ស្វែងរកសន្តិភាពនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ
បញ្ញត្តិដប់ប្រការចែងថា ៖ « ចូរចងចាំថ្ងៃសប្ប័ទ ហើយរក្សាវាឱ្យបរិសុទ្ធ ។ ប្រាំមួយថ្ងៃ អ្នកត្រូវធ្វើការ ហើយធ្វើការទាំងអស់របស់អ្នក។ ប៉ុន្តែ ថ្ងៃទីប្រាំពីរ ជាថ្ងៃសប្ប័ទរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក។ នៅទីនោះ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវធ្វើការអ្វីឡើយ ទាំងកូនប្រុស កូនស្រី អ្នកបម្រើអ្នកបម្រើ បសុសត្វ និងជនបរទេសដែលរស់នៅក្នុងក្រុងរបស់អ្នកដែរ។ ដ្បិតក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ ព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតផ្ទៃមេឃ ផែនដី និងសមុទ្រ និងអ្វីៗដែលនៅក្នុងនោះ ហើយបានសម្រាកនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ។ ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរដល់ថ្ងៃសប្ប័ទ ហើយញែកថ្ងៃនោះជាបរិសុទ្ធ» (និក្ខមនំ ២០:៨-១១)។ តើវាចាំបាច់ដើម្បីរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះឬទេ? ឬ៖ "តើវាចាំបាច់ដើម្បីរក្សាថ្ងៃអាទិត្យទេ? ចម្លើយរបស់ខ្ញុំគឺ៖ «ការសង្គ្រោះរបស់អ្នកមិនអាស្រ័យលើថ្ងៃមួយទេ គឺស្ថិតនៅលើមនុស្សតែម្នាក់ គឺព្រះយេស៊ូវ»!
ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានទូរស័ព្ទជាមួយមិត្តភ័ក្តិនៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ គាត់បានចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រដែលបានស្ដារឡើងវិញនៃព្រះ។ ព្រះវិហារនេះបង្រៀនពីការស្ដារឡើងវិញនៃការបង្រៀនរបស់ Herbert W. Armstrong ។ គាត់បានសួរខ្ញុំថា "តើអ្នករក្សាថ្ងៃសប្ប័ទទេ?" ខ្ញុំបានឆ្លើយទៅគាត់ថា៖ «ថ្ងៃសប្ប័ទលែងចាំបាច់សម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះក្នុងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មីទៀតហើយ»!
ខ្ញុំបាន heard សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះជាលើកដំបូងកាលពី ២០ ឆ្នាំមុនហើយនៅពេលនោះពិតជាមិនយល់ពីអត្ថន័យនៃការកាត់ទោសទេពីព្រោះខ្ញុំនៅតែរស់នៅក្រោមច្បាប់។ ដើម្បីជួយអ្នកឱ្យយល់ពីអ្វីដែលវារស់នៅក្នុងច្បាប់ខ្ញុំនឹងប្រាប់រឿងផ្ទាល់ខ្លួន។
កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំបានសួរម្តាយខ្ញុំថា "តើអ្នកចង់បានអ្វីសម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យម្ដាយ?" ខ្ញុំបានទទួលចម្លើយថា "ខ្ញុំសប្បាយចិត្តប្រសិនបើអ្នកជាកូនដ៏គួរឱ្យស្រឡាញ់!" តើអ្នកណាឬអ្វីជាកូនជាទីស្រឡាញ់? "ប្រសិនបើអ្នកធ្វើតាមអ្វីដែលខ្ញុំប្រាប់អ្នក" សេចក្តីសន្និដ្ឋានរបស់ខ្ញុំគឺ: "ប្រសិនបើខ្ញុំផ្គាប់ចិត្តម្តាយខ្ញុំខ្ញុំជាកូនអាក្រក់។
នៅក្នុង WKG ខ្ញុំបានរៀនអំពីគោលការណ៍របស់ព្រះ។ ខ្ញុំជាកូនដ៏ផ្អែមល្ហែម ពេលខ្ញុំធ្វើតាមព្រះបន្ទូល។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកនឹងរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទឲ្យបរិសុទ្ធ ហើយអ្នកនឹងបានពរ»! គ្មានបញ្ហាទេខ្ញុំគិតថាខ្ញុំយល់គោលការណ៍! កាលនៅក្មេង ខ្ញុំកំពុងស្វែងរកការគាំទ្រ។ ការសង្កេតថ្ងៃសប្ប័ទបានផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវស្ថិរភាព និងសន្តិសុខ។ តាមមើលទៅខ្ញុំជាក្មេងផ្អែមម្នាក់។ ថ្ងៃនេះខ្ញុំសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរថា "តើខ្ញុំត្រូវការសុវត្ថិភាពនេះទេ?" តើវាចាំបាច់សម្រាប់ការសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំទេ? សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំអាស្រ័យលើព្រះយេស៊ូវទាំងស្រុង!»។
តើអ្វីដែលចាំបាច់សម្រាប់ការសង្គ្រោះ?
