បានលុបជារៀងរហូត

640 លុបជារៀងរហូតតើអ្នកធ្លាប់បាត់ឯកសារសំខាន់នៅលើកុំព្យូទ័ររបស់អ្នកទេ? ខណៈពេលដែលវាមិនអាចដោះស្រាយបាន អ្នកដែលមានជំនាញកុំព្យូទ័រភាគច្រើនអាចសង្គ្រោះឯកសារដែលហាក់ដូចជាបាត់បង់ដោយជោគជ័យ។ វាពិតជាល្អណាស់ដែលដឹងថាអ្វីៗទាំងអស់មិនបាត់បង់នៅពេលព្យាយាមស្វែងរកព័ត៌មានដែលអ្នកបានលុបដោយចៃដន្យ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការព្យាយាមលុបអ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកធ្លាក់ក្នុងភាពខុសឆ្គង គឺជាការធានាឡើងវិញ។ ការដឹងថាព័ត៌មាននេះអាចនៅតែមាននៅកន្លែងណាមួយ ពិតជាមិនធ្វើឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ល្អទេ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលមានកម្មវិធីកុំព្យូទ័រពិសេសនៅលើទីផ្សារឌីជីថលដែលសរសេរជាន់លើឯកសារដែលមិនចង់បានជាច្រើនដងហើយធ្វើឱ្យពួកគេមិនអាចអានបាន។ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​គិត​បែប​នេះ​អំពី​អំពើ​បាប និង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​របស់​អ្នក​ដែរ​ឬ​ទេ? តើ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ដែល​ថា​ព្រះ​មិន​បាន​លុប​បំបាត់​អំពើ​បាប​របស់​អ្នក​ទាំង​អស់ ហើយ​ថា​ទ្រង់​អាច​នឹង​កាន់​តែ​មាន​កំហឹង​ប្រឆាំង​នឹង​អ្នក​សម្រាប់​អំពើ​រំលង​ដ៏​អាក្រក់​បំផុត​របស់​អ្នក​ឬ? « ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តាករុណា និង​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តាករុណា អត់ធ្មត់ និង​មាន​ព្រះហឫទ័យ​សប្បុរស។ គាត់​នឹង​មិន​ឈ្លោះ​គ្នា​ជា​រៀង​រហូត ហើយ​ក៏​មិន​ខឹង​រហូត​ដែរ។ ទ្រង់​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​យើង​តាម​អំពើ​បាប​របស់​យើង​ទេ ហើយ​ក៏​មិន​សង​យើង​តាម​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​យើង​ដែរ។ ដ្បិត​ព្រះ‌អង្គ​មាន​ព្រះ‌ហឫទ័យ​មេត្តា​ករុណា​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​កោត​ខ្លាច​លោក​ដូច​ជា​ផ្ទៃ​មេឃ​នៅ​ពី​លើ​ផែនដី។ លុះ​ព្រឹក​ឡើង​ដល់​ពេល​ល្ងាច ព្រះអង្គ​ដក​អំពើ​រំលង​របស់​យើង​ចេញ​ពី​យើង​ហើយ» (ទំនុកដំកើង ១០3,8-12)

មិនមានភាពខុសគ្នាខ្លាំងជាងពេលថ្ងៃ និងពេលយប់នោះទេ ប៉ុន្តែទោះបីជាមានការធានាចំពោះសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការអភ័យទោសរបស់ទ្រង់ក៏ដោយ វាពិតជាពិបាកសម្រាប់យើងក្នុងការជឿ និងទុកចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដថា ព្រះបានបង្កើតចម្ងាយដ៏ធំធេងរវាងទ្រង់ផ្ទាល់ និងអំពើបាបរបស់យើង។

