ពេលយើងជាគ្រិស្ដសាសនិកឆ្លងកាត់វិបត្តិ នោះមិនងាយស៊ូទ្រាំទេ។ វារឹតតែពិបាកជាងនេះទៅទៀត នៅពេលដែលយើងទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍ថា ព្រះបានបំភ្លេចយើង ព្រោះវាហាក់ដូចជា ទ្រង់មិនបានឆ្លើយតបនឹងការអធិស្ឋានរបស់យើងយូរពេក។ ឬនៅពេលដែលយើងឃើញថាព្រះកំពុងប្រព្រឹត្តខុសពីយើងចង់បាន។ ក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ យើងមានការយល់ខុសអំពីរបៀបដែលព្រះប្រព្រឹត្ត។ យើងអានអំពីការសន្យានៅក្នុងព្រះគម្ពីរ យើងអធិស្ឋាន ហើយសង្ឃឹមថាពួកគេនឹងបានសម្រេចក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ៖ « ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅជិតអ្នក ខ្ញុំចង់សង្គ្រោះអ្នក ហើយខ្ញុំចង់ធ្វើវាឥឡូវនេះ! ជំនួយរបស់ខ្ញុំគឺមិនមានទៀតទេ។ យើងនឹងនាំសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងសេចក្ដីសុខសាន្តមកក្រុងយេរូសាឡិម ហើយបង្ហាញសិរីល្អរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល» (អេសាយ ៤៖6,13 សង្ឃឹមទាំងអស់គ្នា)។
ខគម្ពីរពីអេសាយគឺគ្រាន់តែជាសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មួយដែលរាយប៉ាយពាសពេញព្រះគម្ពីរ ដែលព្រះបានសន្យាថានឹងមានសកម្មភាពយ៉ាងរហ័ស។ បរិបទរបស់គាត់គឺអំពីការធានារបស់ព្រះដែលថាជនជាតិយូដានៅបាប៊ីឡូននឹងត្រូវបាននាំត្រឡប់ទៅស្រុកយូដាវិញ ប៉ុន្តែគាត់ក៏ចង្អុលបង្ហាញអំពីការយាងមករបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរ។
ជនជាតិយូដានៅតែជាឈ្លើយនៅបាប៊ីឡូនបានសួរថាតើយើងអាចចាកចេញនៅពេលណា។ សម្រែកនោះត្រូវបានឮ ដែលតាមសម័យកាលបានឡើងទៅកាន់ព្រះជាប្រចាំពីមនុស្សរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់។ គាត់ត្រូវបានគេឮផងដែរនៅក្នុងថ្ងៃនៃកុមារដែលជាប់ឃុំរង់ចាំសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងរបស់គាត់នៅលើផែនដីដើម្បីចាប់ផ្តើម។ ព្រះបានមានបន្ទូលម្តងហើយម្តងទៀតថាគាត់នឹងមិនស្ទាក់ស្ទើរទេព្រោះគាត់ដឹងពីបញ្ហារបស់យើង។
នៅពេលដែលព្យាការីហាបាគុកមានការភ័យព្រួយដោយសារអំពើទុច្ចរិតរបស់ប្រជាជន ហើយបានត្អូញត្អែរចំពោះព្រះអំពីការខ្វះខាតក្នុងសម័យរបស់គាត់ គាត់បានទទួលការនិមិត្ត និងការធានាថាព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើ ប៉ុន្តែព្រះបានបន្ថែមថា: «ទំនាយនឹងមកដល់។ បំពេញតាមពេលវេលារបស់ពួកគេ ហើយទីបំផុតនឹងចេញមកដោយសេរី ហើយនឹងមិនបញ្ឆោតឡើយ។ ទោះបីនាងអូសទៅក៏ចាំនាង វាប្រាកដជានឹងមក ហើយនឹងមិនខកខានមកឡើយ » ( ហាបាគុក 2,3).
