យើង។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ «នេះជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីស្គាល់អ្នកជាព្រះពិតតែមួយ ហើយដែលអ្នកបានចាត់មក គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ» ( យ៉ូហាន 17,3).
នៅពេលមនុស្សម្នាក់ទទួលបានចំណេះដឹងអំពីព្រះនេះទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ផ្ទាល់ខ្លួនបន្ទាប់មកសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះនឹងហូរឆ្លងកាត់វាទៅកាន់អ្នកដទៃ - ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាអ្វីៗដែលល្អអាក្រក់និងអាក្រក់។
ពិភពលោកទំនើបរបស់យើងគឺជាពិភពនៃភាពច្របូកច្របល់ និងការបោកប្រាស់ដ៏អស្ចារ្យ។ យើងត្រូវបានគេប្រាប់ថាមាន«ផ្លូវទៅកាន់ព្រះជាច្រើន»។
ប៉ុន្តែវិធីតែមួយគត់ដើម្បីស្គាល់ព្រះគឺការស្គាល់ព្រះវរបិតាតាមរយៈព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ដោយសារមូលហេតុនេះហើយដែលគ្រីស្ទបរិស័ទទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងព្រះនាមព្រះវរបិតាព្រះរាជបុត្រានិងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។