មានតែមនុស្សទេដែលយើងយល់ថាវាងាយស្រួលក្នុងការអត់ទោសឱ្យអ្នកដទៃ និងខ្លួនយើង ហើយបំភ្លេចកំហុស និងការឈឺចាប់ដែលបង្កឡើងចំពោះខ្លួនយើង និងអ្នកដទៃ។ យើងមានការសង្ស័យមិនច្បាស់លាស់ថាឯកសារដែលបានលុបរបស់យើងនៅតែត្រូវបានរក្សាទុកនៅលើថាសរឹងរបស់ព្រះ ហើយនឹងលេចឡើងនៅលើអេក្រង់របស់យើងក្នុងពេលដែលមិននឹកស្មានដល់។ ប៉ុន្តែ ដូច​ជា​ឯកសារ​ឌីជីថល​ដែល​ត្រូវ​បាន​បកប្រែ​មិន​អាច​អាន​បាន ព្រះ​បាន «សរសេរ​ជាន់​លើ» អំពើ​បាប​របស់​យើង ហើយ​បាន​លុប​បំបាត់​វា​ជា​រៀង​រហូត។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នេះមិនតម្រូវឱ្យមានកម្មវិធីកម្មវិធីពិសេសនោះទេ ប៉ុន្តែជាការលះបង់ដ៏ជាក់លាក់។

ជាការពិតណាស់ សាវកប៉ុលមិនមានកុំព្យូទ័រនៅសម័យរបស់គាត់ទេ ប៉ុន្តែគាត់យល់ថា តម្រូវការជាមុនសម្រាប់ការអភ័យទោស និងការលះបង់អំពើបាបរបស់យើងទាមទារនូវអ្វីដែលពិសេស។ គាត់ស្រមៃថាកំហុសរបស់យើងត្រូវបានកត់ត្រាទុក ដូច្នេះហើយត្រូវតែលុបចោល ឬលុបចោល។ នៅក្នុងសំបុត្រទៅកាន់កូល៉ុស គាត់ពន្យល់ថា: «ព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសអ្នកឱ្យរស់ឡើងវិញជាមួយគាត់ គាត់បានស្លាប់នៅក្នុងអំពើបាប និងនៅក្នុងការកាត់ស្បែករបស់អ្នក ហើយបានអត់ទោសឱ្យយើងរាល់អំពើបាប។ ទ្រង់​បាន​លុប​ចោល​វិក្កយបត្រ​បំណុល​ដែល​ប្រឆាំង​នឹង​យើង​ដោយ​ការ​អះអាង​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ទ្រង់​បាន​យក​វា​ឡើង ហើយ​ខ្ទាស់​វា​នឹង​ឈើ​ឆ្កាង» (កូល៉ុសសៀស 2,13–៨) ។

តាមរយៈ​យញ្ញបូជា​របស់​ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​លុបចោល​បំណុល ហើយ​បាន​ខ្ទាស់​អំពើបាប​របស់​យើង​ទាំងអស់​នៅលើ​ឈើឆ្កាង​របស់​ទ្រង់ ។ កំហុសរបស់យើងមិនត្រូវបានលាក់នៅក្នុងឯកសារស្ថានសួគ៌ទៀតទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានលុបចោលម្តងហើយម្តងទៀត។ នៅពេលដែលព្រះទ្រង់មានបន្ទូលថា អំពើបាបរបស់យើងនៅឆ្ងាយពីយើង ដូចជាពេលល្ងាចគឺតាំងពីព្រឹក នោះទ្រង់មានន័យថា។ គាត់​មិន​ចង់​ឲ្យ​យើង​សង្ស័យ​លើ​ការ​អភ័យទោស​របស់​យើង ហើយ​រស់នៅ​ជាមួយ​នឹង​ភាព​មិន​ប្រាកដប្រជា​នេះ​ទេ។

នៅពេលដែលអ្នកឯកទេសកុំព្យូទ័ររកឃើញឯកសារដែលបាត់របស់អ្នក អ្នកអាចដកដង្ហើមបានធូរស្រាល។ នៅពេលដែលព្រះធានាយើងថាឯកសារដែលខូចទាំងអស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងនឹងត្រូវបានលុបជារៀងរហូត វាហាក់ដូចជាល្អណាស់ដែលជាការពិត។ ប៉ុន្តែនោះជាមូលហេតុដែលព្រះនាំយើងនូវការអភ័យទោស និងជីវិតអស់កល្បជានិច្ចតាមរយៈព្រះយេស៊ូវ។

ដោយយ៉ូសែប Tkach