តើពន្លឺថ្ងៃបុណ្យណូអែលនឹងទៅជាយ៉ាងណា បើគ្មានភ្លើង? ផ្សារណូអែលមានបរិយាកាសបំផុតនៅពេលល្ងាច ជាពេលដែលពន្លឺជាច្រើនបានសាយភាយនូវអារម្មណ៍រ៉ូមែនទិកបុណ្យណូអែល។ ជាមួយនឹងពន្លឺជាច្រើន វាងាយស្រួលក្នុងការខកខានពន្លឺពិតដែលចាំងសម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យណូអែល។ «នៅក្នុងទ្រង់ (ព្រះយេស៊ូវ) គឺជាជីវិត ហើយជីវិតគឺជាពន្លឺរបស់មនុស្ស» (យ៉ូហាន 1,4).
នៅថ្ងៃដែលព្រះយេស៊ូប្រសូតនៅបេថ្លេហិមជាង 2000 ឆ្នាំមុន មានបុរសចំណាស់ម្នាក់ឈ្មោះស៊ីម្មាននៅក្រុងយេរូសាឡឹម។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបើកសម្ដែងដល់ស៊ីម្មានថា គាត់នឹងមិនស្លាប់ឡើយ ដរាបណាគាត់បានឃើញព្រះគ្រីស្ទរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ថ្ងៃមួយ ព្រះវិញ្ញាណបានដឹកនាំស៊ីម្មានចូលទៅក្នុងទីធ្លាព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ជាថ្ងៃដែលឪពុកម្តាយរបស់ព្រះយេស៊ូវបាននាំកុមារមកដើម្បីបំពេញតម្រូវការនៃ Torah ។ ពេលស៊ីម្មានឃើញកូន គាត់ក៏ចាប់ព្រះយេស៊ូក្នុងដៃ ហើយសរសើរតម្កើងព្រះដោយពាក្យថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់ ឥឡូវនេះ ព្រះអង្គអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គទៅដោយសុខសាន្ត ដូចព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូល។ ដ្បិតភ្នែកខ្ញុំបានឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់អ្នក ជាសេចក្ដីសង្គ្រោះដែលអ្នកបានរៀបចំនៅចំពោះមុខគ្រប់ទាំងសាសន៍ ជាពន្លឺសម្រាប់បំភ្លឺសាសន៍ដទៃ និងសម្រាប់ការសរសើរដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល»(លូកា។ 2,29-១០) ។
ស៊ីម្មានបានសរសើរព្រះចំពោះអ្វីដែលពួកអាចារ្យ ពួកផារិស៊ី ពួកសង្ឃជាន់ខ្ពស់ និងគ្រូច្បាប់មិនអាចយល់បាន។ មេស្ស៊ីនៃអ៊ីស្រាអែលបានមកមិនត្រឹមតែសម្រាប់ការសង្គ្រោះរបស់អ៊ីស្រាអែលប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏សម្រាប់ការសង្គ្រោះនៃប្រជាជនទាំងអស់ក្នុងពិភពលោកដែរ។ អេសាយបានទាយទុកជាយូរមកហើយថា៖ «យើងជាព្រះអម្ចាស់ បានហៅអ្នករាល់គ្នាមកក្នុងសេចក្ដីសុចរិត ហើយកាន់ដៃអ្នករាល់គ្នា។ យើងបានបង្កើតអ្នក ហើយធ្វើឲ្យអ្នកធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាសម្រាប់ប្រជាជន សម្រាប់ជាពន្លឺនៃសាសន៍ដទៃ ដើម្បីឲ្យអ្នកបើកភ្នែកមើលមនុស្សខ្វាក់ ហើយនាំអ្នកទោសចេញពីគុក និងអ្នកដែលអង្គុយក្នុងភាពងងឹតចេញពីគុកងងឹត» (អេសាយ ៤2,6-១០) ។
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលគឺជារាស្ដ្ររបស់ព្រះ។ ព្រះទ្រង់បានត្រាស់ហៅពួកគេចេញពីសាសន៍ ហើយញែកពួកគេចេញពីគ្នាដោយសេចក្ដីសញ្ញាជារាស្ដ្រពិសេសរបស់ទ្រង់។ ទ្រង់បានធ្វើការនេះមិនត្រឹមតែសម្រាប់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ការសង្គ្រោះជាទីបំផុតនៃគ្រប់ជាតិសាសន៍។ «ការដែលឯងធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់យើង លើកកុលសម្ព័ន្ធយ៉ាកុបឡើងវិញ មិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ប៉ុន្តែយើងបានតាំងអ្នកជាពន្លឺនៃប្រជាជាតិ ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំបានដល់ចុងផែនដី»។ (អេសាយ ៤9,6).
