ល្បួងនៃទ្រព្យសម្បត្តិ

៥៤៦ ល្បួងទ្រព្យសម្បត្តិទស្សនាវដ្ដី​មួយ​បាន​រាយការណ៍​ថា​ចំនួន​មនុស្ស​កើន​ឡើង​កំពុង​ស្វែង​រក​អត្ថន័យ​និង​គោល​បំណង​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួក​គេ​ដោយ​ពាក្យ "ខ្ញុំ​ទិញ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​ជា"។ អ្នក​នឹង​ទទួល​ស្គាល់​ការ​បំប្លែង​បែប​កំប្លែង​នេះ​លើ​ឃ្លា​ទស្សនវិជ្ជា​ដ៏​ល្បី​មួយ​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​គិត ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​ជា​ខ្ញុំ​»។ ប៉ុន្តែវប្បធម៌អ្នកប្រើប្រាស់របស់យើងមិនត្រូវការទ្រព្យសម្បត្តិដែលបានទិញបន្ថែមទៀតទេ។ អ្វី​ដែល​វប្បធម៌​របស់​យើង​ត្រូវ​ការ​គឺ​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ដំណឹង​ល្អ ដែល​ជា​ការ​បើក​សម្ដែង​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​របស់​ព្រះ៖ ខ្ញុំ​គឺ​ជា​ខ្ញុំ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលអ្នកនៅទីនេះ! ដូចមនុស្សជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកគ្រប់គ្រងវ័យក្មេងរបស់ម៉ាកុសបានកំណត់អត្តសញ្ញាណជាមួយនឹងទ្រព្យសម្បត្តិនិងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់។ គាត់ត្រូវបានគេបញ្ឆោតក្នុងការគិតរបស់គាត់ដោយគិតថាសុខុមាលភាពរបស់គាត់នៅទីនេះនិងឥឡូវនេះត្រូវបានធានាដោយទ្រព្យសម្បត្តិខាងរូបកាយរបស់គាត់ហើយជីវិតអស់កល្បជានិច្ចត្រូវបានធានាដោយអំពើល្អរបស់គាត់។

បុរស​អ្នក​មាន​បាន​សួរ​លោក​យេស៊ូ​ពី​អ្វី​ដែល​គាត់​ត្រូវ​ធ្វើ​ដើម្បី​ទទួល​ជីវិត​អស់​កល្ប​ជា​និច្ច។ «មានរឿងមួយបាត់ពីអ្នក។ ទៅ​ទី​នោះ លក់​របស់​ដែល​ឯង​មាន​ទៅ​ឲ្យ​អ្នក​ក្រ នោះ​ឯង​នឹង​បាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នៅ​ស្ថានសួគ៌ ហើយ​មក​តាម​អញ​ទៅ!»។ (ម៉ាកុស 10,21) ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ឆ្លើយ​នឹង​សំណួរ​របស់​ទ្រង់​ដោយ​ប្រាប់​ទ្រង់​ឲ្យ​លះបង់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នៃ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ជំនួស​មកវិញ​នូវ​ចិត្ត​ទ្រង់​ដោយ​ស្រេកឃ្លាន​សេចក្តី​សុចរិត ។ ចម្លើយ​របស់​លោក​យេស៊ូ​មិន​មែន​អំពី​អ្វី​ដែល​អ្នក​មាន​អាច​ធ្វើ​សម្រាប់​លោក​យេស៊ូ​បាន​ទេ តែ​ជា​អ្វី​ដែល​លោក​យេស៊ូ​អាច​ធ្វើ​សម្រាប់​គាត់។ ព្រះយេស៊ូ​បាន​សុំ​បុរស​នោះ​ឲ្យ​បោះបង់​ការ​ទុក​ចិត្ត​លើ​វត្ថុ​ទ្រព្យ ការ​បំភាន់​ថា​គាត់​អាច​គ្រប់​គ្រង​ជីវិត​របស់​ខ្លួន ប្រគល់​ខ្លួន​ទៅ​ព្រះ ហើយ​ទុក​ចិត្ត​លើ​សុវត្ថិភាព​របស់​ព្រះ។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្ដឹង​បុរស​នោះ​ឲ្យ​ទទួល​យក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដ៏​អស់កល្ប​ជានិច្ច​ដោយ​ព្រះគុណ​របស់​ព្រះ និង​ការធានា​យ៉ាង​ពិតប្រាកដ​អំពី​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច ដោយ​ផ្អែក​លើ​សេចក្ដីសុចរិត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ផ្ទាល់ ។ លោក​យេស៊ូ​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​បុរស​អ្នក​មាន​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​សិស្ស​ម្នាក់​របស់​លោក។ នេះគឺជាការផ្ដល់ជូនពីព្រះមេស្ស៊ីដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយគាត់ រស់នៅជាមួយគាត់ ហើយដើរជាមួយគាត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ និងស្និទ្ធស្នាល។ សេដ្ឋី​មិន​បាន​មើល​ងាយ​ការ​ផ្ដល់​របស់​លោក​យេស៊ូ​ឬ​បដិសេធ​មិន​ទាន់​គ្រប់​ខែ​ទេ។ ការ​បកប្រែ​កត់​សម្គាល់​ថា បុរស​អ្នក​មាន​មាន​ការ​តក់​ស្លុត ហើយ​ដើរ​ចេញ​ដោយ​ទុក្ខ​ព្រួយ ដោយ​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់។ គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ពិត​នៃ​ការ​ធ្វើ​រោគ​វិនិច្ឆ័យ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ប៉ុន្តែ​គាត់​មិន​អាច​ទទួល​យក​ការ​ព្យាបាល​ដែល​បាន​ផ្តល់​ជូន​នោះ​ទេ។

