ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ៖ ព្រះអង្គគង់នៅក្នុងយើង!

៦៤៥ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលទ្រង់គង់នៅក្នុងយើងតើពេលខ្លះអ្នកមានអារម្មណ៍ថាព្រះអវត្តមាននៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកទេ? ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចផ្លាស់ប្តូរនោះសម្រាប់អ្នក។ អ្នកសរសេរគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានទទូចថាគ្រីស្ទបរិស័ទដែលរស់នៅក្នុងជំនាន់របស់ពួកគេជួបប្រទះវត្តមាននៃការរស់នៅរបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែតើគាត់នៅទីនេះសម្រាប់យើងនៅថ្ងៃនេះទេ? បើដូច្នេះតើគាត់មានវត្តមានយ៉ាងដូចម្តេច? ចម្លើយគឺថាសព្វថ្ងៃនេះដូចនៅដើមដំបូងជាមួយគ្រឹស្តសាសនិកនៅសម័យដើមព្រះរស់នៅក្នុងយើងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ តើយើងជួបវិញ្ញាណរបស់ព្រះដែលគង់នៅក្នុងយើងទេ? បើមិនដូច្នោះទេតើយើងអាចផ្លាស់ប្តូរវាយ៉ាងដូចម្តេច?

នៅក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់“ វត្តមានដែលផ្តល់អំណាចដល់ព្រះ” ហ្គរដុនឌីហ្វីនិយាយអំពីការកត់សម្គាល់របស់សិស្សអំពីធម្មជាតិនិងសកម្មភាពរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ៖“ ព្រះជាព្រះវរបិតាមានអត្ថន័យល្អចំពោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំអាចយល់ពីព្រះរាជបុត្រានៃព្រះប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានពណ៌ប្រផេះស្រពិចស្រពិល។ ចក្ខុវិស័យមិនពេញលេញបែបនេះគឺដោយសារតែផ្នែកមួយនៃការពិតដែលថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺគ្រាន់តែថា - វិញ្ញាណ។ ដូចដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលវាដូចជាខ្យល់ហើយមិនអាចមើលឃើញ

គ្មានស្នាមជើង

អ្នក​ប្រាជ្ញ​គ្រិស្ត​សាសនិក​ម្នាក់​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​មិន​ទុក​ជើង​ក្នុង​ខ្សាច់​ទេ​»។ ដោយសារ​វា​មើល​មិន​ឃើញ​តាម​អារម្មណ៍​របស់​យើង វា​ងាយ​មើល​រំលង និង​ងាយ​យល់​ច្រឡំ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំណេះដឹងរបស់យើងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺស្ថិតនៅលើមូលដ្ឋានរឹងមាំជាង។ ដោយសារព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងគឺជាមនុស្ស ព្រះជាម្ចាស់បានគង់នៅក្នុងចំណោមពួកយើងក្នុងសាច់ឈាមមនុស្ស ព្រះយេស៊ូវមានមុខសម្រាប់យើង។ ព្រះ​ជា​ព្រះ​រាជបុត្រា​ក៏​បាន​ប្រទាន​ព្រះ​ជា​បិតា​នូវ​«មុខ»។ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ទទូច​ថា​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ឃើញ​ទ្រង់​ក៏​គួរ​ឃើញ​ព្រះ​វរបិតា​ដែរ​ថា​៖ ​«​ភីលីព​អើយ ខ្ញុំ​នៅ​ជា​មួយ​អ្នក​ជា​យូរ​មក​ហើយ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ស្គាល់​ខ្ញុំ​ទេ ភីលីព? អ្នកណាឃើញខ្ញុំ ឃើញឪពុក។ ដូច្នេះ​តើ​អ្នក​និយាយ​ថា​៖ ​«​សូម​បង្ហាញ​ឪពុក​ឲ្យ​យើង​ឃើញ​»។ (យ៉ូហាន ១4,9) ទាំងព្រះបិតា និងព្រះរាជបុត្រារស់នៅក្នុងពួកគ្រីស្ទានសព្វថ្ងៃនេះ ដែលពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណ។ ពួកគេមានវត្តមាននៅក្នុងពួកគ្រីស្ទាន តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ដោយហេតុផលនេះ យើងពិតជាចង់ស្វែងយល់បន្ថែមអំពីវិញ្ញាណ និងពិសោធន៍វាតាមរបៀបផ្ទាល់ខ្លួន។ វា​គឺ​តាម​រយៈ​ព្រះវិញ្ញាណ ដែល​អ្នក​ជឿ​ជួប​ប្រទះ​ភាព​ស្និទ្ធស្នាល​របស់​ព្រះ ហើយ​ត្រូវ​បាន​ផ្ដល់​អំណាច​ឲ្យ​ប្រើ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់។

