រឿងគ្រូគង្វាល

693 រឿងអ្នកគង្វាលបុរសចម្លែកម្នាក់ដែលមានកម្ពស់ខ្ពស់ និងរឹងមាំ អាយុប្រហែលហាសិបឆ្នាំ បានដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះសំណាក់ដែលមានហ្វូងមនុស្ស ហើយសម្លឹងមើលជុំវិញដោយភ្លឹបភ្លែតៗជាមួយនឹងពន្លឺផ្សែងនៃចង្កៀងប្រេងកាតដែលរាយប៉ាយដោយចៃដន្យនៅជុំវិញបន្ទប់។ Abiel និង​ខ្ញុំ​បាន​ធុំក្លិន​វា​មុន​ពេល​យើង​ឃើញ​វា។ យើងផ្លាស់ប្តូរទីតាំងរបស់យើងដោយសភាវគតិនៅតុតូចរបស់យើងដើម្បីធ្វើឱ្យវាមើលទៅតូចជាងមុន។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ជន​ចម្លែក​នោះ​បាន​មក​រក​យើង ហើយ​សួរ​ថា ៖ តើ​អ្នក​អាច​ធ្វើ​បន្ទប់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បាន​ទេ?

Abiel បានមើលមកខ្ញុំដោយសំណួរ។ យើងមិនចង់ឱ្យគាត់អង្គុយក្បែរយើងទេ។ គាត់មើល ហើយធុំក្លិនដូចអ្នកគង្វាល។ ផ្ទះសំណាក់ពេញពេលបុណ្យរំលង និងនំបុ័ងឥតមេ។ ច្បាប់​តម្រូវ​ឱ្យ​មនុស្ស​ចម្លែក​ត្រូវ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​រាក់ទាក់ ទោះ​បី​ជា​អ្នក​គង្វាល​ក៏​ដោយ។

Abiel ផ្តល់ជូនគាត់នូវកន្លែងអង្គុយ និងភេសជ្ជៈពីដបស្រារបស់យើង។ ខ្ញុំ​គឺ Nathan ហើយ​នេះ​គឺ Abiel ខ្ញុំ​បាន​និយាយ។ តើអ្នកមកពីណា, មនុស្សចម្លែក? គាត់​និយាយ​ថា ហេប្រូន ហើយ​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ​យ៉ូណាថាន។ ទីក្រុង Hebron ស្ថិតនៅចម្ងាយ 30 គីឡូម៉ែត្រខាងត្បូងក្រុងយេរូសាឡឹម កន្លែងដែលអ័ប្រាហាំបានបញ្ចុះសពប្រពន្ធរបស់គាត់ឈ្មោះសារ៉ាជាង 1500 ឆ្នាំមុន។

យ៉ូណាថាន​បាន​បន្ត​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​មក​ទី​នេះ​មុន​ថ្ងៃ​បុណ្យ។ ខ្ញុំអាចប្រាប់អ្នកបាន វាកំពុងវាយលុកជាមួយទាហាននៅទីនេះ ហើយខ្ញុំនឹងសប្បាយចិត្តនឹងចេញឆាប់ៗនេះ។ គាត់ខឹងនឹងជនជាតិរ៉ូម ហើយស្ដោះទឹកមាត់នឹងដី។ Abiel និងខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរមុខមាត់។ ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ថា ប្រសិន​បើ​អ្នក​នៅ​ទី​នេះ​ក្នុង​បុណ្យ​រំលង អ្នក​ច្បាស់​ជា​បាន​ឃើញ​ការ​រញ្ជួយ​ដី។

យ៉ូណាថាន​ឆ្លើយ​ថា បាទ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ផ្ទាល់​ខ្លួន។ មនុស្សមកពីក្រុងយេរូសាឡឹមបានប្រាប់ខ្ញុំថា ផ្នូរកំពុងបើក ហើយមនុស្សជាច្រើនដែលបានស្លាប់បានភ្ញាក់ពីសេចក្តីស្លាប់ ហើយបានចាកចេញពីផ្នូររបស់ពួកគេ។ Abiel បានបន្ថែមថា វាំងននត្បាញធ្ងន់ដែលបំបែកបន្ទប់សំខាន់ពីរនៃប្រាសាទត្រូវបានរហែកពីកំពូលទៅបាត ហាក់ដូចជាដោយដៃមើលមិនឃើញ។ បូជាចារ្យ​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​គ្នា​រហូត​ដល់​ការ​ខូចខាត​ត្រូវ​បាន​ជួសជុល។