អ៊ីស្រាអែលត្រូវបានគេសន្មត់ថាជាពន្លឺដល់សាសន៍ដទៃ ប៉ុន្តែពន្លឺរបស់ពួកគេត្រូវបានពន្លត់។ ពួកគេបានបរាជ័យក្នុងការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញា។ ប៉ុន្តែ ព្រះនៅតែស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ដោយមិនគិតពីការមិនជឿនៃមនុស្សនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ឡើយ។ «ពេលនេះ? បើអ្នកខ្លះបានក្លាយជាមនុស្សមិនស្មោះត្រង់ តើភាពមិនស្មោះត្រង់របស់ពួកគេទុកជាមោឃៈភាពស្មោះត្រង់របស់ព្រះឬ? ទៅឆ្ងាយ! ផ្ទុយទៅវិញ វានៅតែមានដដែល៖ ព្រះពិត ហើយមនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែជាអ្នកកុហក។ ដូចមានចែងទុកមកថា៖ «ដើម្បីឲ្យអ្នកបានត្រឹមត្រូវតាមពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក ហើយឈ្នះពេលដែលអ្នកនិយាយត្រូវ»(រ៉ូម 3,3-១០) ។
ដូច្នេះ នៅគ្រាដែលព្រះបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ឲ្យធ្វើជាពន្លឺនៃលោកីយ៍។ គាត់ជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ដែលបានរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ ដូចជាអ៊ីស្រាអែលថ្មី។ «ដូចជាការថ្កោលទោសបានកើតមានដល់មនុស្សទាំងអស់តាមរយៈអំពើបាបរបស់ព្រះអង្គ ដូច្នេះ ការរាប់ជាសុចរិតបានកើតឡើងសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់តាមរយៈសេចក្ដីសុចរិតនៃព្រះដែលនាំទៅរកជីវិត»។ (រ៉ូម 5,18).
ដូចដែលព្រះមេស្ស៊ីបានទាយ ដែលជាតំណាងដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃប្រជាជននៃកិច្ចព្រមព្រៀង និងជាពន្លឺពិតដល់សាសន៍ដទៃ នោះព្រះយេស៊ូវបានរំដោះអ៊ីស្រាអែល និងប្រជាជាតិទាំងឡាយពីអំពើបាប ហើយបានផ្សះផ្សាពួកគេចំពោះព្រះ។ តាមរយៈការជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់ ហើយស្គាល់ទ្រង់ជាមួយទ្រង់ នោះអ្នកក្លាយជាសមាជិកនៃសហគមន៍នៃសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ស្មោះត្រង់ ជារាស្ដ្រនៃព្រះ ។ «ដ្បិតគឺជាព្រះមួយអង្គដែលប្រោសសាសន៍យូដាដោយសេចក្ដីជំនឿ និងសាសន៍ដទៃដោយសេចក្ដីជំនឿ» (រ៉ូម 3,30).
យើងមិនអាចប្រមូលសេចក្តីសុចរិតចេញពីខ្លួនយើងតែម្នាក់ឯងបានទេ។ លុះត្រាតែយើងត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណជាមួយព្រះគ្រីស្ទជាព្រះប្រោសលោះ ទើបយើងសុចរិត។ យើងជាមនុស្សមានបាប គ្មាននរណាសុចរិតជាងអ៊ីស្រាអែលឡើយ។ លុះត្រាតែយើងទទួលស្គាល់ភាពខុសឆ្គងរបស់យើង ហើយដាក់ជំនឿរបស់យើងលើព្រះអង្គដែលព្រះបានរាប់ជាសុចរិតដល់មនុស្សទុច្ចរិត ទើបយើងអាចចាត់ទុកថាជាមនុស្សសុចរិតដោយសារទ្រង់។ «ពួកគេទាំងអស់សុទ្ធតែជាមនុស្សមានបាប ហើយខ្វះសិរីល្អដែលពួកគេគួរមាននៅចំពោះព្រះ ហើយបានរាប់ជាសុចរិត ដោយសារព្រះគុណរបស់ទ្រង់ តាមរយៈការប្រោសលោះដែលកើតឡើងតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ» ( រ៉ូម 3,23-១០) ។
មនុស្សទាំងអស់ត្រូវការព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដូចប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលដែរ។ អស់អ្នកដែលមានជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ ទាំងសាសន៍ដទៃ និងសាសន៍យូដា មានតែការសង្គ្រោះ ដោយសារព្រះជាម្ចាស់ស្មោះត្រង់ និងល្អ មិនមែនដោយសារយើងស្មោះត្រង់ ឬដោយសារយើងបានរកឃើញរូបមន្តសម្ងាត់ ឬគោលលទ្ធិត្រឹមត្រូវនោះទេ។ «ទ្រង់បានរំដោះយើងពីអំណាចនៃសេចក្ដីងងឹត ហើយដាក់យើងនៅក្នុងនគរនៃព្រះរាជបុត្រាដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់» (កូល៉ុស 1,13).
