មុនពេលព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេឆ្កាង ពេត្រុសបានដើរ បរិភោគ រស់នៅ និងសន្ទនាជាមួយទ្រង់យ៉ាងហោចណាស់បីឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែពេលរុញច្រាន ពេត្រុសបានបដិសេធព្រះអម្ចាស់របស់គាត់យ៉ាងខ្លាំងបីដង។ គាត់បានរត់ទៅជាមួយអ្នកកាន់តាមផ្សេងទៀត នៅយប់ដែលព្រះយេស៊ូត្រូវបានចាប់ខ្លួន ហើយពួកគេបានទុកលោកទៅឆ្កាង។ បីថ្ងៃក្រោយមក ព្រះគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញបានលេចមកឲ្យពួកសិស្សដែលបានបដិសេធទ្រង់ ហើយរត់ចេញ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក គាត់បានជួបពេត្រុស និងពួកសិស្សឯទៀត ពេលកំពុងបោះអួនពីទូកនេសាទ ហើយអញ្ជើញពួកគេមកញ៉ាំអាហារពេលព្រឹកនៅមាត់ច្រាំង។
ទោះជាពេត្រុសនិងអ្នកកាន់តាមមានចិត្តស្លូតបូតក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូមិនដែលឈប់ស្មោះត្រង់នឹងពួកគេឡើយ។ ប្រសិនបើយើងត្រូវកំណត់ពេលវេលាពិតប្រាកដដែលពេត្រុសបានប្រែចិត្តជឿ តើយើងនឹងឆ្លើយសំណួរនេះដោយរបៀបណា ? តើគាត់បានសង្គ្រោះទេ ពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានជ្រើសរើសគាត់ជាសិស្សដំបូងឬ? តើនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ខ្ញុំនឹងសង់ព្រះវិហាររបស់ខ្ញុំនៅលើថ្មដានេះឬ? ឬនៅពេលដែលពេត្រុសបាននិយាយទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវថា: អ្នកគឺជាព្រះគ្រីស្ទជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់? តើគាត់បានសង្គ្រោះពេលដែលគាត់ជឿជាក់លើការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវឬទេ? តើពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានលេចមកឲ្យពួកសិស្សនៅមាត់ច្រាំង រួចសួរពេត្រុសថា តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ? ឬវាគឺនៅថ្ងៃបុណ្យទី៥០ នៅពេលដែលក្រុមដែលបានប្រមូលផ្តុំត្រូវបានបំពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ? ឬវាមិនមែនជារឿងទាំងនេះទេ?
រឿងមួយដែលយើងដឹង៖ ពេត្រុសដែលយើងឃើញក្នុងកិច្ចការគឺពិតជាអ្នកជឿដែលក្លាហាន និងមិនចុះសម្រុងនឹងគ្នា។ ប៉ុន្តែពិតប្រាកដណាស់នៅពេលដែលការប្រែចិត្តជឿបានកើតឡើងគឺមិនងាយស្រួលក្នុងការកំណត់នោះទេ។ យើងមិនអាចនិយាយថាវាបានកើតឡើងនៅពេលបុណ្យជ្រមុជទឹកទេ។ យើងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយសារយើងជឿ មិនមែនមុនពេលយើងជឿទេ។ យើងមិនអាចសូម្បីតែនិយាយថាវាកើតឡើងនៅដើមនៃសេចក្តីជំនឿ ព្រោះវាមិនមែនជាជំនឿរបស់យើងដែលសង្គ្រោះយើងទេ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវទ្រង់ជាអ្នកសង្គ្រោះយើង។
ប៉ុលបាននិយាយបែបនេះនៅក្នុងអេភេសូរថា៖ «ប៉ុន្តែព្រះដែលសម្បូរដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំដែលទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ទ្រង់បានប្រោសយើងឲ្យរស់ជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ ទោះជាយើងស្លាប់ក្នុងអំពើបាបក៏ដោយ។ ទ្រង់បានប្រោសយើងឡើងជាមួយនឹងទ្រង់ ហើយបានអង្គុយជាមួយគ្នានៅស្ថានសួគ៌ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ដើម្បីឲ្យនៅគ្រាខាងមុខ ទ្រង់នឹងបង្ហាញនូវព្រះគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ទ្រង់ ដោយសេចក្តីសប្បុរសរបស់ទ្រង់ចំពោះយើង ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ។ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាបានសង្គ្រោះដោយព្រះគុណ ដោយសារសេចក្ដីជំនឿ ហើយមិនមែនជាអ្នករាល់គ្នាទេ គឺជាអំណោយទាននៃព្រះ មិនមែនជាស្នាដៃឡើយ ក្រែងមានអ្នកណាអួត» (អេភេសូរ 2,4-១០) ។
ការពិតគឺថា ការសង្គ្រោះរបស់យើងត្រូវបានធានាតាមរយៈព្រះយេស៊ូវកាលពី 2000 ឆ្នាំមុន។ ទោះជាយ៉ាងណា តាំងពីកំណើតពិភពលោកមក យូរមុនយើងអាចធ្វើការសម្រេចចិត្ត នោះព្រះបានប្រទានព្រះគុណរបស់ទ្រង់ដល់យើងក្នុងកិច្ចការទទួលយកព្រះយេស៊ូវដោយសេចក្ដីជំនឿ (យ៉ូហាន 6,29) ដ្បិតជំនឿរបស់យើងមិនបានសង្គ្រោះយើង ឬធ្វើឲ្យព្រះកែប្រែចិត្តរបស់ទ្រង់អំពីយើងទេ។ ព្រះតែងតែស្រឡាញ់យើង ហើយនឹងមិនឈប់ស្រឡាញ់យើងឡើយ។ យើងត្រូវបានសង្គ្រោះដោយព្រះគុណរបស់ទ្រង់ដោយហេតុផលមួយគត់ គឺដោយសារទ្រង់ស្រឡាញ់យើង។ នៅពេលដែលយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវ នោះគឺជាចំណុចនោះ យើងឃើញជាលើកដំបូងថាតើអ្វីៗពិតជាមាន និងអ្វីដែលយើងត្រូវការ។ ព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងជាព្រះប្រោសលោះផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។ យើងជួបប្រទះនឹងសេចក្ដីពិតថា ព្រះស្រឡាញ់យើង ប្រាថ្នាចង់បានយើងក្នុងគ្រួសាររបស់ទ្រង់ ហើយចង់បង្រួបបង្រួមយើងក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ទីបំផុតយើងដើរក្នុងពន្លឺ ដើរតាមអ្នកនិពន្ធ និងអ្នកដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង ដែលជាអ្នកនិពន្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏អស់កល្បជានិច្ច។ នេះពិតជាដំណឹងល្អ! តើអ្នកបានសង្រ្គោះនៅពេលណា?
ដោយយ៉ូសែប Tkach
គេហទំព័រនេះមានជម្រើសចម្រុះនៃអក្សរសិល្ប៍គ្រីស្ទានជាភាសាអាឡឺម៉ង់។ ការបកប្រែគេហទំព័រដោយ Google Translate ។