បន្ទាប់ពីព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតសកលលោកទាំងមូលក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ គាត់បានសម្រាកនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ។ អ័ដាម និងអេវ៉ាបានរស់នៅក្នុងសន្តិភាពនេះក្នុងរយៈពេលខ្លី។ ការធ្លាក់របស់ពួកគេបាននាំឱ្យពួកគេស្ថិតនៅក្រោមបណ្តាសា ត្បិតនៅពេលអនាគតអ័ដាមនឹងស៊ីនំប៉័ងរបស់គាត់ដោយញើសនៃចិញ្ចើមរបស់គាត់ ហើយអេវ៉ានឹងបង្កើតកូនដោយភាពលំបាករហូតដល់ពួកគេស្លាប់។
ក្រោយមក ព្រះបានធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ កតិកាសញ្ញានេះតម្រូវឱ្យមានដំណើរការ។ ពួកគេត្រូវតែគោរពច្បាប់ដើម្បីបានសុចរិត មានពរហើយមិនត្រូវបណ្តាសា។ នៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលត្រូវបានតម្រូវឱ្យធ្វើកិច្ចការខាងសាសនានៃសេចក្ដីសុចរិត។ រយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ពួកគេត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យសម្រាកតែមួយថ្ងៃនៃសប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះ គឺថ្ងៃសប្ប័ទ។ ថ្ងៃនេះគឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងពីព្រះគុណ។ ការព្យាករណ៍នៃកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី។
ពេលដែលព្រះយេស៊ូយាងមកផែនដី ទ្រង់បានរស់នៅក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងនៃក្រិត្យវិន័យនេះ ដូចមានចែងទុកមកថា៖ «ពេលវេលាបានមកដល់ នោះព្រះទ្រង់បានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ប្រសូតពីស្ត្រី ហើយនាំមកនៅក្រោមក្រិត្យវិន័យ» (កាឡាទី 4,4).