ធម្មតាដូចវាស្តាប់ទៅវាពិបាកជឿទុកចិត្តលើព្រះយេស៊ូវ។ ការជឿទុកចិត្តលើព្រះយេស៊ូវមានន័យថាការដាក់ជីវិតរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងព្រះហស្ដរបស់ព្រះយេស៊ូ។ បោះបង់ការគ្រប់គ្រងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ យើងចង់គ្រប់គ្រងជីវិតរបស់យើងផ្ទាល់។ យើងចង់គ្រប់គ្រងលើការសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងនិងធ្វើអ្វីតាមវិធីរបស់យើង។
ព្រះជាម្ចាស់មានផែនការរយៈពេលវែងសម្រាប់ការរំដោះនិងសុវត្ថិភាពរបស់យើងប៉ុន្តែក៏មានផែនការរយៈពេលខ្លីផងដែរ។ យើងមិនអាចទទួលបានផ្លែផ្កានៃផែនការរបស់គាត់ទេប្រសិនបើយើងមិនរឹងមាំនៅក្នុងជំនឿរបស់យើង។ ប្រមុខរដ្ឋមួយចំនួនប្តេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមុតមាំចំពោះអំណាចយោធា។ មនុស្សផ្សេងទៀតដែលប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសុវត្ថិភាពហិរញ្ញវត្ថុភាពស្មោះត្រង់ផ្ទាល់ខ្លួនឬកេរ្តិ៍ឈ្មោះផ្ទាល់ខ្លួន។ អ្នកខ្លះមានជំហរខ្ជាប់ខ្ជួនលើសមត្ថភាពឬកម្លាំងភាពប៉ិនប្រសប់ការធ្វើជំនួញឬភាពវៃឆ្លាត គ្មានរបស់ទាំងនេះសុទ្ធតែអាក្រក់ឬមានបាបទេ។ ក្នុងនាមជាមនុស្សយើងមានទំនោរក្នុងការដាក់ការទុកចិត្តថាមពលនិងការលះបង់របស់ពួកគេនៅក្នុងពួកគេជាជាងប្រភពនៃសន្តិសុខនិងសន្តិភាព។
នៅពេលយើងប្រគល់បញ្ហារបស់យើងទៅព្រះ ហើយទុកចិត្តលើការថែទាំ ការផ្តល់ និងការរំដោះរបស់ទ្រង់ រួមនឹងជំហានវិជ្ជមានដែលយើងធ្វើក្នុងការដោះស្រាយជាមួយពួកគេ ទ្រង់សន្យាថានឹងនៅជាមួយយើង។ យ៉ាកុបបានសរសេរថា៖ «ចូរបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា នោះទ្រង់នឹងលើកតម្កើងអ្នករាល់គ្នា» ( យ៉ាកុប 4,10).
ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅយើងអោយលះបង់នូវបូជនីយកិច្ចពេញមួយជីវិតការពារខ្លួនចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាការពារទ្រព្យសម្បត្តិរបស់យើងការពារកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់យើងនិងពន្យារអាយុជីវិតរបស់យើង។ ព្រះជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់អ្នកការពារក្តីសង្ឃឹមនិងវាសនារបស់យើង។
ការបំភាន់ដែលយើងអាចចាប់យកជីវិតរបស់ខ្លួនយើងត្រូវតែលាតត្រដាងទៅនឹងពន្លឺដែលជាពន្លឺនៃព្រះយេស៊ូវ៖ «ខ្ញុំជាពន្លឺនៃពិភពលោក។ អ្នកណាតាមខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដើរក្នុងសេចក្ដីងងឹតឡើយ តែនឹងបានពន្លឺនៃជីវិត»(យ៉ូហាន 8,12).
បន្ទាប់មក យើងអាចរស់ឡើងវិញក្នុងទ្រង់ ហើយក្លាយជានរណា យើងជាកូនដ៏មានតម្លៃរបស់ព្រះ ដែលទ្រង់បានសង្គ្រោះ និងជួយ ដែលទ្រង់ប្រយុទ្ធ ភាពភ័យខ្លាចដែលទ្រង់បន្ធូរបន្ថយ ការឈឺចាប់ដែលទ្រង់ចែករំលែក អនាគតដែលទ្រង់ធានា និងរក្សាកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ទ្រង់។ «តែបើយើងដើរក្នុងពន្លឺដូចជាទ្រង់នៅក្នុងពន្លឺ នោះយើងបានប្រកបនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះរាជបុត្រាទ្រង់នឹងជម្រះយើងរាល់គ្នាពីអំពើបាបទាំងអស់»។1. ចូហាន 1,7).
