ព្រះយេស៊ូវ: ការសន្យា
គម្ពីរសញ្ញាចាស់ប្រាប់យើងថា មនុស្សយើងត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងរូបភាពនៃព្រះ។ វាមិនយូរប៉ុន្មានមុនមនុស្សយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ហើយត្រូវបានបណ្តេញចេញពីឋានសួគ៌។ ប៉ុន្តែដោយពាក្យនៃការជំនុំជំរះមួយបានមកនូវពាក្យសន្យា។ ព្រះបានមានបន្ទូលថា៖ «យើងនឹងធ្វើឲ្យមានសេចក្តីខ្មាំងសត្រូវរវាងអ្នក (សាតាំង) និងស្ត្រី និងរវាងពូជរបស់អ្នក និងពូជរបស់នាង។ គាត់ (ព្រះយេស៊ូវ) នឹងកិនក្បាលរបស់អ្នក ហើយអ្នកនឹងកិនកែងជើងរបស់គាត់ (ព្រះយេស៊ូវ) ។1. មូស 3,15) អ្នករំដោះពីកូនចៅរបស់អេវ៉ានឹងមកជួយសង្គ្រោះប្រជាជន។
គ្មានដំណោះស្រាយក្នុងការមើលឃើញទេ
អ៊ីវ៉ាប្រហែលជាសង្ឃឹមថាកូនដំបូងរបស់នាងនឹងជាដំណោះស្រាយ។ ប៉ុន្តែកាអ៊ីនគឺជាផ្នែកមួយនៃបញ្ហា។ អំពើបាបរាលដាលហើយវាកាន់តែអាក្រក់ទៅ ៗ ។ មានការប្រោសលោះដោយផ្នែកខ្លះនៅជំនាន់ណូអេប៉ុន្តែអំពើបាបនៅតែបន្ត។ មានបាបរបស់ចៅប្រុសណូអេហើយបន្ទាប់មកគឺបាប៊ីឡូន។ មនុស្សជាតិនៅតែបន្តមានបញ្ហានិងសង្ឃឹមថានឹងមានអ្វីប្រសើរជាងមុនប៉ុន្តែមិនអាចទទួលបានជោគជ័យឡើយ។
ការសន្យាសំខាន់ខ្លះត្រូវបានធ្វើចំពោះអាប្រាហាំ។ ប៉ុន្តែគាត់បានស្លាប់មុនពេលគាត់ទទួលបានការសន្យាទាំងអស់។ គាត់មានកូនតែគ្មានប្រទេសទេហើយគាត់ក៏មិនមែនជាព្រះពរដល់ប្រជាជាតិទាំងអស់ដែរ។ ការសន្យាត្រូវបានប្រគល់ទៅអ៊ីសាកហើយក្រោយមកដល់យ៉ាកុប។ យ៉ាកុបនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានទៅដល់ស្រុកអេស៊ីបហើយបានក្លាយជាប្រជាជាតិដ៏អស្ចារ្យមួយប៉ុន្តែពួកគេបានក្លាយជាទាសករ។ យ៉ាងណាក៏ដោយព្រះនៅតែធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់។ ព្រះបាននាំពួកគេចេញពីអេស៊ីបដោយអព្ភូតហេតុអស្ចារ្យ។ ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលបន្តដើរយឺតជាងការសន្យានេះ។ អព្ភូតហេតុមិនបានជួយទេគ្រាន់តែជាការរក្សាច្បាប់ប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេបានធ្វើបាបមានការសង្ស័យបានវង្វេងនៅវាលខ្សាច់អស់រយៈពេល ៤០ ឆ្នាំ។ ព្រះនៅតែស្មោះត្រង់ចំពោះការសន្យារបស់គាត់ហើយបាននាំប្រជាជនទៅស្រុកកាណាននិងតាមរយៈអព្ភូតហេតុជាច្រើនដែលគាត់បានប្រគល់ទឹកដីដល់ពួកគេ។
