យើងមិនរកឃើញជ័យជំនះនៅក្នុងខ្លួនយើងទេ ប៉ុន្តែនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលសណ្ឋិតនៅក្នុងយើង។ ប៉ុលពន្យល់វាដូចតទៅក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ទៅកាន់ពួករ៉ូម ៖ « អ្នករាល់គ្នាមិនមែនខាងសាច់ឈាមទេ ប៉ុន្តែជាខាងវិញ្ញាណ ដ្បិតព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះសណ្ឋិតក្នុងអ្នករាល់គ្នា។ ប៉ុន្តែ អ្នកណាដែលគ្មានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទ នោះមិនមែនជាអ្នកនោះទេ។ តែបើព្រះគ្រីស្ទគង់នៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា រូបកាយស្លាប់ដោយសារអំពើបាប ប៉ុន្តែវិញ្ញាណរស់ដោយសារសេចក្ដីសុចរិត។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអង្គដែលប្រោសព្រះយេស៊ូវពីសុគតមកសណ្ឋិតក្នុងអ្នក នោះអ្នកដែលបានប្រោសព្រះគ្រីស្ទឲ្យមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញក៏នឹងប្រទានជីវិតដល់រូបកាយរមែងស្លាប់របស់អ្នកដែរ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គដែលសណ្ឋិតក្នុងអ្នក» (រ៉ូម 8,9-១១). បន្ទាប់ពីបានពន្យល់ដល់គ្រិស្តបរិស័ទរ៉ូម៉ាំងថាពួកគេ«មិនមែនខាងសាច់ឈាមទេ» ប៉ុន្តែជា«ខាងវិញ្ញាណ» ប៉ុលបានបង្ហាញទិដ្ឋភាពសំខាន់ប្រាំយ៉ាងនៃជំនឿរបស់ពួកគេនិងរបស់យើងផងដែរ។ ពួកគេមានដូចខាងក្រោម:
ទិដ្ឋភាពទីមួយបញ្ជាក់អំពីវត្តមានរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលគង់នៅក្នុងអ្នកជឿ (ខ ៩)។ ប៉ុលសរសេរថា ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគង់នៅក្នុងយើង ហើយបានរកឃើញផ្ទះរបស់ទ្រង់នៅក្នុងយើង។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់សណ្ឋិតនៅក្នុងយើង វាមិនឆ្លងកាត់ទេ។ វត្តមានឥតឈប់ឈរនេះគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃសាសនាគ្រិស្តរបស់យើង ដូចដែលវាបង្ហាញថាព្រះវិញ្ញាណមិនគ្រាន់តែធ្វើការនៅក្នុងយើងជាបណ្ដោះអាសន្នប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែតាមពិតមកបំភ្លឺនៅក្នុងយើង និងអមដំណើរយើងក្នុងដំណើរនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង។
ទិដ្ឋភាពទីពីរទាក់ទងនឹងការរស់នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ ហើយមិនមែនក្នុងសាច់ឈាមទេ (ខទី ៩)។ នេះមានន័យថា យើងអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនយើងត្រូវបានដឹកនាំ និងទទួលឥទ្ធិពលពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដូច្នេះវាជាឥទ្ធិពលសម្រេចចិត្តក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ តាមរយៈការរួបរួមដ៏ស្និទ្ធស្នាលជាមួយនឹងព្រះវិញ្ញាណ នោះយើងត្រូវបានប្រែក្លាយ នៅពេលទ្រង់លាតត្រដាងនៅក្នុងយើងនូវដួងចិត្ត និងវិញ្ញាណថ្មីដូចព្រះយេស៊ូវ ។ ទិដ្ឋភាពនេះបង្ហាញថាសាសនាគ្រឹស្តពិតមានន័យថាជាជីវិតដែលគ្រប់គ្រងនិងដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។
