អត្តសញ្ញាណពិតរបស់យើង

222 អត្តសញ្ញាណពិតរបស់យើងសព្វថ្ងៃនេះ វាច្រើនតែជាករណីដែលអ្នកត្រូវតែបង្កើតឈ្មោះសម្រាប់ខ្លួនអ្នកដើម្បីឱ្យមានអត្ថន័យ និងសំខាន់សម្រាប់អ្នកដទៃ និងខ្លួនអ្នក។ វាហាក់ដូចជាមនុស្សស្ថិតនៅក្នុងការស្វែងរកអត្តសញ្ញាណ និងអត្ថន័យដែលមិនអាចទទួលយកបាន។ ប៉ុន្តែ លោក​យេស៊ូ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​រួច​ហើយ​ថា​៖ ​«​អ្នក​ណា​ដែល​រក​ឃើញ​ជីវិត​ខ្លួន​នឹង​បាត់​បង់​ជីវិត។ ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​បាត់​បង់​ជីវិត​ដោយ​យល់​ដល់​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​នឹង​រក​ឃើញ» (ម៉ាថាយ ១០:៣៩)។ ក្នុង​នាម​ជា​ក្រុម​ជំនុំ យើង​បាន​រៀន​ពី​សេចក្ដី​ពិត​នេះ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ 10 យើងបានហៅខ្លួនយើងថា Grace Communion International ហើយឈ្មោះនេះសំដៅទៅលើអត្តសញ្ញាណពិតរបស់យើង ដែលផ្អែកលើព្រះយេស៊ូវ មិនមែននៅក្នុងយើងទេ។ ចូរយើងពិនិត្យមើលឲ្យកាន់តែច្បាស់អំពីឈ្មោះនេះ ហើយស្វែងយល់ថាតើវាលាក់អ្វីខ្លះ។

ព្រះគុណ

ព្រះគុណគឺជាពាក្យដំបូងក្នុងនាមរបស់យើង ព្រោះវាពិពណ៌នាយ៉ាងល្អបំផុតអំពីដំណើរបុគ្គល និងជាសមូហភាពរបស់យើងទៅកាន់ព្រះនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ «ផ្ទុយទៅវិញ យើងជឿថា ដោយសារព្រះគុណនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងនឹងបានសង្រ្គោះ ដូចពួកគេដែរ» (កិច្ចការ ១៥:១១)។ យើង “បានរាប់ជាសុចរិតដោយព្រះគុណរបស់ទ្រង់ ដោយសារការប្រោសលោះ ដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ” (រ៉ូម ៣:២៤)។ ដោយ​ព្រះគុណ​តែ​មួយ​គត់ ព្រះ (​តាម​រយៈ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​) អនុញ្ញាត​ឲ្យ​យើង​ចូល​រួម​ក្នុង​សេចក្តី​សុចរិត​របស់​ទ្រង់។ ព្រះគម្ពីរបង្រៀនយើងយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនថា សារនៃសេចក្តីជំនឿ គឺជាសារនៃព្រះគុណរបស់ព្រះ (សូមមើល កិច្ចការ 15:11; 3:24; 14:3)។

មូលដ្ឋាននៃទំនាក់ទំនងរបស់ព្រះជាមួយមនុស្សតែងតែមានព្រះគុណនិងសេចក្តីពិត។ ខណៈពេលដែលក្រឹត្យវិន័យគឺជាការបង្ហាញពីគុណតំលៃទាំងនេះព្រះគុណរបស់ព្រះផ្ទាល់អាចរកឃើញតាមរយៈការសម្តែងតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ តាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះយើងត្រូវបានសង្គ្រោះតែតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយមិនមែនដោយការកាន់តាមក្រិត្យវិន័យទេ។ ច្បាប់ដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវបានថ្កោលទោសមិនមែនជាពាក្យចុងក្រោយរបស់ព្រះសម្រាប់យើងទេ។ ពាក្យចុងក្រោយរបស់គាត់សម្រាប់យើងគឺព្រះយេស៊ូវ។ វាគឺជាការបើកសម្តែងដ៏ល្អឥតខ្ចោះនិងផ្ទាល់ខ្លួននៃព្រះគុណនិងសេចក្តីពិតរបស់ព្រះដែលទ្រង់បានប្រទានដល់មនុស្សជាតិដោយសេរី។
ការជឿជាក់របស់យើងក្រោមច្បាប់គឺត្រឹមត្រូវនិងយុត្តិធម៌។ យើងមិនទទួលបានអាកប្បកិរិយាត្រឹមត្រូវពីខ្លួនយើងទេពីព្រោះព្រះមិនមែនជាអ្នកទោសនៃច្បាប់និងភាពស្របច្បាប់របស់គាត់ទេ។ ព្រះដែលគង់នៅក្នុងយើងមានសេរីភាពពីព្រះជាម្ចាស់ស្របតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ។

