ប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ ខណៈពេលកំពុងធ្វើដំណើរទៅផ្ទះពីកន្លែងធ្វើការ ខ្ញុំបានឃើញការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មតាមដងផ្លូវ ដែលផ្សព្វផ្សាយការបោះពុម្ពផ្សាយចុងក្រោយបំផុតនៅក្នុងកាសែតមួយ។ ផ្ទាំងរូបភាពសរសេរថា: "Mandela is Jesus" ។ ដំបូងឡើយ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះការលើកឡើងនេះ។ ម៉េចក៏គេនិយាយបែបនេះ! លោក Mandela ជាមនុស្សពិសេស ប៉ុន្តែតើគាត់អាចប្រៀបធៀប ឬស្មើនឹងព្រះយេស៊ូវបានទេ? ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ផ្ទាំងរូបភាពនេះបានធ្វើឱ្យខ្ញុំគិត។ ក្រៅពីលោក Mandela មនុស្សពិសេសជាច្រើនបានរស់នៅលើផែនដីនេះ។ ក្នុងរយៈពេល 100 ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មានមនុស្សដូចជា Mahatma Gandhi, Martin Luther King Jr. និង Nelson Mandela ដែលដូចជាព្រះយេស៊ូវបានឆ្លងកាត់ភាពអយុត្តិធម៌ ហើយបានយកឈ្នះលើឧបសគ្គដែលហាក់ដូចជាមិនអាចទប់ទល់បាន ហើយថែមទាំងទទួលបានកិត្តិនាមជាអន្តរជាតិទៀតផង។ ពួកគេម្នាក់ៗរងទុក្ខតាមរបៀបរបស់ពួកគេ។ ពួកគេត្រូវគេវាយដំ ចាប់ដាក់គុក គំរាមកំហែង និងបំភិតបំភ័យ ហើយថែមទាំងត្រូវបានគេសម្លាប់។ ក្នុងករណីរបស់ Gandhi និង Martin Luther King Jr. អ្នកទាំងពីរបានបង់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន។ ដូច្នេះ តើអ្វីធ្វើឲ្យលោកយេស៊ូពិសេសម្ល៉េះ? ហេតុអ្វីបានជាគ្រិស្ដសាសនិកជាងពីរពាន់លាននាក់គោរពប្រណិប័តន៍លោក?
ទាំង Gandhi, Martin Luther King Jr. និង Nelson Mandela មិនដែលអះអាងថាខ្លួនគ្មានបាបទេ។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីមនុស្សជាច្រើនថ្លែងទីបន្ទាល់ថាព្រះយេស៊ូវចង់បានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយយើង។ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ធ្វើ ហើយអាចនិយាយពីការពិតដែលថា ព្រះយេស៊ូវគ្មានបាបឡើយ។ ក្នុង 1. ពេត្រុស 2,22 យើងអាចអានថា៖ «អ្នកណាដែលមិនប្រព្រឹត្តអំពើបាប ហើយក្នុងមាត់ក៏មិនមានការបោកបញ្ឆោតដែរ» និងជាភាសាហេព្រើរ 4,15 “ដ្បិតយើងមិនមានមហាបូជាចារ្យ ដែលមិនអាចអាណិតអាសូរចំពោះភាពទន់ខ្សោយរបស់យើងបានឡើយ ប៉ុន្តែត្រូវបានល្បួងក្នុងគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដូចយើង ប៉ុន្តែដោយគ្មានអំពើបាប។”
ទាំង Gandhi, Martin Luther King Jr. និង Nelson Mandela មិនដែលអះអាងថាជាព្រះទេ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានធ្វើដូច្នេះ។ 10,30 វានិយាយថា “ខ្ញុំ និងព្រះវរបិតាគឺតែមួយ” ដោយសំដៅទៅលើព្រះផ្ទាល់។ សេចក្តីថ្លែងការណ៍បែបនេះគឺក្លាហានណាស់ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានធ្វើវា។ ហេតុនេះហើយបានជាជនជាតិយូដាចង់ឆ្កាងព្រះអង្គ។