ប្រាំមួយថ្ងៃនៃការបង្កើតជានិមិត្តរូបនៃក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ។ វាល្អឥតខ្ចោះនិងស្រស់ស្អាត។ វាថ្លែងទីបន្ទាល់ចំពោះភាពឥតខ្ចោះរបស់ព្រះ និងយុត្តិធម៌ដ៏ទេវភាព។ វាមានអាទិភាពខ្ពស់ដែលមានតែព្រះ តាមរយៈព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចសម្រេចបាន។
ព្រះយេស៊ូបានបំពេញក្រឹត្យវិន័យសម្រាប់អ្នកដោយធ្វើអ្វីដែលចាំបាច់។ គាត់បានរក្សាច្បាប់ទាំងអស់ ជំនួសអ្នក។ គាត់បានព្យួរនៅលើឈើឆ្កាង ហើយត្រូវបានដាក់ទណ្ឌកម្មសម្រាប់អំពើបាបរបស់អ្នក។ ពេលបង់ថ្លៃហើយ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចប់ហើយ!»។ បន្ទាប់មកលោកបានអោនក្បាលសម្រាកនិងស្លាប់។
ចូរទុកចិត្តទាំងអស់របស់អ្នកទៅលើព្រះយេស៊ូវ នោះអ្នកនឹងបានសម្រាកជារៀងរហូត ដោយសារអ្នកត្រូវបានបង្កើតឲ្យបានត្រឹមត្រូវជាមួយព្រះតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ អ្នកមិនចាំបាច់តស៊ូដើម្បីសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់អ្នកទេ ព្រោះតម្លៃនៃកំហុសរបស់អ្នកត្រូវបានបង់។ ចប់! «ដ្បិតអ្នកណាដែលចូលទៅក្នុងការសម្រាករបស់ខ្លួន អ្នកនោះក៏បានសម្រាកពីការដែលខ្លួនធ្វើ ដូចជាព្រះបានធ្វើដោយខ្លួនឯងដែរ។ ដូច្នេះ ចូរយើងព្យាយាមចូលទៅក្នុងការសម្រាកនេះ ក្រែងមានអ្នកណាម្នាក់ធ្លាក់ចុះដូចក្នុងគំរូនៃការមិនស្តាប់បង្គាប់នេះ» (ហេព្រើរ 4,10-១៩ ការបកប្រែទីក្រុងហ្សឺណែវថ្មី) ។
ពេលអ្នកចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះដែលនៅសល់ នោះអ្នកគួរតែលះចោលអំពើសុចរិតរបស់ខ្លួនឯង។ ឥឡូវនេះមានតែការងារមួយប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានរំពឹងទុកពីអ្នក: "ចូលទៅក្នុងសន្តិភាព"! ខ្ញុំនិយាយម្តងទៀតថា អ្នកអាចសម្រេចបានតែតាមរយៈជំនឿលើព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណោះ។ តើអ្នកនឹងដួលនិងមិនស្តាប់បង្គាប់ដោយរបៀបណា? ដោយចង់រកយុត្តិធម៌ដោយខ្លួនឯង។ នោះគឺជាការមិនជឿ។
ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានញាំញីដោយអារម្មណ៍មិនល្អគ្រប់គ្រាន់ ឬមិនសក្តិសម នោះគឺជាសញ្ញាមួយដែលបង្ហាញថាអ្នកមិនទាន់បានរស់នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវផ្សេងទៀត។ វាមិនមែនអំពីការសុំការអភ័យទោសម្តងហើយម្តងទៀត និងការសន្យាគ្រប់ប្រភេទចំពោះព្រះនោះទេ។ វាគឺអំពីជំនឿដ៏មុតមាំរបស់អ្នកលើព្រះយេស៊ូវ ដែលនាំឱ្យអ្នកមានសន្តិភាព! អ្នកត្រូវបានអត់ទោសពីអំពើបាបទាំងអស់តាមរយៈយញ្ញបូជារបស់ព្រះយេស៊ូ ព្រោះអ្នកបានសារភាពកំហុសនៅចំពោះទ្រង់។ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវបានសម្អាតនៅចំពោះព្រះ ដែលបានប្រកាសថាល្អឥតខ្ចោះ បរិសុទ្ធ និងសុចរិត។ អ្វីដែលនៅសល់សម្រាប់អ្នកគឺដើម្បីអរគុណព្រះយេស៊ូវសម្រាប់វា។
សម្ពន្ធមេត្រីថ្មីគឺថ្ងៃឈប់សម្រាក!