យ៉ូណាថាន​បាន​និយាយ​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​មិន​ខ្វល់​ទេ​។ ពួកខាងគណៈផារីស៊ី និងអ្នកយាមព្រះវិហារមិនអនុញ្ញាតអោយមនុស្សដូចខ្ញុំក្នុងន័យណាមួយឡើយ។ យើង​មិន​ល្អ​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់​ពួក​គេ ហើយ​គេ​ថែម​ទាំង​ចាត់​ទុក​យើង​ជា​មនុស្ស​មិន​ស្អាត​ទៀត​ផង។ យ៉ូណាថាន​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​អាច​សួរ​អ្នក​រឿង​មួយ​បាន​ទេ​»។ តើមានបងប្អូនណាបានឃើញការឆ្កាងនៅកាល់វ៉ារីទេ? តើ​អ្នក​ទាំង​បី​នាក់​នេះ​ជា​នរណា? អាប៊ីយ៉ែល​បាន​មើល​មក​ខ្ញុំ រួច​ងាក​ទៅ​ជិត​អ្នក​គង្វាល។ ពួក​គេ​ចាប់​បាន​ចោរ​បដិវត្តន៍ និង​ល្បី​ឈ្មោះ​ម្នាក់​ឈ្មោះ​បារ៉ាបាស និង​បុរស​ពីរ​នាក់​នៅ​មុន​បុណ្យ​រំលង។ ក៏​ប៉ុន្តែ មាន​គ្រូ​បង្រៀន​ម្នាក់​ដែល​គេ​ហៅ​ថា​យេស៊ូ។ យើង​ជា​ច្រើន​នាក់​បាន​សង្ឃឹម​ថា​គាត់​ជា​មេស្ស៊ី។ មុខ​របស់​គាត់​ជ្រួញ​ចិញ្ចើម។ តើ​យ៉ូណាថាន​បាន​និយាយ​ថា​មេស្ស៊ី​ឬ? នោះនឹងពន្យល់ទាហានទាំងអស់ដែលគាត់បានឃើញ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូនេះបានស្លាប់ហើយ ទ្រង់មិនអាចជាព្រះមេស្ស៊ីបានទេ?

គាត់ជាមនុស្សល្អ Abiel និយាយដោយសំឡេងតិចៗ សម្លឹងមើលជុំវិញបន្ទប់ហាក់ដូចជាប្រាកដថាគ្មាននរណាម្នាក់ឮការសន្ទនារបស់យើងទេ។ ពួកខាងគណៈផារីស៊ី ពួកព្រឹទ្ធាចារ្យ និងពួកនាយកបូជាចារ្យ ចោទប្រកាន់លោកពីបទប្រមាថ។ Abiel មើលមកខ្ញុំដូចជាសុំការអនុញ្ញាតនិយាយបន្ថែម។