ពួកគេនៅតែជាមនុស្សមានបាបដដែលហើយសៀវភៅចៅក្រមបង្ហាញយើងពីអំពើបាបខ្លះៗរបស់មនុស្សពីព្រោះវានៅតែធ្លាក់ចូលក្នុងរូបព្រះ។ តើពួកគេអាចក្លាយជាពរជ័យដល់ប្រជាជាតិដទៃទៀតយ៉ាងដូចម្តេច? នៅទីបំផុតព្រះបាន ឲ្យ កុលសម្ព័ន្ធខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែលនាំទៅជាឈ្លើយដោយជនជាតិអាសស៊ើរ។ អ្នកគិតថាវានឹងធ្វើអោយជនជាតិយូដាវិលត្រឡប់មកវិញតែវាមិនបានធ្វើទេ។
ព្រះបានទុកជនជាតិយូដាជាឈ្លើយនៅបាប៊ីឡូនអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំហើយមានតែពួកគេមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលបានត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ។ ប្រជាជាតិជ្វីហ្វបានក្លាយជាស្រមោលនៃអតីតខ្លួនឯង។ ពួកគេមិនប្រសើរជាងនៅក្នុងទឹកដីសន្យាជាងនៅស្រុកអេស៊ីបឬបាប៊ីឡូនឡើយ។ ពួកគេស្រែកថ្ងូរថាតើការសន្យាដែលព្រះជាម្ចាស់បានសន្យាជាមួយអាប្រាហាំនៅឯណា? តើយើងនឹងក្លាយជាពន្លឺសម្រាប់ប្រជាជាតិនានាយ៉ាងដូចម្តេច? បើយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបានតើសេចក្ដីសន្យាចំពោះដាវីឌនឹងត្រូវបានសម្រេចយ៉ាងដូចម្តេច?
នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់រ៉ូមប្រជាជនមានការខកចិត្ត។ អ្នកខ្លះបោះបង់ចោលក្តីសង្ឃឹម។ អ្នកខ្លះចូលរួមចលនាតស៊ូនៅក្រោមដី។ អ្នកខ្លះទៀតព្យាយាមកាន់សាសនាច្រើនជាងហើយ ឲ្យ តម្លៃចំពោះពររបស់ព្រះ។
ពន្លឺនៃពន្លឺនៃក្តីសង្ឃឹម
ព្រះបានចាប់ផ្ដើមបំពេញសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងកូនដែលកើតចេញពីអាពាហ៍ពិពាហ៍។ «មើលចុះ ព្រហ្មចារីនឹងមានគភ៌ ហើយប្រសូតបានកូនប្រុស ហើយគេនឹងដាក់ឈ្មោះកូននោះថា អេម៉ាញូអែល ដែលមានន័យថា ព្រះនៅជាមួយនឹងយើង» (ម៉ាថាយ 1,23) ដំបូងឡើយគាត់ត្រូវបានគេហៅថាព្រះយេស៊ូវ - មកពីឈ្មោះហេព្រើរ "ព្រះយេស៊ូវ" មានន័យថាព្រះនឹងជួយសង្គ្រោះយើង។
ទេវតាបានប្រាប់អ្នកគង្វាលថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រសូតនៅភូមិបេថ្លេហិម ( លូក 2,11) ទ្រង់ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ ប៉ុន្តែទ្រង់មិនបានសង្គ្រោះនរណាម្នាក់នៅពេលនោះទេ។ គាត់ថែមទាំងត្រូវបានសង្គ្រោះខ្លួនឯង ដោយសារគ្រួសារត្រូវភៀសខ្លួនទៅសង្គ្រោះកូនពីហេរ៉ូឌ ជាស្តេចយូដា។
ព្រះបានមករកយើងពីព្រោះគាត់បានរក្សាការសន្យារបស់គាត់ហើយជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង។ ប្រវត្ដិសាស្ដ្រអ៊ីស្រាអែលបង្ហាញម្ដងហើយម្ដងទៀតថាវិធីសាស្ដ្ររបស់មនុស្សមិនមានប្រសិទ្ធភាពទេ។ យើងមិនអាចសំរេចគោលបំណងរបស់ព្រះដោយខ្លួនឯងបានទេ។ ព្រះគិតពីការចាប់ផ្តើមតូចតាចជំនួសឱ្យភាពខ្លាំងខាងរូបកាយភាពជោគជ័យនៃភាពទន់ខ្សោយជំនួសអំណាច។