មានមនុស្សផ្សេងទៀតនៅក្នុងប្រវត្ដិសាស្ដ្រដូចជាអូសៀសសេសានិងស្ដេចនេប៊ូក្នេសាដែលបានអះអាងថាជាព្រះ។ ប៉ុន្តែច្បាប់របស់ពួកគេមិនត្រូវបានកំណត់ដោយសន្តិភាពសេចក្តីស្រឡាញ់និងធម្មជាតិល្អចំពោះមនុស្សនោះទេប៉ុន្តែត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយការជិះជាន់ការស្អប់ខ្ពើមនិងការលោភលន់ចំពោះអំណាច។ ផ្ទុយពីនេះមានភាពជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលមិនព្យាយាមធ្វើឱ្យគាត់ល្បីឈ្មោះអ្នកមាននិងអ្នកមានអំណាចទេតែមានតែដើម្បីនាំមកនូវសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះនិងដំណឹងល្អនៃសេចក្តីសង្រ្គោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដល់មនុស្ស។
នៅក្នុងកិច្ចការរបស់ពួកសាវក 2,22២៣ សាវ័កសរសេរដូចតទៅនេះអំពីថ្ងៃបុណ្យទី៥០៖ «ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ ចូរស្ដាប់ពាក្យទាំងនេះថា ព្រះយេស៊ូជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត ដែលព្រះបានសម្គាល់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ដោយការប្រព្រឹត្ត និងការអស្ចារ្យ និងទីសំគាល់ដែលព្រះបានធ្វើតាមរយៈទ្រង់នៅកណ្ដាលអ្នក ដូចអ្នករាល់គ្នាដឹងហើយ លោកពេត្រុសកំពុងនិយាយនៅទីនេះទៅកាន់មនុស្សដែលនៅតែស្គាល់ព្រះយេស៊ូផ្ទាល់។ ពួកគេបានឃើញអព្ភូតហេតុដែលគាត់បានធ្វើ ហើយពួកគេខ្លះប្រហែលជានៅទីនោះ នៅពេលដែលគាត់បានប្រោសឡាសារឱ្យរស់ឡើងវិញ បានផ្តល់អាហារដល់បុរស 23 នាក់ (មិនរាប់បញ្ចូលស្ត្រី និងកុមារ) ដេញវិញ្ញាណអាក្រក់ និងប្រោសអ្នកជំងឺ និងខ្វិន។ មនុស្សជាច្រើនក៏បានធ្វើជាសាក្សី ហើយបានឃើញការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញរបស់លោកដែរ។ គាត់មិនមែនគ្រាន់តែជាបុរសណាម្នាក់ទេ។ គាត់មិនត្រឹមតែនិយាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែបានធ្វើតាមអ្វីដែលគាត់និយាយ។ ថ្វីបើបច្ចេកវិទ្យាទំនើបនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះក៏ដោយ ក៏គ្មាននរណាម្នាក់អាចចម្លងអព្ភូតហេតុដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើនោះទេ។ សព្វថ្ងៃនេះ គ្មាននរណាអាចប្រែទឹកទៅជាស្រា ប្រោសមនុស្សឲ្យរស់ឡើងវិញ និងបង្កើនអាហារបានឡើយ។ ខណៈពេលដែលរឿងទាំងអស់នេះគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំង ការពិតដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍បំផុតអំពីអព្ភូតហេតុដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើគឺថា ទំនាយជាង 5000 ត្រូវតែសម្រេចដោយព្រះមេស្ស៊ី ហើយព្រះយេស៊ូវបានបំពេញគ្រប់ការព្យាករណ៍ទាំងនោះ។ ទំនាយទាំងនេះត្រូវបានធ្វើឡើងជាងមួយពាន់ឆ្នាំមុនកំណើតរបស់គាត់។ ដើម្បីយល់ច្បាស់ថា ព្រះយេស៊ូបានបំពេញទំនាយទាំងនេះយ៉ាងពិសេសប៉ុណ្ណា នោះគេគ្រាន់តែពិនិត្យមើលលទ្ធភាពស្ថិតិនៃនរណាម្នាក់ដែលបំពេញទំនាយទាំងអស់នេះប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើយើងពិនិត្យមើលលទ្ធភាពនៃបុគ្គលណាម្នាក់ដែលបំពេញទំនាយ 