ជនជាតិកាឡាទីបានជឿថា ពួកគេបានចូលទៅកាន់ព្រះតាមរយៈព្រះគុណ។ ពួកគេគិតថាឥឡូវនេះវាសំខាន់ណាស់ក្នុងការគោរពតាមព្រះ ហើយរក្សាបទបញ្ញត្តិស្របតាមបទគម្ពីរបរិសុទ្ធ ។ ព្រះបញ្ញត្តិច្បាស់លាស់អំពីការកាត់ស្បែក ថ្ងៃបុណ្យ និងថ្ងៃសប្ប័ទ ជាបញ្ញត្តិនៃសេចក្ដីសញ្ញាចាស់ ។
ជនជាតិកាឡាទីបានប្រកាន់សាសនាខុសឆ្គងដែលគ្រិស្តសាសនិកត្រូវរក្សាទាំងសេចក្ដីសញ្ញាចាស់ និងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី។ ពួកគេបាននិយាយថា « កុសលតាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិ និងព្រះគុណ » គឺជាការចាំបាច់។ ពួកគេបានជឿខុស។
យើងអានថាព្រះយេស៊ូវបានរស់នៅក្រោមច្បាប់។ ពេលលោកយេស៊ូសោយទិវង្គត លោកឈប់រស់នៅក្រោមច្បាប់នេះ។ ការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានបញ្ចប់កិច្ចព្រមព្រៀងចាស់ ដែលជាកិច្ចព្រមព្រៀងច្បាប់។ «ដ្បិតព្រះគ្រីស្ទជាចុងបញ្ចប់នៃក្រិត្យវិន័យ»(រ៉ូម 10,4) សូមឲ្យយើងអាននូវអ្វីដែលប៉ុលបានប្រាប់ពួកកាឡាទីថា៖ «តាមពិត ខ្ញុំមិនមានអ្វីទាក់ទងនឹងច្បាប់ទៀតទេ។ ខ្ញុំបានស្លាប់ទៅតាមច្បាប់ ដោយការវិនិច្ឆ័យរបស់ក្រឹត្យវិន័យ ដើម្បីចាប់ពីពេលនេះតទៅ ខ្ញុំបានរស់នៅសម្រាប់ព្រះ។ ខ្ញុំត្រូវបានគេឆ្កាងជាមួយព្រះគ្រីស្ទ។ ខ្ញុំរស់នៅ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះមិនមែនជាខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែព្រះគ្រីស្ទគង់នៅក្នុងខ្ញុំ។ សម្រាប់អ្វីដែលខ្ញុំរស់នៅក្នុងសាច់ឈាមឥឡូវនេះ ខ្ញុំរស់នៅដោយមានជំនឿលើព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលបានស្រឡាញ់ខ្ញុំ ហើយបានលះបង់ខ្លួនសម្រាប់ខ្ញុំ» (កាឡាទី 2,19-១៩ ការបកប្រែទីក្រុងហ្សឺណែវថ្មី) ។
តាមរយៈការវិនិច្ឆ័យនៃក្រិត្យវិន័យ អ្នកបានស្លាប់ជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូ ហើយលែងរស់នៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់ទៀតហើយ។ ពួកគេត្រូវបានគេឆ្កាងជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូ ហើយបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ឥឡូវនេះសម្រាកជាមួយព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី។ ព្រះធ្វើការជាមួយនឹងអ្នក ហើយទ្រង់ផ្តល់កិត្តិយសដល់អ្នក ដោយសារទ្រង់ធ្វើគ្រប់យ៉ាងតាមរយៈអ្នក។ នេះមានន័យថាអ្នករស់នៅក្នុងសន្តិភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ កិច្ចការនេះត្រូវបានធ្វើដោយព្រះយេស៊ូវ! កិច្ចការរបស់អ្នកនៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីគឺការជឿថា៖ «នេះជាកិច្ចការរបស់ព្រះ ដែលអ្នករាល់គ្នាជឿលើព្រះអង្គដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមក» (យ៉ូហាន 6,29).