នៅពេលដែលព្រះបានប្រទានដល់យើងយេស៊ូវគាត់បានបំពេញតាមការសន្យារបស់គាត់ហើយបាននាំអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានព្យាករ។
ការបំពេញ
យើងដឹងថាលោកយេស៊ូបានធំឡើងដើម្បីបូជាជីវិតរបស់លោកជាថ្លៃលោះបាបរបស់យើង។ គាត់នាំយើងនូវការអភ័យទោសហើយជាពន្លឺនៃពិភពលោក។ គាត់បានមកដើម្បីកម្ចាត់អារក្សនិងការស្លាប់ដោយខ្លួនឯងដោយយកឈ្នះគាត់បន្ទាប់ពីការស្លាប់និងការរស់ឡើងវិញរបស់គាត់។ យើងអាចឃើញរបៀបដែលព្រះយេស៊ូបំពេញសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះ។
យើងអាចមើលឃើញច្រើនជាងជនជាតិយូដាប្រហែលជា ២០០០ ឆ្នាំមុនប៉ុន្តែយើងនៅតែមិនបានឃើញអ្វីទាំងអស់។ យើងមិនទាន់ឃើញការសន្យាទាំងអស់ត្រូវបានបំពេញទេ។ យើងមិនឃើញសាតាំងជាប់នៅកន្លែងដែលវាមិនអាចបញ្ឆោតនរណាម្នាក់បានឡើយ។ យើងមិនទាន់ឃើញថាមនុស្សគ្រប់គ្នាស្គាល់ព្រះទេ។ យើងមិនទាន់ឃើញទីបញ្ចប់នៃការយំនិងទឹកភ្នែកការស្លាប់និងការស្លាប់។ យើងនៅតែចង់បានចម្លើយចុងក្រោយ។ នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវយើងមានក្តីសង្ឃឹមនិងសុវត្ថិភាពក្នុងការធ្វើកិច្ចការនេះ។
យើងមានសេចក្តីសន្យាដែលមកពីព្រះដែលបានយល់ព្រមដោយកូនប្រុសរបស់គាត់ហើយត្រូវបានបោះត្រាដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ យើងជឿជាក់ថាអ្វីៗទាំងអស់ដែលបានសន្យានឹងមកហើយថាព្រះគ្រីស្ទនឹងសម្រេចកិច្ចការដែលគាត់បានចាប់ផ្តើម។ ក្តីសង្ឃឹមរបស់យើងកំពុងចាប់ផ្តើមបង្កើតផលហើយយើងជឿជាក់ថាការសន្យាទាំងអស់នឹងត្រូវបានបំពេញ។ នៅពេលដែលយើងបានរកឃើញសេចក្តីសង្ឃឹមនិងការសន្យានៃការសង្គ្រោះនៅក្នុងកុមារយេស៊ូវយើងរំពឹងថានឹងមានសេចក្តីសង្ឃឹមនិងការសន្យានៃភាពឥតខ្ចោះនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវដែលបានរស់ឡើងវិញ។ នេះអនុវត្តចំពោះការរីកចម្រើននៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនិងចំពោះការងាររបស់សាសនាចក្រនៅក្នុងមនុស្សគ្រប់គ្នា។
សង្ឃឹមសម្រាប់ខ្លួនយើង
នៅពេលមនុស្សមកជឿលើព្រះគ្រីស្ទកិច្ចការរបស់ទ្រង់នៅក្នុងអ្នកចាប់ផ្តើមរីកចម្រើន។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថាយើងទាំងអស់គ្នាគួរតែកើតជាថ្មីប្រសិនបើយើងជឿលើព្រះអង្គនោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានគ្របបាំងយើងហើយបង្កើតជីវិតថ្មីនៅក្នុងយើង។ ដូចព្រះយេស៊ូបានសន្យាទ្រង់នឹងមានព្រះជន្មរស់ក្នុងយើង។ មាននរណាម្នាក់បាននិយាយថា: "ព្រះយេស៊ូវអាចត្រូវបានកើតរាប់ពាន់ដងហើយវានឹងមិនមានប្រយោជន៍សម្រាប់ខ្ញុំទេប្រសិនបើគាត់មិនបានកើតនៅក្នុងខ្ញុំ" ។
