កំណើតព្រហ្មចារីរបស់ព្រះយេស៊ូវ
ព្រះយេស៊ូជាបុត្រានៃព្រះដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ បានក្លាយជាមនុស្ស។ បើគ្មាននេះទេ មិនអាចមានគ្រិស្តសាសនាពិតប្រាកដទេ។ សាវ័កយ៉ូហានបាននិយាយបែបនេះថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវទទួលស្គាល់ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះដោយសារនេះថា គ្រប់វិញ្ញាណដែលសារភាពថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងមកក្នុងសាច់ឈាម គឺមកពីព្រះ។ ហើយគ្រប់វិញ្ញាណណាដែលមិនសារភាពពីព្រះយេស៊ូវ នោះមិនមែនជារបស់ព្រះឡើយ ។ ហើយនោះគឺជាវិញ្ញាណនៃមេប្រឆាំងព្រះគ្រីស្ទ ដែលអ្នកបានឮថានឹងមក ហើយមាននៅក្នុងពិភពលោកឥឡូវនេះ (1. ច។ 4,2-១០) ។
កំណើតព្រហ្មចារីរបស់ព្រះយេស៊ូវពន្យល់ថា ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានក្លាយជាមនុស្សពេញលេញ ខណៈដែលនៅសេសសល់នូវអ្វីដែលទ្រង់មាននោះគឺជាព្រះរាជបុត្រាដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ ។ ការពិតដែលថាមាតារបស់ព្រះយេស៊ូវ ម៉ារី ជាព្រហ្មចារី គឺជាសញ្ញាមួយដែលថានាងនឹងមិនមានផ្ទៃពោះតាមរយៈគំនិតផ្តួចផ្តើម ឬការចូលរួមរបស់មនុស្ស។ ការមានគភ៌ក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្នុងផ្ទៃរបស់នាងម៉ារីបានកើតឡើងតាមរយៈកិច្ចការនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលបានភ្ជាប់លក្ខណៈមនុស្សរបស់នាងម៉ារីជាមួយនឹងលក្ខណៈដ៏ទេវភាពនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ។ ដោយហេតុនេះ ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានសន្មត់នូវអត្ថិភាពនៃមនុស្សជាតិទាំងមូល៖ តាំងពីកំណើតរហូតដល់ស្លាប់ រហូតដល់ការរស់ឡើងវិញ និងការឡើងសោយរាជ្យ ហើយឥឡូវនេះទ្រង់មានព្រះជន្មគង់នៅអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងមនុស្សជាតិដ៏រុងរឿងរបស់ទ្រង់។
មានមនុស្សចំអកនឹងការជឿថាការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូជាអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះ។ មន្ទិលសង្ស័យទាំងនេះបដិសេធកំណត់ត្រាព្រះគម្ពីរ និងជំនឿរបស់យើងលើវា។ ខ្ញុំយល់ថាការជំទាស់របស់ពួកគេមានលក្ខណៈផ្ទុយស្រឡះ ពីព្រោះខណៈពេលដែលពួកគេចាត់ទុកកំណើតព្រហ្មចារីថាជាភាពមិនអាចទៅរួចនោះ ពួកគេបានដាក់ចេញនូវកំណែកំណើតនៃព្រហ្មចារីផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេនៅក្នុងបរិបទនៃការអះអាងជាមូលដ្ឋានចំនួនពីរ៖
1. ពួកគេអះអាងថាសកលលោកបានកើតឡើងដោយខ្លួនឯងដោយគ្មានអ្វីសោះ។ ខ្ញុំគិតថា យើងមានសិទ្ធិហៅវាថាជាអព្ភូតហេតុ ទោះបីជាយើងនិយាយថាវាបានកើតឡើងដោយមិនមានចេតនា និងគ្មានពាក្យចចាមអារ៉ាមឬហេតុផល។ ប្រសិនបើយើងក្រឡេកមើលការពិពណ៌នាអំពីភាពគ្មានប្រយោជន៍របស់ពួកគេ នោះវាច្បាស់ណាស់ថាពួកគេគឺជាការស្រមើស្រមៃ។ ភាពគ្មានអ្វីសោះរបស់ពួកគេត្រូវបានកំណត់ឡើងវិញថាជាអ្វីមួយដូចជាការប្រែប្រួលនៃបរិមាណនៅក្នុងចន្លោះទទេ ពពុះលោហធាតុ ឬការប្រមូលផ្តុំគ្មានកំណត់នៃពហុវចនៈ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ការប្រើប្រាស់ពាក្យរបស់ពួកគេ គ្មានអ្វីជាការបំភាន់ឡើយ ពីព្រោះគ្មានអ្វីរបស់ពួកគេពោរពេញដោយអ្វីនោះទេ ពោលគឺអ្វីៗដែលចក្រវាឡរបស់យើងបានផុសឡើង!