ទៅមុខហើយប្រាប់គាត់។ តើ​អ្នក​ចង់​ប្រាប់​អ្វី​ដល់​ខ្ញុំ យ៉ូណាថាន​បាន​សួរ។ សំឡេង​របស់​អប៊ីយ៉ែល​ធ្លាក់​មក​ខ្សឹប។ ពាក្យថា បើគេសម្លាប់គាត់ គាត់នឹងរស់ឡើងវិញ។ ហឹម? យ៉ូណាថាន​ងើប​មុខ​ទៅ​មុខ ហើយ​និយាយ​ថា ចូរ​បន្ត​ទៅ។ លោក Abiel បានបន្តទៀតថា កាលពីម្សិលមិញ ផ្នូរចំហរត្រូវបានគេរកឃើញ ទោះបីជាពួករ៉ូមបានបិទ និងការពារវាដោយថ្មធ្ងន់ក៏ដោយ។ សព​មិន​នៅ​ក្នុង​ផ្នូរ​ទេ! អ្វី? យ៉ូណាថាន​បាន​បង្រួញ​ភ្នែក ហើយ​សម្លឹង​មើល​ជញ្ជាំង​ដែល​នៅ​ពី​ក្រោយ​ខ្ញុំ។ នៅ​ទី​បំផុត​គាត់​បាន​សួរ​ថា​៖ ​តើ​លោក​យេស៊ូ​នេះ​រស់​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ឬ? ទេ ខ្ញុំបាននិយាយថា គាត់មកពីខាងជើង មកពីកាលីឡេ។ លោក​យេស៊ូ​មិន​មែន​ជា​អ្នក​ប្រមាថ​ដូច​ពួក​ផារិស៊ី​ចោទ​ប្រកាន់​លោក​ទេ។ អ្វីទាំងអស់ដែលគាត់បានធ្វើគឺគាត់បានដើរជុំវិញការប្រោសមនុស្ស និងផ្សព្វផ្សាយអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីសប្បុរស។ អ្នកប្រាកដជាធ្លាប់លឺពីគាត់ សូម្បីតែចុះពីលើភ្នំក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែ អ្នកគង្វាលមិនស្តាប់ទេ។ គាត់សម្លឹងមើលជញ្ជាំងពីក្រោយខ្ញុំ។ ទី​បំផុត​គាត់​និយាយ​ស្ងាត់ៗ តើ​អ្នក​និយាយ​ថា​គាត់​មក​ពី​ណា? កាលីលេ ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ម្ដង​ទៀត។ គាត់​ជា​កូន​របស់​ជាង​ឈើ​ម្នាក់​មក​ពី​ណាសារ៉ែត។ អ័ប៊ីយ៉ែល​មើល​មក​ខ្ញុំ រួច​ដក​បំពង់ក​ចេញ ហើយ​និយាយ​ថា៖ «គេ​និយាយ​ថា គាត់​ប្រហែល​ជា​កើត​នៅ​បេថ្លេហិម ហើយ​ម្ដាយ​គាត់​ជា​ព្រហ្មចារី។ បេថ្លេហិម? តើអ្នកពិតជាប្រាកដអំពីរឿងនោះមែនទេ? Abiel ងក់ក្បាល។

យ៉ូណាថាន​គ្រវី​ក្បាល​យឺតៗ ហើយ​រអ៊ូរទាំ កើត​នៅ​បេថ្លេហិម ជា​ស្រី​ព្រហ្មចារី។ បន្ទាប់មកវាអាចជាគាត់។ ខ្ញុំ​សួរ​ថា តើ​វា​អាច​ជា​នរណា? តើអ្នកកំពុងនិយាយអំពីអ្វី តើអ្នកកំពុងនិយាយអំពីអ្វី? អ្នកគង្វាលមើលដបស្រារបស់យើងដោយអត្ថន័យ។ ព្រះយេស៊ូវនេះ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំដឹងថាទ្រង់ជានរណា។

ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកពីរឿងចម្លែកមួយ។ ដូចដែលខ្ញុំបាននិយាយ ខ្ញុំបានឃើញអ្នកទាំងបីត្រូវបានគេឆ្កាងនៅលើភ្នំកាល់វ៉ារី។ ម្នាក់​នៅ​កណ្តាល​បាន​ស្លាប់​បាត់​ទៅ​ហើយ ហើយ​ពួកគេ​កំពុង​តែ​បញ្ចប់​រឿង​ពីរ​នាក់​ទៀត។ ស្ត្រី​ខ្លះ​យំ ហើយ​យំ​ក្រោម​ឈើឆ្កាង។ ប៉ុន្តែ​ស្ត្រី​ម្នាក់​ទៀត​បាន​ឈរ​នៅ​ខាង​ក្រោយ​បន្តិច ហើយ​បុរស​វ័យ​ក្មេង​ម្នាក់​បាន​កាន់​ដៃ​នាង។ ពេល​ខ្ញុំ​ដើរ​កាត់​នាង​មើល​ផ្ទាល់​ភ្នែក​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ឃើញ​នាង​ពី​មុន​មក។ វា​ជា​យូរ​មក​ហើយ។