ឆន្ទៈរបស់គាត់ត្រូវបានកំណត់ដោយព្រះគុណ និងការប្រោសលោះ។ សាវ័កប៉ុលសរសេរថា៖ «ខ្ញុំមិនចោលព្រះគុណរបស់ព្រះទេ។ ដ្បិត​បើ​សេចក្ដី​សុចរិត​កើត​ឡើង​ដោយ​ក្រឹត្យវិន័យ នោះ​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​សុគត​ដោយ​ឥត​ប្រយោជន៍» (កាឡាទី ២:២១)។ ប៉ុល​ពណ៌នា​អំពី​ព្រះគុណ​របស់​ព្រះ​ថា​ជា​ជម្រើស​តែមួយគត់​ដែល​គាត់​មិន​ចង់​បោះចោល។ ព្រះគុណមិនមែនជាវត្ថុដែលត្រូវថ្លឹងថ្លែង និងវាស់វែង និងតថ្លៃឡើយ។ ព្រះគុណគឺជាសេចក្តីល្អដ៏មានព្រះជន្មរស់របស់ព្រះ ដែលទ្រង់យាងទៅក្រោយ ហើយបំប្លែងចិត្ត និងគំនិតរបស់មនុស្ស។

នៅក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ទៅកាន់ក្រុមជំនុំនៅទីក្រុងរ៉ូម ប៉ុលបានសរសេរថា រឿងតែមួយគត់ដែលយើងកំពុងព្យាយាមដើម្បីសម្រេចបានតាមរយៈការខិតខំរបស់យើងផ្ទាល់គឺប្រាក់ឈ្នួលនៃអំពើបាប ដែលជាការស្លាប់ខ្លួនឯង នោះជាដំណឹងអាក្រក់។ ប៉ុន្តែ​ក៏​មាន​ការ​ល្អ​ពិសេស​មួយ​ដែរ ពី​ព្រោះ « អំណោយទាន​នៃ​ព្រះ​គឺ​ជា​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​យេស៊ូវ ជា​ព្រះអម្ចាស់​នៃ​យើង » ( រ៉ូម ៦:២៤ ) ។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគុណរបស់ព្រះ។ ទ្រង់​ជា​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​របស់​ព្រះ​ដែល​បាន​ប្រទាន​ដោយ​សេរី​សម្រាប់​មនុស្ស​ទាំង​អស់។

ការរួបរួម

ការប្រៀនប្រដៅគឺជាពាក្យទីពីរនៅក្នុងឈ្មោះរបស់យើងពីព្រោះយើងចូលទៅក្នុងទំនាក់ទំនងពិតជាមួយព្រះវរបិតាតាមរយៈព្រះរាជបុត្រាក្នុងការប្រកបជាមួយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយើងមានការប្រកបគ្នាពិតជាមួយព្រះនិងជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ លោក James Torrance បានបញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះថា“ ព្រះត្រៃបិដកបង្កើតការប្រកបតាមរបៀបដែលយើងគ្រាន់តែជាមនុស្សពិតប្រាកដប្រសិនបើយើងបានរកឃើញអត្តសញ្ញាណរបស់យើងក្នុងការប្រកបជាមួយគាត់និងមនុស្សដទៃទៀត” ។ 

ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺនៅក្នុងការប្រកបគ្នាដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ហើយព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋានសុំឱ្យពួកសិស្សទ្រង់ចែកចាយទំនាក់ទំនងនេះ ហើយឱ្យពួកគេឆ្លុះបញ្ចាំងពីវានៅក្នុងពិភពលោក (យ៉ូហាន 14:20; 17:23) ។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​ពណ៌នា​អំពី​សហគមន៍​នេះ​ថា​មាន​ឫសគល់​យ៉ាង​ជ្រៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់។ យ៉ូហាន​ពិពណ៌នា​អំពី​សេចក្តីស្រឡាញ់​ដ៏​ជ្រាលជ្រៅ​នេះ​ថា​ជា​ទំនាក់ទំនង​ដ៏​អស់កល្ប​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និង​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ។ ទំនាក់​ទំនង​ពិត​មាន​ន័យ​ថា​ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​ការ​រួម​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ក្នុង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​វរបិតា​តាម​រយៈ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ (1. យ៉ូហាន ៤:៨)។

ជារឿយៗគេនិយាយថា ការធ្វើជាគ្រិស្តបរិស័ទ គឺជាទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រើ​ពាក្យ​ប្រៀបប្រដូច​ជា​ច្រើន​ដើម្បី​ពណ៌នា​អំពី​ទំនាក់​ទំនង​នេះ។ ម្នាក់និយាយអំពីទំនាក់ទំនងរបស់ចៅហ្វាយជាមួយទាសកររបស់គាត់។ ដោយ​ចេញ​មក​ពី​ការ​នេះ វា​ជា​ការ​ដែល​យើង​គួរ​គោរព និង​ដើរ​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​របស់​យើង។ លោក​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​ថា៖ «ខ្ញុំ​លែង​និយាយ​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​អ្នក​បម្រើ​ទៀត​ហើយ។ ដ្បិត​អ្នក​បម្រើ​មិន​ដឹង​ថា​ម្ចាស់​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី​ទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកថាអ្នកគឺជាមិត្ត។ ដ្បិត​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ពី​ព្រះវរបិតា​ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ហើយ» (យ៉ូហាន ១៥:១៥)។ រូបភាពមួយទៀតនិយាយអំពីទំនាក់ទំនងរវាងឪពុក និងកូនរបស់គាត់ (យ៉ូហាន 15:15-1)។ សូម្បី​តែ​រូប​កូន​កំលោះ និង​កូន​ក្រមុំ​របស់​គាត់ ដែល​រក​ឃើញ​នៅ​ដើម​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ ក៏​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ដោយ​ព្រះយេស៊ូវ (ម៉ាថាយ ៩:១៥) ហើយ​ប៉ុល​ក៏​សរសេរ​អំពី​ទំនាក់ទំនង​រវាង​ប្ដី​ប្រពន្ធ (អេភេសូរ ៥)។ សំបុត្រ​ទៅ​កាន់​ពួក​ហេព្រើរ​ថែម​ទាំង​និយាយ​ថា យើង​ជា​គ្រិស្ត​សាសនិក​ជា​បង​ប្អូន​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ (ហេព្រើរ ២:១១)។ រូបភាពទាំងអស់នេះ (ទាសករ មិត្តភ័ក្តិ កូន ប្តី/ប្រពន្ធ បងស្រី បងប្រុស) មានគំនិតនៃសហគមន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដ៏ស៊ីជម្រៅ និងវិជ្ជមានជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ ប៉ុន្តែទាំងអស់នេះគ្រាន់តែជារូបភាពប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះ Triune របស់យើងគឺជាប្រភព និងការពិតនៃទំនាក់ទំនង និងសហគមន៍នេះ។ វា​គឺ​ជា​ការ​រួបរួម​ដែល​គាត់​ចែក​រំលែក​ជាមួយ​យើង​ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស។