អ្នកសំរាលទុក្ខយើង

សម្រាប់​សាវ័ក ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ជា​អ្នក​ប្រឹក្សា ឬ​អ្នក​សម្រាល​ទុក្ខ។ គាត់គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានហៅឱ្យជួយក្នុងគ្រាខ្វះខាត ឬខ្សោយ។ «តាមរបៀបដូចគ្នា វិញ្ញាណក៏ជួយភាពទន់ខ្សោយរបស់យើងដែរ។ ដ្បិត​យើង​មិន​ដឹង​ថា​ត្រូវ​អធិដ្ឋាន​អ្វី​ដូច​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ឡើយ ប៉ុន្តែ​ព្រះវិញ្ញាណ​ទ្រង់​យាង​ចូល​មក​ជំនួស​យើង​ដោយ​ការ​ដកដង្ហើម​ធំ​ដោយ​មិន​អាច​និយាយ​បាន»(រ៉ូម 8,26).

ប៉ុលបាននិយាយថា អ្នកដែលត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជារាស្ដ្ររបស់ព្រះ។ លើសពីនេះ ពួកគេគឺជាកូនប្រុសកូនស្រីរបស់ព្រះដែលត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យហៅគាត់ថាជាឪពុករបស់ពួកគេ។ ដោយ​បាន​ពោរពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ រាស្ដ្រ​របស់​ព្រះ​អាច​រស់​នៅ​ក្នុង​សេរីភាព​ខាង​វិញ្ញាណ។ អ្នកលែងជាទាសករនៃធម្មជាតិដែលមានបាប ហើយរស់នៅជីវិតថ្មីនៃការបំផុសគំនិត និងឯកភាពជាមួយព្រះ។ « ប៉ុន្តែ អ្នក​មិន​មែន​ខាង​សាច់ឈាម​ទេ ប៉ុន្តែ​ជា​ខាង​វិញ្ញាណ​វិញ ពី​ព្រោះ​វិញ្ញាណ​របស់​ព្រះ​គង់​នៅ​ក្នុង​អ្នក។ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ណា​ដែល​គ្មាន​ព្រះវិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ នោះ​មិន​មែន​ជា​អ្នក​នោះ​ទេ»(រ៉ូម 8,9) នេះគឺជាការផ្លាស់ប្តូររ៉ាឌីកាល់ ដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំពុងធ្វើនៅក្នុងមនុស្ស នៅពេលពួកគេប្រែចិត្ត។

ដូច្នេះបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកត្រូវបានដឹកនាំពីពិភពលោកនេះទៅកាន់ព្រះ។ ប៉ុល​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​អំពី​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នេះ​ថា ៖ « ប៉ុន្តែ​នៅ​ពេល​សេចក្តី​សប្បុរស និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​មនុស្ស​នៃ​ព្រះ​ជា​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​យើង​បាន​លេច​មក នោះ​ទ្រង់​បាន​សង្គ្រោះ​យើង - មិន​មែន​សម្រាប់​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​កិច្ចការ​ដែល​យើង​នឹង​បាន​ធ្វើ​ដោយ​សុចរិត​ទេ ប៉ុន្តែ​តាម​សេចក្តី​មេត្តាករុណា​របស់​ទ្រង់ - តាម​រយៈ​ការ​បង្កើត​ឡើង​វិញ និងការបន្តជាថ្មីនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ»(ទីតុស 3,4-៥). វត្តមាន​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​គឺ​ជា​ការ​កំណត់​ការពិត​នៃ​ការប្រែចិត្តជឿ ។ ដោយគ្មានចិត្ត; គ្មានការប្រែចិត្តជឿ; គ្មានកំណើតខាងវិញ្ញាណទេ។ ដោយសារព្រះជាព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទគឺគ្រាន់តែជាវិធីផ្សេងគ្នានៃការទាក់ទងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់បានប្រែចិត្ដពិតប្រាកដ នោះព្រះគ្រីស្ទនឹងរស់នៅក្នុងគាត់តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ មនុស្ស​បែប​នេះ​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ព្រះ ដោយ​សារ​លោក​បាន​បង្កើត​ពួក​គេ​ដោយ​វិញ្ញាណ​របស់​លោក។