ក្នុងការធ្វើដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយ ក្មេងៗទាំងអស់រំខានឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ បន្ទាប់ពីបានត្រឹមតែប៉ុន្មានគីឡូម៉ែត្រ ហើយចង់ដឹងថាតើវានឹងចំណាយពេលយូរប៉ុណ្ណា។ វាជាការពិតដែលថាការយល់ឃើញរបស់យើងអំពីពេលវេលាផ្លាស់ប្តូរនៅពេលដែលយើងធំឡើងពីទារករហូតដល់ពេញវ័យ ហើយវាហាក់បីដូចជាកាន់តែចាស់យើងកាន់តែលឿនជាងមុន ប៉ុន្តែយើងពិតជាមានការតស៊ូដើម្បីទទួលយកទស្សនៈរបស់ព្រះដោយជៀសមិនរួច។
«កាលពីមុន ព្រះមានបន្ទូលទៅកាន់បុព្វបុរសរបស់យើងតាមវិធីផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន តាមរយៈហោរា។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ នៅទីបញ្ចប់ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលមកយើងតាមរយៈព្រះបុត្រា។ ព្រះបានកំណត់គាត់ថា នៅទីបំផុត អ្វីៗទាំងអស់ត្រូវជារបស់គាត់ទុកជាមរតក។ តាមរយៈព្រះអង្គទ្រង់ក៏បានបង្កើតពិភពលោកតាំងពីដើមដំបូងមក» (ហេព្រើរ 1,1-2 ព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ) ។
នៅក្នុងភាសាហេព្រើរ យើងអានថា ការយាងមករបស់ព្រះយេស៊ូវបានសម្គាល់ "ចុងបញ្ចប់នៃពេលវេលា" ហើយនោះគឺជាងពីរពាន់ឆ្នាំមុន។ ដូច្នេះល្បឿនរបស់យើងនឹងមិនដូចគ្នានឹងល្បឿនរបស់ព្រះឡើយ។ វាអាចហាក់ដូចជាព្រះស្ទាក់ស្ទើរ។
ប្រហែលជាវាជួយដាក់ពេលវេលាក្នុងទស្សនៈដោយមើលទៅពិភពរូបវន្ត។ ប្រសិនបើយើងពិចារណាថា ផែនដីប្រហែលជាមានអាយុជាង ពាន់លានឆ្នាំ ហើយសកលលោកមានអាយុជិត ពាន់លានឆ្នាំ នោះ ប៉ុន្មានថ្ងៃចុងក្រោយអាចនឹងមានរយៈពេលយូរ។
ប្រាកដណាស់ មានចម្លើយមួយទៀត ជាងការសញ្ជឹងគិត ពេលវេលា និងភាពពាក់ព័ន្ធ ការជាប់គាំងនឹងកិច្ចការរបស់ព្រះវរបិតា៖ « យើងតែងតែអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់អ្នករាល់គ្នា ហើយចងចាំអ្នកនៅក្នុងការអធិស្ឋានរបស់យើង ហើយគិតអំពីកិច្ចការរបស់អ្នកដោយមិនឈប់ឈរនៅចំពោះព្រះភ័ក្ដ្រព្រះ ជាបិតានៃសេចក្តីជំនឿ។ ហើយដោយការធ្វើការនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងដោយការអត់ធ្មត់របស់អ្នក ក្នុងសេចក្ដីសង្ឃឹមដល់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទនៃយើង» (១ថែស្ 1,2-១០) ។
គ្មានអ្វីដូចជារវល់ធ្វើឲ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលដូចថ្ងៃកន្លងទៅនោះទេ។
ដោយ Hilary Buck
គេហទំព័រនេះមានជម្រើសចម្រុះនៃអក្សរសិល្ប៍គ្រីស្ទានជាភាសាអាឡឺម៉ង់។ ការបកប្រែគេហទំព័រដោយ Google Translate ។