ព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋានថាយើងនឹងនៅជាមួយគាត់ជារៀងរហូតហើយត្រេកអរចំពោះសេចក្តីល្អនោះ (យ៉ូហាន ១៧:២៤) ។ នៅក្នុងការអធិស្ឋាននេះគាត់បានអញ្ជើញយើងឱ្យរស់នៅជាផ្នែកមួយនៃសហគមន៍ជាមួយគ្នានិងជាមួយព្រះវរបិតា។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានឡើងទៅស្ថានសួគ៌ទ្រង់បាននាំយើងមិត្តភក្តិរបស់គាត់មកប្រកបជាមួយព្រះវរបិតានិងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ប៉ុលនិយាយថាតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានផ្លូវមួយដែលយើងអង្គុយក្បែរព្រះគ្រីស្ទហើយនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះវរបិតា (អេភេសូរ ២: ៦) ។ យើងអាចជួបប្រទះការរួបរួមជាមួយព្រះឥឡូវនេះរួចទៅហើយទោះបីជាភាពពេញលេញនៃទំនាក់ទំនងនេះអាចមើលឃើញនៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទយាងមកម្តងទៀតនិងបង្កើតការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ក៏ដោយ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលសហគមន៍គឺជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃសហគមន៍ជំនឿរបស់យើង។ អត្តសញ្ញាណរបស់យើងឥឡូវនេះនិងជារៀងរហូតត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទនិងនៅក្នុងការរួបរួមដែលព្រះចែករំលែកជាមួយយើងក្នុងនាមជាព្រះវរបិតាព្រះរាជបុត្រានិងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។

អន្តរជាតិ (អន្តរជាតិ)

អន្ដរជាតិគឺជាពាក្យទីបីនៅក្នុងឈ្មោះរបស់យើងពីព្រោះព្រះវិហាររបស់យើងគឺជាសហគមន៍អន្តរជាតិ។ យើងទៅដល់ប្រជាជននៅទូទាំងវប្បធម៌ភាសានិងព្រំដែនជាតិផ្សេងៗគ្នា - យើងទៅដល់ប្រជាជននៅទូទាំងពិភពលោក។ ទោះបីជាយើងជាសហគមន៍តូចក៏ដោយក៏មានសហគមន៍នៅគ្រប់រដ្ឋអាមេរិកនិងនៅកាណាដាម៉ិចស៊ិកូការ៉ាបៀនអាមេរិកខាងត្បូងអឺរ៉ុបអាស៊ីអូស្ត្រាលីអាហ្វ្រិកនិងកោះប៉ាស៊ីភិចផងដែរ។ យើងមានសមាជិកជាង ៥ ម៉ឺននាក់នៅក្នុងប្រទេសជាង ៧០ ដែលបានរកឃើញផ្ទះនៅក្នុងក្រុមជំនុំជាង ៩០០ ។

ព្រះបាននាំយើងរួមគ្នានៅក្នុងសហគមន៍អន្តរជាតិនេះ។ វាគឺជាពរជ័យមួយដែលយើងធំល្មមដើម្បីធ្វើការជាមួយគ្នាហើយតូចនៅឡើយដែលការងាររួមគ្នាទាំងនេះនៅតែមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួន។ នៅក្នុងសហគមន៍របស់យើងមិត្តភាពកំពុងត្រូវបានកសាងនិងដាំដុះឥតឈប់ឈរឆ្លងកាត់ព្រំដែនជាតិនិងវប្បធម៌ដែលសព្វថ្ងៃនេះតែងតែចែករំលែកពិភពលោករបស់យើង។ វាពិតជាសញ្ញានៃព្រះគុណរបស់ព្រះ!

ក្នុងនាមជាព្រះវិហារវាមានសារៈសំខាន់សម្រាប់យើងក្នុងការរស់នៅនិងចែកចាយដំណឹងល្អដែលព្រះបានដាក់នៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។ សូម្បីតែការទទួលបាននូវភាពបរិបូរណ៍នៃព្រះគុណនិងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជំរុញយើងឱ្យផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សផ្សេងទៀត។ យើងចង់ឱ្យមនុស្សផ្សេងទៀតចូលនិងរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយចូលរួមនៅក្នុងសេចក្តីអំណរនេះ។ យើងមិនអាចរក្សាដំណឹងល្អជាអាថ៌កំបាំងបានទេពីព្រោះយើងចង់អោយមនុស្សទាំងអស់នៅលើពិភពលោកទទួលបានព្រះគុណរបស់ព្រះហើយក្លាយជាផ្នែកមួយនៃសហគមន៍ទ្រីភាព។ នោះគឺជាសារដែលព្រះបានប្រទានដល់យើងដើម្បីចែកចាយជាមួយពិភពលោក។

ដោយយ៉ូសែប Tkach