Abiel បាន​បំពេញ​ពែង​របស់​យើង ហើយ​បាន​និយាយ​ប្រាប់​យើង​អំពី​រឿង​របស់​អ្នក។ យ៉ូណាថាន​បាន​ផឹក​ស្រា​មួយ​ចំនួន រួច​យក​កែវ​ដាក់​ក្នុង​ដៃ​ទាំង​ពីរ ហើយ​សម្លឹង​ចូល​កែវ​របស់​គាត់។ គាត់បាននិយាយថាវាគឺនៅក្នុងសម័យរបស់ហេរ៉ូឌអាន់ទីប៉ាស។ កាលនោះខ្ញុំនៅក្មេងនៅឡើយ។ គ្រួសារយើងក្រ។ យើងរស់នៅដោយការចិញ្ចឹមចៀមរបស់អ្នកមាន។ យប់មួយខ្ញុំនៅលើភ្នំក្បែរភូមិបេថ្លេហិមជាមួយឪពុកខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិរបស់គាត់ពីរបីនាក់ទៀត។ មានជំរឿន ហើយគ្រប់គ្នាត្រូវត្រលប់ទៅផ្ទះរបស់ពួកគេវិញ ដើម្បីរាប់ ដូច្នេះពួករ៉ូមអាចដឹងថា តើយើងត្រូវបង់ពន្ធប៉ុន្មាន។ ឪពុក ពូរបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំ និងមិត្តភ័ក្តិមួយចំនួនរបស់យើងបានសម្រេចចិត្តស្នាក់នៅលើភ្នំរហូតដល់ចប់ ដូច្នេះជនជាតិរ៉ូមមានក្បាលតិចជាងមុនដើម្បីរាប់។ យើងទាំងអស់គ្នាសើច។ អ្នកគង្វាលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះជាអ្នកបោកប្រាស់។ នៅយប់នោះ ពួកយើងមើលហ្វូងចៀម ហើយអង្គុយជុំវិញភ្លើង។ បុរសចំណាស់និយាយលេងហើយប្រាប់រឿង។

ខ្ញុំចាប់ផ្តើមងងុយគេង ស្រាប់តែមានពន្លឺភ្លឺចែងចាំងជុំវិញខ្លួនយើង ហើយបុរសម្នាក់ក្នុងសម្លៀកបំពាក់ភ្លឺបានលេចចេញមកក្រៅ។ វា​ភ្លឺ​ហើយ​ភ្លឺ​ដូច​ជា​មាន​ភ្លើង​នៅ​ក្នុង​នោះ។ ទេវតា​មួយ​អង្គ​អេបិល​បាន​សួរ? យ៉ូណាថានងក់ក្បាល។ យើងភ័យខ្លាច ខ្ញុំអាចប្រាប់អ្នកបាន។ ប៉ុន្តែ ទេវតា​ពោល​ថា៖ «កុំ​ខ្លាច​ខ្ញុំ! មើល​ចុះ ខ្ញុំ​នាំ​ដំណឹង​ល្អ​មក​អ្នក​ពី​សេចក្តី​អំណរ​ដ៏​អស្ចារ្យ ដែល​នឹង​មក​ដល់​ប្រជាជន​ទាំង​អស់។ វាជាដំណឹងដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា។

Abiel និងខ្ញុំធ្វើកាយវិការដោយអត់ធ្មត់ដើម្បីឱ្យគាត់បន្ត។ ទេវតា​បាន​បន្ត​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ៖ ថ្ងៃ​នេះ​នៅ​ក្រុង​បេថ្លេហិម ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​បាន​ប្រសូត​មក​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​ជា​ព្រះ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង គឺ​ជា​ព្រះ​អម្ចាស់ នៅ​ក្រុង​ដាវីឌ។ ព្រះ​មេស្ស៊ី​និយាយ​ដោយ​ភ្នែក​ធំៗ! យ៉ូណាថានងក់ក្បាលម្តងទៀត។ ទេវតា​បាន​ប្រាប់​យើង​ឲ្យ​ទៅ​មើល​ក្មេង​នេះ​រុំ​ដោយ​សម្លៀក​បំពាក់​ដែល​រុំ​ដោយ​កន្សែង ហើយ​ដេក​ក្នុង​ស្នូក​នៅ​បេថ្លេហិម។ ពេល​នោះ​ផ្ទៃ​មេឃ​ទាំង​មូល​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ទេវតា​ច្រៀង​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះជាម្ចាស់​នៅ​ស្ថាន​ដ៏​ខ្ពង់​ខ្ពស់ ហើយ​នៅ​លើ​ផែនដី​ក៏​មាន​សេចក្ដី​សុខសាន្ត មាន​ចិត្ត​សប្បុរស​ចំពោះ​មនុស្ស។