ជីវិតថ្មីនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ
តើកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីនៅក្នុងព្រះយេស៊ូមានរូបរាងយ៉ាងណា? មិនចាំបាច់ធ្វើអ្វីទៀតទេ? តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដែលអ្នកចង់បានទេ? បាទ អ្នកអាចធ្វើអ្វីដែលអ្នកចង់បាន! អ្នកអាចជ្រើសរើសថ្ងៃអាទិត្យ និងសម្រាក។ អ្នកអាចឬមិនរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទឲ្យបរិសុទ្ធ។ អាកប្បកិរិយារបស់អ្នកមិនប៉ះពាល់ដល់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ចំពោះអ្នកទេ។ ព្រះយេស៊ូស្រឡាញ់អ្នកអស់ពីចិត្ត អស់ពីព្រលឹង អស់ពីគំនិត និងអស់ពីកម្លាំង។
ព្រះបានទទួលយកខ្ញុំដោយភាពកខ្វក់ទាំងអស់នៃអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ។ តើខ្ញុំគួរមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះរឿងនេះ? តើខ្ញុំគួរត្រាំក្នុងភក់ដូចជ្រូកទេ? ប៉ូលសួរថា៖ «តើឥឡូវនេះធ្វើអ្វី? តើយើងនឹងប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយសារយើងមិននៅក្រោមក្រិត្យវិន័យទេ តែនៅក្រោមព្រះគុណ? សូមឲ្យវានៅឆ្ងាយពីវា » ( រ៉ូម 6,15)! ចម្លើយគឺច្បាស់ណាស់ ទេ មិនដែល! ក្នុងជីវិតថ្មី មានតែមួយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ខ្ញុំរស់នៅក្នុងក្រិត្យវិន័យនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដូចជាព្រះគង់នៅក្នុងច្បាប់នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែរ។
“សូមឲ្យយើងស្រឡាញ់ ដ្បិតទ្រង់បានស្រឡាញ់យើងជាមុនសិន។ បើអ្នកណានិយាយថា ខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះ ហើយស្អប់បងប្អូន អ្នកនោះជាអ្នកកុហក។ អ្នកណាមិនស្រឡាញ់បងប្អូនដែលខ្លួនឃើញ នោះមិនអាចស្រឡាញ់ព្រះដែលខ្លួនមិនឃើញបានឡើយ។ ហើយយើងមានបញ្ញត្តិនេះពីគាត់ថា អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ព្រះក៏ត្រូវស្រឡាញ់បងប្អូនរបស់ខ្លួនដែរ»។1. ចូហាន 4,19-១០) ។
អ្នកបានទទួលបទពិសោធន៍ពីព្រះគុណរបស់ព្រះ។ អ្នកបានទទួលការលើកលែងទោសពីព្រះពីអំពើបាបរបស់អ្នក ហើយត្រូវបានផ្សះផ្សាជាមួយព្រះតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ អ្នកគឺជាកូនចិញ្ចឹមរបស់ព្រះ ហើយជាអ្នកស្នងមរតកនៃនគររបស់គាត់។ ព្រះយេស៊ូវបានបង់ថ្លៃនេះដោយព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់ ហើយអ្នកមិនអាចធ្វើអ្វីបានឡើយ ពីព្រោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលចាំបាច់សម្រាប់ការសង្គ្រោះរបស់អ្នកបានសំរេចហើយ។ បំពេញក្រិត្យវិន័យនៃសេចក្តីស្រឡាញ់នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដោយអនុញ្ញាតឱ្យព្រះយេស៊ូវធ្វើការពេញទំហឹងតាមរយៈអ្នក។ សូមឲ្យសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទហូរទៅអ្នកនៅជុំវិញអ្នក ដូចជាព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់អ្នកដែរ។
ថ្ងៃនេះ ពេលនរណាម្នាក់សួរខ្ញុំថា “តើអ្នករក្សាថ្ងៃសប្ប័ទទេ” ខ្ញុំឆ្លើយថា “ព្រះយេស៊ូវជាថ្ងៃសប្ប័ទរបស់ខ្ញុំ”! គាត់គឺជាការសម្រាករបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ។ អ្នកក៏អាចរកឃើញការសង្គ្រោះរបស់អ្នកនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ!
ដោយ Pablo Nauer