2. ពួកគេអះអាងថា ជីវិតកើតចេញពីវត្ថុគ្មានជីវិត។ ចំពោះខ្ញុំ ការទាមទារនេះគឺច្រើនជាង "យក" ជាងជំនឿដែលថាព្រះយេស៊ូវបានកើតពីព្រហ្មចារីទៅទៀត។ ទោះបីជាមានការបញ្ជាក់តាមបែបវិទ្យាសាស្ត្រថា ជីវិតកើតចេញពីជីវិតក៏ដោយ ក៏អ្នកខ្លះអាចជឿថា ជីវិតកើតឡើងនៅក្នុងស៊ុបបុព្វកាលដែលគ្មានជីវិត។ ទោះបីជាអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងគណិតវិទូបានចង្អុលបង្ហាញពីភាពមិនអាចទៅរួចនៃព្រឹត្តិការណ៍បែបនេះក៏ដោយ ក៏អ្នកខ្លះយល់ថាវាងាយស្រួលក្នុងការជឿលើអព្ភូតហេតុដែលគ្មានន័យជាងអព្ភូតហេតុពិតនៃកំណើតព្រហ្មចារីរបស់ព្រះយេស៊ូវ។
ទោះបីជាអ្នកមន្ទិលសង្ស័យផ្សព្វផ្សាយគំរូនៃកំណើតព្រហ្មចារីរបស់ពួកគេក៏ដោយ ក៏ពួកគេជឿថាវាជាល្បែងដ៏យុត្តិធម៌ក្នុងការចំអកឱ្យពួកគ្រីស្ទានចំពោះការជឿលើការប្រសូតព្រហ្មចារីរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលទាមទារអព្ភូតហេតុពីព្រះផ្ទាល់ខ្លួនដែលជ្រាបចូលទៅក្នុងការបង្កើតទាំងអស់។ មិនគួរសន្មត់ថាអ្នកដែលមើលឃើញការចាប់បដិសន្ធិថាមិនអាចទៅរួច ឬមិនអាចទៅរួចនោះ កំពុងអនុវត្តស្តង់ដារពីរផ្សេងគ្នា?
ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធបង្រៀនថា កំណើតព្រហ្មចារីជាសញ្ញាអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះ (អេ. 7,14) ដែលមានបំណងបំពេញបំណងរបស់គាត់។ ការប្រើម្តងហើយម្តងទៀតនៃចំណងជើង "ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ" បញ្ជាក់ថាព្រះគ្រីស្ទបានចាប់កំណើតនិងកើតពីស្ត្រី (និងដោយគ្មានការចូលរួមពីបុរស) ដោយអំណាចនៃព្រះ។ សាវ័កពេត្រុសបញ្ជាក់ថា ការណ៍នេះពិតជាបានកើតឡើងមែន ដ្បិតយើងមិនបានធ្វើតាមរឿងនិទានដ៏ល្អិតល្អន់ទេ ពេលយើងបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីឫទ្ធានុភាព និងការយាងមករបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូគ្រិស្ដរបស់យើង។ ប៉ុន្តែយើងបានឃើញសិរីល្អរបស់ទ្រង់2. ពេត្រុស 1,16).
សេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់សាវកពេត្រុស ផ្តល់នូវការបដិសេធយ៉ាងច្បាស់លាស់ នូវការអះអាងទាំងអស់ដែលថា ដំណើររឿងនៃការចាប់កំណើត រួមទាំងកំណើតព្រហ្មចារីរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺជាទេវកថា ឬរឿងព្រេង។ ការពិតនៃកំណើតព្រហ្មចារី ថ្លែងទីបន្ទាល់ចំពោះអព្ភូតហេតុនៃទស្សនៈអរូបី តាមរយៈព្រះដ៏ទេវភាពផ្ទាល់ខ្លួននៃការបង្កើត។ ការប្រសូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទមានលក្ខណៈធម្មជាតិ និងធម្មតាក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាព រួមទាំងរយៈពេលទាំងមូលនៃការមានផ្ទៃពោះរបស់មនុស្សនៅក្នុងផ្ទៃរបស់ម៉ារីផងដែរ។ ដើម្បីឱ្យព្រះយេស៊ូវប្រោសលោះគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃអត្ថិភាពរបស់មនុស្ស ទ្រង់ត្រូវតែយកវាមកលើខ្លួនគាត់ យកឈ្នះលើភាពទន់ខ្សោយទាំងអស់ ហើយបង្កើតមនុស្សជាតិរបស់យើងឡើងវិញនៅក្នុងខ្លួនគាត់ពីដើមដល់ចប់។ ដើម្បីឱ្យព្រះព្យាបាលការរំលោភបំពានដែលអំពើអាក្រក់បាននាំមករវាងទ្រង់ និងមនុស្សជាតិ ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវតែលុបចោលនូវអ្វីដែលមនុស្សជាតិបានធ្វើនៅក្នុងអង្គទ្រង់វិញ។