ទិដ្ឋភាពទីបីសង្កត់ធ្ងន់លើអ្នកជឿដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះគ្រីស្ទ (ខទី 9) ។ នៅពេលយើងមានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងខ្លួនយើង នោះយើងជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់ ហើយគួរតែរាប់ខ្លួនយើងជាទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ។ នេះបញ្ជាក់ពីទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធដែលយើងជាគ្រីស្ទានមានជាមួយព្រះយេស៊ូវ ហើយរំឭកយើងថាយើងត្រូវបានទិញដោយព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់។ តម្លៃរបស់យើងនៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ទ្រង់គឺមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន ហើយការដឹងគុណនេះគួរតែពង្រឹង និងលើកទឹកចិត្តយើងនៅក្នុងជីវិតនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង។
ទិដ្ឋភាពទីបួនទាក់ទងនឹងភាពរឹងមាំខាងវិញ្ញាណ និងសេចក្តីសុចរិតដែលត្រូវបានប្រទានដល់យើងក្នុងនាមជាគ្រិស្តបរិស័ទ ( ខទី ១០ ) ។ ទោះបីជារូបកាយរបស់យើងស្លាប់ទៅ និងត្រូវស្លាប់ក៏ដោយ យើងអាចរស់បានខាងវិញ្ញាណឥឡូវនេះ ដោយសារអំណោយទាននៃភាពសុចរិតជារបស់យើង ហើយវត្តមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺនៅក្នុងយើង។ ការរស់រានមានជីវិតខាងវិញ្ញាណនេះគឺជាចំណុចសំខាន់ក្នុងការក្លាយជាគ្រិស្តបរិស័ទ ហើយបង្ហាញថាយើងនៅរស់ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ដោយសារព្រះវិញ្ញាណ។
ទិដ្ឋភាពទីប្រាំ និងចុងក្រោយគឺការធានានៃការរស់ឡើងវិញរបស់យើង (ខ ១១)។ ប៉ុលធានាយើងថា ការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៃរូបកាយរមែងស្លាប់របស់យើង គឺប្រាកដដូចនឹងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ ពីព្រោះវិញ្ញាណដែលប្រោសទ្រង់ពីសុគតមកសណ្ឋិតនៅក្នុងយើង។ ការធានានេះផ្តល់ឱ្យយើងនូវក្តីសង្ឃឹម និងទំនុកចិត្តថាថ្ងៃណាមួយយើងនឹងបានរស់ឡើងវិញ ហើយនៅជាមួយព្រះជារៀងរហូត។ ដូច្នេះ វិញ្ញាណគង់នៅក្នុងយើង។ យើងស្ថិតនៅក្រោមឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណ។ យើងជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះគ្រីស្ទ; យើងមានជីវិតខាងវិញ្ញាណ ដោយសារភាពសុចរិត និងវត្តមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយរូបកាយរមែងស្លាប់របស់យើងត្រូវបានរស់ឡើងវិញ។ តើទ្រព្យសម្បត្តិដ៏អស្ចារ្យអ្វីដែលវិញ្ញាណនាំឲ្យយើងគិតនិងរីករាយ។ ពួកគេផ្តល់ឱ្យយើងនូវសុវត្ថិភាពពេញលេញ និងភាពប្រាកដប្រជា ទាំងក្នុងជីវិត និងក្នុងសេចក្តីស្លាប់។
ក្នុងនាមជាគ្រិស្តបរិស័ទ យើងត្រូវបានហៅឲ្យដឹងអំពីទិដ្ឋភាពទាំងនេះ ហើយរស់នៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ដើម្បីរស់នៅក្នុងការរួបរួមយ៉ាងស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះ និងដើម្បីបំពេញការហៅរបស់យើងក្នុងនាមជាកូនជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។
ដោយ Barry Robinson
អត្ថបទបន្ថែមអំពីព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះ៖
គេហទំព័រនេះមានជម្រើសចម្រុះនៃអក្សរសិល្ប៍គ្រីស្ទានជាភាសាអាឡឺម៉ង់។ ការបកប្រែគេហទំព័រដោយ Google Translate ។