យើងអាចមើលខ្លួនយើងហើយគិតថា "ខ្ញុំមិនបានឃើញច្រើនទេនៅទីនេះ។ ខ្ញុំមិនប្រសើរជាងកាលពី ២០ ឆ្នាំមុនទេ។ ខ្ញុំនៅតែតស៊ូនឹងអំពើបាបការសង្ស័យនិងកំហុស។ ខ្ញុំនៅតែអាត្មានិយមនិងរឹងចចេស។ ខ្ញុំមិនប្រសើរជាងនេះទេនៅ ក្នុងនាមជាមនុស្សដែលគោរពព្រះជាងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើព្រះជាម្ចាស់ពិតជាធ្វើអ្វីក្នុងជីវិតខ្ញុំឬអត់?
ចម្លើយគឺត្រូវចាំអំពីព្រះយេស៊ូ។ ការចាប់ផ្តើមខាងវិញ្ញាណរបស់យើងមើលទៅដូចជាមិនល្អទេនៅពេលនេះប៉ុន្តែវាគឺដោយសារតែព្រះមានបន្ទូលថាវាល្អ។ អ្វីដែលយើងមាននៅក្នុងយើងគឺគ្រាន់តែជាការបង់រំលោះប៉ុណ្ណោះ។ វាគឺជាការចាប់ផ្តើមហើយវាគឺជាការធានាពីព្រះអង្គផ្ទាល់។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលគង់នៅក្នុងយើងគឺជាការទូទាត់នៃសិរីល្អដែលនឹងមកដល់។
លូកាប្រាប់យើងថាពួកទេវតាបានច្រៀងនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវប្រសូតមក។ វាជាពេលនៃជ័យជំនះទោះបីជាមនុស្សមិនអាចមើលឃើញវាក៏ដោយ។ ពួកទេវតាដឹងថាជ័យជំនះពិតជាមានមែនពីព្រោះព្រះបានប្រាប់ពួកគេ។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់យើងថាទេវតារីករាយនៅពេលដែលមនុស្សមានបាបប្រែចិត្ត។ ពួកគេច្រៀងសំរាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលជឿលើព្រះគ្រីស្ទពីព្រោះកូនរបស់ព្រះបានកើតមក។ គាត់នឹងថែរក្សាយើង។ ទោះបីជាជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើងមិនល្អឥតខ្ចោះក៏ដោយព្រះជាម្ចាស់នឹងបន្តធ្វើការនៅក្នុងយើងរហូតទាល់តែទ្រង់បញ្ចប់កិច្ចការរបស់ទ្រង់នៅក្នុងយើង។
ដូចគ្នានឹងសេចក្តីសង្ឃឹមដ៏ធំធេងចំពោះទារកយេស៊ូដែរមានសេចក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំងចំពោះទារកដែលទើបនឹងកើត។ មិនថាអ្នកជាគ្រីស្ទបរិស័ទយូរប៉ុណ្ណាក្តីនៅតែមានក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំងសំរាប់អ្នកពីព្រោះព្រះបានវិនិយោគលើអ្នក។ គាត់នឹងមិនបោះបង់ការងារដែលគាត់បានចាប់ផ្តើមនោះទេ។ ព្រះយេស៊ូជាភស្ដុតាងដែលថាព្រះតែងតែធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់។
ដោយយ៉ូសែប Tkach