ភ្លាមៗ​ដូច​ជា​លេច​ចេញ​មក​ក៏​បាត់​ខ្លួន​ម្ដង​ទៀត។ យើង​ប្រញាប់​ទៅ​ភូមិ​បេថ្លេហិម ហើយ​បាន​រក​ឃើញ​បុរស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​យ៉ូសែប និង​ប្រពន្ធ​គាត់ ម៉ារៀ ជាមួយ​នឹង​កូន​របស់​ពួក​គេ​រុំ​ដោយ​សម្លៀក​បំពាក់​រុំ​ក្នុង​ស្នូក​ក្នុង​ក្រោល​ផ្ទះ​សំណាក់​មួយ។ សត្វ​ទាំង​នោះ​ត្រូវ​បាន​គេ​ផ្លាស់​ទី​ទៅ​ចុង​មួយ​នៃ​ក្រោល​ ហើយ​តូប​មួយ​ត្រូវ​បាន​គេ​ឈូស​អស់។ ម៉ារីយ៉ានៅក្មេង មិនចាស់ជាង 15 ឆ្នាំទេ ខ្ញុំស្មាន។ នាងអង្គុយលើគំនរចំបើង។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងគឺដូចទេវតាបានប្រាប់យើង។

ឪពុក​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​យ៉ូសែប​អំពី​ទេវតា និង​របៀប​ដែល​គាត់​ប្រាប់​យើង​ឲ្យ​មក​រក​ពួកគេ។ យ៉ូសែប​បាន​និយាយ​ថា ពួកគេ​មក​ក្រុង​បេថ្លេហិម​ដើម្បី​ជំរឿន ប៉ុន្តែ​គ្មាន​កន្លែង​សម្រាប់​ពួកគេ​នៅក្នុង​ផ្ទះសំណាក់​ទេ។ កូន​នឹង​កើត​ក្នុង​ពេល​ឆាប់​ៗ​នេះ ម្ចាស់​ទុក​ឲ្យ​ពួក​គាត់​ប្រើ​ក្រោល។ យ៉ូសែបបានប្រាប់យើងពីរបៀបដែលទេវតាមួយរូបបានប្រាប់នាងម៉ារី ហើយក្រោយមកទៀតទៅកាន់គាត់ថា នាងត្រូវបានជ្រើសរើសធ្វើជាមាតានៃព្រះមែស៊ី ហើយថា ទោះបីជានាងនៅព្រហ្មចារីក៏ដោយ ក៏នាងនឹងមានផ្ទៃពោះជាមួយនឹងកូនពិសេសនេះមកពីព្រះ។

យ៉ូសែប​បាន​និយាយ​ថា ម៉ារៀ មាន​ការភ្ញាក់ផ្អើល ដោយសារ​នាង​តែងតែ​ជា​ស្ត្រី​ដែលមាន​គុណធម៌​ខ្លាំង ហើយ​នាង​បាន​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ។ យ៉ូសែប​បាន​មើល​ទៅ​ភរិយា​របស់​គាត់ ហើយ​យើង​អាច​ឃើញ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​គោរព​នៅ​ក្នុង​ភ្នែក​របស់​គាត់ ។ ខ្ញុំ​បាន​មើល​ម៉ារីយ៉ា ខណៈ​បុរស​ទាំង​នោះ​និយាយ ហើយ​ខ្ញុំ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ចំពោះ​ភាព​ស្ងប់​ស្ងាត់​របស់​នាង។ វាហាក់ដូចជាសន្តិភាពរបស់ព្រះមកលើនាង។ នាងច្បាស់ជាហត់នឿយ ប៉ុន្តែនាងមានសម្រស់អាថ៌កំបាំង។ ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​ត្រូវ​ពណ៌នា​យ៉ាង​ណា​ទេ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ភ្លេច​នាង​ទេ។