សូម​ចាំ​ថា​ដំបូង​ឡើយ អ្នក​គ្រប់​គ្រង​វ័យ​ក្មេង​អ្នក​មាន​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​នឹង​ពាក្យ​របស់​លោក​យេស៊ូ។ គាត់​មាន​ទំនុក​ចិត្ត ដោយ​សារ​គាត់​បាន​គោរព​តាម​ព្រះ ដោយ​បាន​កាន់​តាម​ព្រះបញ្ញត្តិ​របស់​ទ្រង់ «តាំង​ពី​ក្មេង​មក» (ខទី ២០)។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ឆ្លើយ​តប​ទៅ​គាត់​ដោយ​មិន​អត់ធ្មត់ ឬ​ចំអក​ឡើយ ប៉ុន្តែ​ដោយ​សេចក្តីស្រឡាញ់ ៖ « ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ទត​មើល​គាត់ ហើយ​ស្រឡាញ់​គាត់ » ( ខ​ទី ២១ ) ។ ដោយសារក្ដីមេត្តាដ៏ពិតប្រាកដ ព្រះយេស៊ូវបានកំណត់យ៉ាងរហ័សនូវឧបសគ្គដែលរារាំងទំនាក់ទំនងរបស់បុរសនេះជាមួយព្រះ ពោលគឺការស្រឡាញ់ទ្រព្យសម្បត្តិខាងរូបកាយ និងជំនឿថាការស្តាប់បង្គាប់របស់ទ្រង់អាចទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។

វាហាក់ដូចជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់បុរសនេះបានកាន់កាប់គាត់។ បុរសអ្នកមានរូបនេះមានការយល់ច្រឡំស្រដៀងគ្នានៅក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់គាត់។ គាត់បានធ្វើការខុសក្នុងការស្មានខុសដែលថាអំពើល្អរបស់គាត់នឹង តម្រូវឲ្យ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដល់គាត់។ ហេតុដូច្នេះអ្នកគួរតែសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរថា "តើនរណាឬអ្វីដែលគ្រប់គ្រងជីវិតរបស់ខ្ញុំ?"

យើងរស់នៅក្នុងវប្បធម៌ដែលផ្តោតលើអតិថិជនដែលនៅម្ខាងផ្តល់សេវាកម្មបបូរមាត់ដើម្បីសេរីភាពនិងឯករាជ្យ។ ទោះយ៉ាងណាក្នុងពេលដំណាលគ្នានេះវាធ្វើឱ្យយើងហ៊ានធ្វើខ្លួនយើងដោយឥតឈប់ឈរចំពោះកាតព្វកិច្ចជាបណ្តើរ ៗ ទិញទិញនិងទិញរបស់របរផ្ទាល់ខ្លួននិងបង្កើនមេដឹកនាំសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ចឱ្យទទួលបានជោគជ័យ។ យើងក៏ប្រឈមមុខនឹងវប្បធម៌សាសនាដែលសង្កត់ធ្ងន់លើការងារល្អ ៗ ដែលជាគន្លឹះនៃសេចក្ដីសង្រ្គោះឬយ៉ាងហោចណាស់ការអះអាងថាការធ្វើល្អដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងថាតើយើងមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការសង្គ្រោះឬអត់។
វាជាសោកនាដកម្មមួយ ដែលគ្រិស្តបរិស័ទមួយចំនួនបាត់បង់ការមើលឃើញកន្លែងដែលព្រះគ្រីស្ទកំពុងដឹកនាំយើង និងរបៀបដែលយើងនឹងទៅដល់ទីនោះនៅទីបំផុត។ លោក​យេស៊ូ​បាន​កំណត់​អនាគត​ដ៏​មាន​សុវត្ថិភាព​របស់​យើង ពេល​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​កាន់​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​ថា៖ «ចូរ​ជឿ​លើ​ព្រះ ហើយ​ជឿ​លើ​ខ្ញុំ។ មានផ្ទះល្វែងជាច្រើននៅក្នុងផ្ទះឪពុកខ្ញុំ។ បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ តើ​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រាប់​អ្នក​ថា​៖ ​ខ្ញុំ​នឹង​រៀបចំ​កន្លែង​ឲ្យ​អ្នក​ឬ? ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ទៅ​រៀបចំ​កន្លែង​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា ខ្ញុំ​នឹង​មក​ជួប​ខ្ញុំ​ម្ដង​ទៀត ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​បាន​នៅ​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​នៅ។ ហើយ​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្គាល់​ផ្លូវ» (យ៉ូហាន ១4,1-៤). ពួក​សិស្ស​បាន​ស្គាល់​ផ្លូវ។

ចងចាំថាព្រះជានរណាហើយដូច្នេះស្រឡាញ់អ្នកហើយអភ័យទោសឱ្យអ្នក។ នៅក្នុងព្រះគុណរបស់ទ្រង់ព្រះយេស៊ូវផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់នៃនគររបស់គាត់។ វាជាគ្រឹះនៃអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកជឿវាជាប្រភពនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់អ្នក។ ប្រតិកម្មទៅគាត់ដោយការដឹងគុណនិងសេចក្តីស្រឡាញ់ដោយអស់ពីចិត្តអស់ពីគំនិតនិងអស់ពីកម្លាំងរបស់អ្នក។

ដោយយ៉ូសែប Tkach