ដើម្បីឱ្យព្រះបានផ្សះផ្សាជាមួយយើង ទ្រង់ផ្ទាល់ត្រូវតែមក បង្ហាញអង្គទ្រង់ ថែរក្សាយើង ហើយបន្ទាប់មកនាំយើងទៅរកខ្លួនគាត់ ដោយចាប់ផ្តើមពីឫសគល់ពិតនៃអត្ថិភាពរបស់មនុស្ស។ ហើយនោះជាអ្វីដែលព្រះបានធ្វើនៅក្នុងបុគ្គលនៃព្រះរាជបុត្រាដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ។ ខណៈពេលដែលគាត់នៅតែជាព្រះយ៉ាងពេញលេញ គាត់បានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃពួកយើងយ៉ាងពេញលេញ ដូច្នេះនៅក្នុងទ្រង់ និងតាមរយៈទ្រង់ យើងអាចមានទំនាក់ទំនង និងការប្រកបជាមួយព្រះវរបិតា នៅក្នុងព្រះរាជបុត្រា តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ អ្នកនិពន្ធភាសាហេព្រើរបានចង្អុលបង្ហាញការពិតដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនេះនៅក្នុងពាក្យដូចខាងក្រោម៖
ដោយសារកូនចៅមានសាច់ និងឈាម គាត់ក៏ទទួលយកវាតាមរបៀបដូចគ្នា ដើម្បីឲ្យពេលគាត់ស្លាប់ គាត់អាចដកយកអំណាចរបស់អ្នកដែលមានអំណាចលើសេចក្ដីស្លាប់ គឺអារក្ស ហើយលោះអស់អ្នកដែលខ្លាចសេចក្ដីស្លាប់ពេញមួយជីវិត។ ពេញមួយជីវិតរបស់ពួកគេត្រូវតែជាអ្នកបម្រើ។ ដ្បិតគាត់មិនមើលថែពួកទេវតាទេ គឺគាត់មើលថែកូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំ។ ដូច្នេះ គាត់ត្រូវធ្វើដូចបងប្អូនគាត់ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដើម្បីគាត់អាចក្លាយទៅជាមានចិត្តមេត្តា និងជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់ដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់នៅចំពោះព្រះ ដើម្បីដង្វាយធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់ប្រជាជន (ហេ. 2,14-១០) ។
នៅពេលដែលទ្រង់យាងមកជាលើកដំបូង ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះក្នុងបុគ្គលរបស់ព្រះយេស៊ូវនៃអ្នកណាសារ៉ែតបានក្លាយជាអេម៉ាញូអែលយ៉ាងពិតប្រាកដ (ព្រះនៅជាមួយនឹងយើង ម៉ាថាយ។ 1,23) កំណើតព្រហ្មចារីរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺជាការប្រកាសរបស់ព្រះថាទ្រង់នឹងធ្វើឱ្យអ្វីគ្រប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវនៅក្នុងជីវិតមនុស្សតាំងពីដើមដល់ចប់។ នៅក្នុងការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ ដែលមិនទាន់មកដល់ ព្រះយេស៊ូវនឹងយកឈ្នះ និងកម្ចាត់អំពើអាក្រក់ទាំងអស់ ដោយបញ្ចប់ការឈឺចាប់ និងសេចក្តីស្លាប់ទាំងអស់។ សាវ័កយ៉ូហានបានដាក់របៀបនេះថា ៖ ហើយអ្នកដែលគង់លើបល្ល័ង្កមានប្រសាសន៍ថា មើលចុះ យើងធ្វើអ្វីទាំងអស់ថ្មី (វិវរណៈ ២1,5).
ខ្ញុំបានឃើញមនុស្សធំយំក្រោយពេលឃើញកូនរបស់ខ្លួន។ ពេលខ្លះយើងនិយាយត្រឹមត្រូវអំពី "អព្ភូតហេតុនៃកំណើត" ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងឃើញការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវថាជាអព្ភូតហេតុនៃការប្រសូតនៃព្រះដែលពិតជា«ធ្វើឲ្យអ្វីៗទាំងអស់ថ្មី»។
ចូរយើងប្រារព្ធអព្ភូតហេតុនៃកំណើតរបស់ព្រះយេស៊ូវជាមួយគ្នា។
យ៉ូសែប Tkach
ប្រធាន
ការទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