យ៉ូណាថាន​មើល​ទៅ​អេប៊ីអែល​ដោយ​គិត​ពិចារណា រួច​បន្ត​និយាយ​ដោយ​សំឡេង​រឹង​មាំ។ វាគឺជាម៉ារីដែលខ្ញុំបានឃើញនៅឯការឆ្កាងនៅលើភ្នំកាល់វ៉ារី។ នាង​ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ជាមួយ​យុវជន​ដែល​បាន​លួង​លោម​នាង។ នាង​មាន​អាយុ​ច្រើន​ហើយ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ជា​នាង។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូវ អ័ប៊ីអែល​បាន​ចាប់​ផ្ដើម ប៉ុន្តែ​យ៉ូណាថាន​បាន​រំខាន​ទ្រង់ ហើយ​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​ទារក​ក្នុង​ស្នូក​ជា​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​នៃ​រាស្ដ្រ​ទ្រង់​ឬ? ខ្ញុំ​គិត​ថា​គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​សម្លាប់​ជាច្រើន​ឆ្នាំ​មុន ពេល​ហេរ៉ូឌ​បាន​បញ្ជា​ក្មេង​ប្រុស​អាយុ​ក្រោម​ពីរ​ឆ្នាំ​ឲ្យ​សម្លាប់​នៅ​បេថ្លេហិម។ Abiel និង​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​គាត់​ដោយ​តក់ស្លុត។ ហេរ៉ូឌ​បាន​ឮ​ពី​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ខ្លះ​មក​ពី​បូព៌ា​ថា ព្រះ​មេស្ស៊ី​នឹង​កើត។ ពួក​គេ​មក​គោរព​ព្រះ​យេស៊ូ ប៉ុន្តែ​ស្ដេច​ហេរ៉ូដ​ឃើញ​ទ្រង់​ជា​គូ​ប្រជែង ហើយ​ព្យាយាម​សម្លាប់​ទ្រង់។ ក្មួយប្រុសរបស់ខ្ញុំម្នាក់ត្រូវបានសម្លាប់នៅក្នុងការសម្លាប់រង្គាលនេះ។

ប៉ុន្តែ អ្នក​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា ព្រះ​យេស៊ូ​ជា​អ្នក​ស្រុក​ណាសារ៉ែត​នេះ ជា​កូន​របស់​យ៉ូសែប និង​ម៉ារា បាន​ធ្វើ​អព្ភូតហេតុ ហើយ​មនុស្ស​គិត​ថា​ទ្រង់​ជា​ព្រះមែស៊ី។ ឥឡូវនេះ អាជ្ញាធរ​បាន​ព្យាយាម​សម្លាប់​គាត់​ម្តងទៀត។ ខ្ញុំ​សួរ​ថា​ចង់​សម្លាប់​គាត់​ចង់​ធ្វើ​ម៉េច​? គាត់ត្រូវបានគេឆ្កាង។ ស្លាប់ហើយ ទីបំផុតយល់ហើយ! យ៉ូណាថាន​បាន​ឆ្លើយ។ ប៉ុន្តែ​អ្នក​មិន​បាន​និយាយ​ថា​សាកសព​បាន​បាត់​? តើ​លោក​ចង់​មាន​ន័យ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​លោក Abiel បាន​សួរ? មានតែរឿងនេះទេ ប្រសិនបើស្ត្រីដែលខ្ញុំបានឃើញនោះគឺជាម៉ារី ហើយខ្ញុំច្បាស់ថាជានាង ហើយបុរសដែលពួកគេបានឆ្កាងគឺជាកូនប្រុសរបស់ពួកគេ ដែលខ្ញុំបានឃើញនៅយប់នៃកំណើតរបស់គាត់ តើវាមិនបានបញ្ចប់នៅលើឈើឆ្កាងនេះទេឬ? វា​មិន​មែន​ជា​យប់​ធម្មតា​ទេ​ដែល​ពួក​ទេវតា​ច្រៀង​សម្រាប់​យើង ហើយ​ព្រះយេស៊ូវ​នេះ​មិន​មែន​ជា​ទារក​ធម្មតា​នោះ​ទេ។ ទេវតា​ប្រាប់​យើង​ថា​គាត់​ជា​ព្រះមេស្ស៊ី សូម​មក​សង្គ្រោះ​យើង។ ឥឡូវ​នេះ ទោះ​ជា​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​គាត់​បាន​ឆ្កាង និង​បញ្ចុះ​សព​គាត់​ក៏​ដោយ ប៉ុន្តែ​សព​របស់​គាត់​បាន​បាត់​ទៅ​ហើយ។

អ្នកគង្វាលផឹកកែវ ក្រោកឈរនិយាយមុននឹងនិយាយលា ខ្ញុំគ្រាន់តែជាអ្នកគង្វាលដែលល្ងង់ខ្លៅ តើខ្ញុំដឹងអ្វីខ្លះអំពីរឿងទាំងនេះ? ប៉ុន្តែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា យើងមិនបានឃើញព្រះយេស៊ូវចុងក្រោយនេះទេ។

ដោយ John Halford