បើយើងលះបង់គ្រប់យ៉ាង យើងនឹងឈ្នះគ្រប់យ៉ាង។ នៅពេលយើងលុតជង្គង់យើងក្រោកឡើង។ ក្នុងការបោះបង់ចោលការបំភាន់នៃការគ្រប់គ្រងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង យើងស្លៀកពាក់ដោយសិរីរុងរឿង និងភាពរុងរឿង និងទ្រព្យសម្បត្តិនៃនគរស្ថានសួគ៌ និងអស់កល្បជានិច្ច។ ពេត្រុសសរសេរថា៖ «ចូរទុកកង្វល់ទាំងអស់ទៅលើគាត់! ព្រោះគាត់ខ្វល់ពីអ្នក»(1. ពេត្រុស 5,7).
តើអ្វីដែលរំខានអ្នក? បាបលាក់របស់អ្នក? ការឈឺចាប់ដែលមិនអាចទ្រាំទ្របាន? គ្រោះមហន្តរាយហិរញ្ញវត្ថុដែលមិនអាចរាប់បាន? ជំងឺដ៏សាហាវមួយ? ការខាតបង់ដែលមិនអាចនឹកស្មានដល់? ជាស្ថានភាពដែលមិនអាចទៅរួចដែលអ្នកអស់សង្ឃឹមធ្វើអ្វីមួយមែនទេ? តើទំនាក់ទំនងអាក្រក់និងឈឺចាប់ទេ? ការចោទប្រកាន់មិនពិតដែលមិនពិត? ព្រះបានចាត់ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ហើយតាមរយៈព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ទ្រង់លើកព្រះហស្តនិងលើកយើងឡើងហើយនាំពន្លឺនៃសិរីល្អរបស់ទ្រង់ចូលទៅក្នុងវិបត្តិដ៏ខ្មៅងងឹតនិងឈឺចាប់ដែលយើងកំពុងតែឆ្លងកាត់។ ទោះបីយើងកំពុងដើរឆ្លងកាត់ជ្រលងភ្នំនៃស្រមោលនៃសេចក្តីស្លាប់ក៏យើងមិនខ្លាចដែរព្រោះទ្រង់គង់នៅជាមួយយើង។
ព្រះបានប្រទានសញ្ញាសម្គាល់ដល់យើងថាការសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ប្រាកដថា៖ «ហើយទេវតាបាននិយាយទៅពួកគេថា៖ «កុំខ្លាចអី! មើល ចុះ យើងនាំដំណឹងល្អមកអ្នកពីសេចក្ដីអំណរដ៏អស្ចារ្យ ដែលនឹងមានដល់មនុស្សទាំងអស់។ ដ្បិតថ្ងៃនេះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រសូតមកដល់អ្នករាល់គ្នា គឺជាព្រះអម្ចាស់នៃព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងក្រុងដាវីឌ» (លូកា។ 2,10-១០) ។
គ្រប់ទីកន្លែងដែលអ្នកក្រឡេកមើលពេលវេលានៃឆ្នាំនេះ មានភ្លើងបំភ្លឺពណ៌ស ភ្លើងពណ៌ ឬទៀនបំភ្លឺ។ ពន្លឺរូបរាងកាយទាំងនេះ ការឆ្លុះបញ្ចាំងដ៏ស្រទន់របស់ពួកគេ អាចនាំឱ្យអ្នកមានសេចក្តីរីករាយក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី។ ប៉ុន្តែពន្លឺពិតដែលសន្យាអ្នកអំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះ ហើយបំភ្លឺអ្នកពីខាងក្នុងគឺព្រះយេស៊ូវជាព្រះមែស៊ី ដែលបានយាងមកឯយើងនៅលើផែនដីនេះ ហើយមកឯអ្នកផ្ទាល់នៅថ្ងៃនេះ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ «នោះជាពន្លឺពិតដែលបំភ្លឺមនុស្សទាំងអស់ដែលចូលមកក្នុងលោកីយ៍នេះ» (យ៉ូហាន 1,9).
ដោយ Mike Feazell
គេហទំព័រនេះមានជម្រើសចម្រុះនៃអក្សរសិល្ប៍គ្រីស្ទានជាភាសាអាឡឺម៉ង់។ ការបកប្រែគេហទំព័រដោយ Google Translate ។