ព្រលឹងពេញដោយជីវិត

តើយើងអាចមានអំណាចនិងវត្តមាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងហើយដឹងថាព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគង់នៅក្នុងយើងដោយរបៀបណា? អ្នកនិពន្ធគម្ពីរសញ្ញាថ្មីជាពិសេសប៉ុលបាននិយាយថាគុណវុឌ្comesិកើតឡើងដោយសារការឆ្លើយតបរបស់បុគ្គលម្នាក់ចំពោះបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍។ ការប្តឹងឧទ្ធរណ៍គឺដើម្បីទទួលយកព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបោះបង់ចោលការគិតចាស់ៗហើយចាប់ផ្តើមរស់នៅដោយព្រះវិញ្ញាណ។

ដូច្នេះ យើង​គួរ​ទទួល​បាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​មាន​វិញ្ញាណ​នាំ​ផ្លូវ ដើរ​តាម​វិញ្ញាណ និង​រស់​នៅ​តាម​វិញ្ញាណ។ របៀប​ធ្វើ​វា​ត្រូវ​បាន​ចែង​ជា​គោលការណ៍​នៅ​ក្នុង​សៀវភៅ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី។ សាវ័កប៉ុលបានទទូចថា គ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវតែត្រូវបានរំឭកឡើងវិញទាំងខាងវិញ្ញាណ និងខាងវិញ្ញាណ ហើយផ្លែឈើថ្មីមួយត្រូវតែដុះឡើង៖ « ប៉ុន្តែផលផ្លែនៃវិញ្ញាណគឺសេចក្តីស្រឡាញ់ សេចក្តីអំណរ សន្តិភាព សេចក្តីអត់ធ្មត់ សេចក្តីសប្បុរស សេចក្តីល្អ សេចក្តីស្មោះត្រង់ ភាពស្លូតបូត ព្រហ្មចារីភាព។ ប្រឆាំង​នឹង​ការ​ទាំង​នេះ​គ្មាន​ច្បាប់​ទេ» (កាឡាទី 5,22-១០) ។

បានយល់នៅក្នុងបរិបទគម្ពីរសញ្ញាថ្មីគុណសម្បត្តិទាំងនេះមានច្រើនជាងគំនិតឬគំនិតល្អ ៗ ។ ពួកគេឆ្លុះបញ្ចាំងពីអំណាចខាងវិញ្ញាណពិតនៅក្នុងអ្នកជឿដូចដែលបានប្រទានដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ កម្លាំងនេះកំពុងរង់ចាំប្រើនៅគ្រប់កាលៈទេសៈ។

នៅពេលដែលគុណធម៌ត្រូវបានអនុវត្តពួកគេក្លាយជាផ្លែឈើឬភស្តុតាងដែលថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំពុងធ្វើការនៅក្នុងខ្លួនយើង។ វិធីដើម្បីទទួលបានអំណាចពីព្រះវិញ្ញាណគឺត្រូវសុំព្រះសម្រាប់វត្តមានប្រកបដោយគុណធម៌នៃព្រះវិញ្ញាណហើយបន្ទាប់មកត្រូវបានដឹកនាំដោយវា។

នៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំរាស្ដ្ររបស់ព្រះនោះព្រះវិញ្ញាណក៏ជួយពង្រឹងជីវិតក្រុមជំនុំនិងស្ថាប័នរបស់ខ្លួនតាមរយៈអ្នកជឿម្នាក់ៗដែលរស់នៅស្របតាមព្រះវិញ្ញាណ។ នោះគឺយើងគួរតែប្រយ័ត្នកុំច្រលំទិដ្ឋភាពនៃជីវិតក្រុមជំនុំដូចជាកម្មវិធីពិធីសាសនាឬជំនឿជាមួយសកម្មភាពសកម្មរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងជីវិតមនុស្ស។

សេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកជឿ

ភស្តុតាងឬគុណភាពសំខាន់បំផុតនៃការងាររបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងអ្នកជឿគឺសេចក្តីស្រឡាញ់។ គុណភាពនេះកំណត់ខ្លឹមសារនៃថាអ្នកណាជាព្រះហើយវាកំណត់អត្តសញ្ញាណអ្នកជឿដែលដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ។ នេះគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលសាវ័កប៉ុលនិងគ្រូគម្ពីរសញ្ញាថ្មីតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមុខ។ ពួកគេចង់ដឹងថាតើជីវិតគ្រីស្ទបរិស័ទម្នាក់ៗត្រូវបានពង្រឹងនិងផ្លាស់ប្តូរតាមរយៈសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។
អំណោយទានខាងវិញ្ញាណការថ្វាយបង្គំនិងការបង្រៀនដែលបំផុសគំនិតគឺមានសារៈសំខាន់ចំពោះសាសនាចក្រ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយសម្រាប់ប៉ុលការធ្វើការយ៉ាងស្វាហាប់នៃសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងអ្នកជឿលើព្រះគ្រីស្ទមានសារៈសំខាន់ជាង។

  • ប៉ុល​បាន​និយាយ​ថា បើ​គាត់​អាច​និយាយ​ជា​ភាសា​ចម្រុះ​បំផុត​នៃ​ពិភពលោក​បាន បាទ ទោះ​បី​ជា​ភាសា​ទេវតា​ក៏​ដោយ ប៉ុន្តែ​គាត់​ខ្វះ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ គាត់​នឹង​ក្លាយ​ជា​កណ្ដឹង​រោទ៍​ឡើង​វិញ (1. កូរិនថូស ១3,1).
  • គាត់យល់ថាប្រសិនបើគាត់មានការបំផុសគំនិតពីព្យាការីដឹងពីអាថ៌កំបាំងទាំងអស់នៅស្ថានសួគ៌មានចំណេះដឹងទាំងអស់ហើយថែមទាំងមានជំនឿដែលអាចធ្វើចលនាភ្នំប៉ុន្តែត្រូវរស់នៅដោយគ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់នោះគាត់នឹងគ្មានតម្លៃទេ (ខ ២) ។ គ្មានសូម្បីតែឃ្លាំងចំណេះដឹងខាងព្រះគម្ពីរសាសនាគ្រឹស្តគ្រិស្តអូស្សូដក់ដូឬជំនឿដ៏ខ្លាំងក្លាអាចជំនួសការពង្រឹងអំណាចដោយសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះវិញ្ញាណឡើយ។
  • ប៉ុលអាចនិយាយបានថា៖ ប្រសិនបើខ្ញុំប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំមានទៅឱ្យអ្នកក្រហើយទទួលមរណភាពដោយអណ្តាតភ្លើងប៉ុន្តែជីវិតខ្ញុំគ្មានស្នេហាខ្ញុំនឹងមិនទទួលបានអ្វីឡើយ (ខ ៣) ។ មិនគួរធ្វើអំពើល្អដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឡើយមិនគួរច្រលំជាមួយនឹងការងាររបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ឡើយ។

គ្រីស្ទានពិត

វាចាំបាច់សម្រាប់អ្នកជឿឱ្យមានវត្តមានសកម្មនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនិងឆ្លើយតបទៅនឹងព្រះវិញ្ញាណ។ ប៉ុលទទូចថាមនុស្សពិតរបស់ព្រះ - គ្រីស្ទបរិស័ទពិតប្រាកដគឺជាអ្នកដែលបានកើតជាថ្មីកើតជាថ្មីហើយផ្លាស់ប្តូរដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ មានវិធីតែមួយគត់ដែលការផ្លាស់ប្តូរនេះអាចកើតឡើងនៅក្នុងខ្លួនយើង។ វាគឺតាមរយៈជីវិតដែលដឹកនាំនិងរស់នៅដោយសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាវត្តមានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ព្រះនៅក្នុងចិត្តនិងគំនិតរបស់អ្នក។

ដោយ Paul Kroll!