700 ដ៏សំខាន់បំផុតអំពីព្រះយេស៊ូវ ប្រូបាប៊ីលីតេនឹងមានប្រហែល 300 ក្នុងចំណោម 1 ។ (មួយតាមពីក្រោយដោយលេខសូន្យ 10)។ ឱកាសដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចតាមទំនាយទាំងអស់ដោយចៃដន្យគឺមានតិចណាស់ដែលវាហាក់ដូចជាមិនអាចទៅរួច។ ការពន្យល់តែមួយគត់អំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវអាចសម្រេចបាននូវទំនាយទាំងអស់នេះគឺថាទ្រង់ផ្ទាល់គឺជាព្រះ និងព្រឹត្តិការណ៍ដែលដឹកនាំដូច្នេះ។
ដូចជា Gandhi, Martin Luther King Jr. និង Mandela មានអ្នកដើរតាមច្រើន ប៉ុន្តែវាមិនអាចទៅរួចទេសម្រាប់មនុស្សសាមញ្ញម្នាក់ដែលទាក់ទងនឹងពួកគេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ព្រះយេស៊ូវអញ្ជើញយើងឱ្យចូលរួមក្នុងទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយទ្រង់។ នៅក្នុង យ៉ូហាន ១7,20-២៣ គាត់អធិដ្ឋានពាក្យដូចតទៅ៖ «ខ្ញុំអធិស្ឋានមិនត្រឹមតែសម្រាប់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏សម្រាប់អ្នកដែលនឹងជឿលើខ្ញុំតាមរយៈពាក្យរបស់ពួកគេផងដែរ ដើម្បីឲ្យពួកគេទាំងអស់គ្នាបានតែមួយ។ ក្នុងនាមជាអ្នកជាព្រះបិតានៅក្នុងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនៅក្នុងអ្នកដូច្នេះពួកគេត្រូវតែនៅក្នុងយើងផងដែរដូច្នេះពិភពលោកអាចជឿថាទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំមក។ ហើយខ្ញុំបានឱ្យពួកគេនូវសិរីល្អដែលអ្នកបានផ្តល់ឱ្យខ្ញុំដើម្បីឱ្យពួកគេក្លាយជាតែមួយដូចយើងជាតែមួយខ្ញុំនៅក្នុងពួកគេនិងអ្នកនៅក្នុងខ្ញុំដើម្បីឱ្យពួកគេក្លាយជាតែមួយហើយពិភពលោកអាចដឹងថាអ្នកបានចាត់ខ្ញុំឱ្យស្រឡាញ់ពួកគេពីរបៀប អ្នកស្រលាញ់ខ្ញុំ។"
ម៉ាន់ដឺឡាមិនដឹងទេព្រោះខ្ញុំមានហើយគាត់ក៏មិនស្គាល់ដែរ។ យ៉ាងណាមិញគាត់មានតែមនុស្សទេ។ ប៉ុន្តែយើងម្នាក់ៗអាចមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ អ្នកអាចចែករំលែកបំណងប្រាថ្នាអំណរការភ័យខ្លាចនិងការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងជាមួយគាត់។ ពួកគេមិនមែនជាបន្ទុកដល់គាត់ទេហើយគាត់នឹងមិនធុញទ្រាន់ឬរវល់ពេកក្នុងការស្តាប់ពួកគេទេ។ លោកយេស៊ូគឺសំខាន់ជាងមនុស្សសំខាន់ៗដែលធ្លាប់រស់នៅដោយសារលោកមិនត្រឹមតែជាមនុស្សប៉ុណ្ណោះទេតែលោកក៏ជាព្រះដែរ។
ខណៈពេលដែលនៅដើមអត្ថបទនេះមើលទៅដូចជាម៉ាន់ឌែលឡាអាចត្រូវបានគេប្រៀបធៀបនឹងព្រះយេស៊ូវយើងឃើញថាវាមិនអាចទៅរួចទេ។ យើងអាចប្រៀបធៀបមេនដេឡាទៅនឹងគន្ធីនិងម៉ាទីនលូធើរឃីងជុនប៉ុន្តែមិនដូចព្រះយេស៊ូទេពីព្រោះនោះជាវិធីដែលយើងប្រៀបធៀបទឹកមួយដំណក់ទៅនឹងមហាសមុទ្រ។ អ្នកមិនអាចប្រៀបធៀបនរណាម្នាក់ទៅនឹងព្រះយេស៊ូវបានទេពីព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់ដូចគាត់ទេ។ ព្រោះគ្មានអ្នកណាពិសេសដូចគាត់ទេ។
ដោយ Shaun de Greeff
គេហទំព័រនេះមានជម្រើសចម្រុះនៃអក្សរសិល្ប៍គ្រីស្ទានជាភាសាអាឡឺម៉ង់។ ការបកប្រែគេហទំព័រដោយ Google Translate ។